بدنبال انتقال اسیران رجوی اسماعیل پورحسن واسماعیل قاسمی ازعراق ناامن به آلبانی , خانواده های آنان نگران ازوضعیت عزیزانشان دراسارتگاه جدید رجوی درآلبانی درملاقات با مسول انجمن برعزم جزم خود مبنی برتلاشی دوباره درراستای رهایی برادرانشان ازچنگال اهریمن صفت رجوی پای فشردند ودرارتباط وهمکاری با انجمن نجات قسم یاد کردند که تا رهایی و بازگشت برادرانشان ازتشکیلات سیاه رجوی به وطن وآغوش پر مهر خانواده کوتاه بیا نخواهند بود.
آقای مرتضی پورحسن که سابقه حضور چندباره خود درمقابل اسارتگاه اشرف و لیبرتی را در کارنامه فعالیت برای رهایی برادرش اسماعیل را دارد میگوید" من فقط یکبارآنهم درسال 1382 توانستم برادرم را هرچند درحاله ای ازکنترل گماشته های رجوی ببینم ولی ازحالات و روحیات برادرم دریافتم که دلش همواره با ما است وهیچ تعلقی به رجویها ندارد چرا که درهمان دیدارثابت کرد که میخواهد از رجویها فرارکند ودرعمل نیز با به سرکردن چادر در هنگامه خروج ازاشرف توی ماشین ما نشست ولی متاسفانه درانتهای خروجی اشرف درایست بازرسی آخر ؛ رجویها متوجه حضوراسماعیل شدند وبه ضرب و زور اسماعیل را از ماشین پایین کشیدند وبا خود بردند. ازآن تاریخ هنوزکه هنوزاست دارم تاسف آنروز را میخورم وبا خودم میگویم ایکاش کاری ازدستم ساخته بود تا برادر نازنینم را از شر رجویهای وطن فروش نجات داده وبه منزل می آوردم تا مادرچشم انتظارم درآخرین لحظات عمرش میتوانست جگرگوشه اش را درآغوش بکشد."
آقای فرزاد قاسمی نیز که برادرش اسماعیل را در اسارت رجوی دارد گفتند: " من و آقای پورحسن همشهری و از قضا هم محلی هستیم وبرادرانمان 28 سال پیش درمهران به توسط رجویها به اسارت گرفته شدند.طی سالیان گذشته هیچ خبری ازبرادرم ولو یک تماس چند دقیقه ای ازایشان نداشتم.لابد اسماعیل خبر ندارد که تنها دخترش ازدواج نموده و دارای نوه است و من میدانم که زن وفرزندش درنبود سایه بالاسر چه سختیهایی را متحمل شدند و آرزومندم که روزی برسد که تقاس اینهمه ظلم و جور را از رجویها بازپس بگیریم.
مسول انجمن درخاتمه ملاقات بسیار دوستانه و صمیمی با خانواده های بزرگوار پورحسن و قاسمی ضمن هم دردی با آنان و ارائه یک گزارش کوتاه ازآخرین وضعیت روبه اضمحلال رجویها خاصه فرار زبونانه سران تشکیلات از عراق به کشورهای اروپایی خاطرنشان کردند که کماکان درپی رهایی تمام اسرای رجوی درآلبانی ازهیچ تلاش و کوششی فروگزار نخواهند کرد.