آیا کسی بیشتر از مریم قجر در حق زنان ظلم و جنایت کرده است؟

مریم قجر به مناسبت 8 مارس روز زن پیامی داد که در آن با وقاحت تمام آنچه در حق زنان فرقه در اشرف و دیگر مقرها حرام می کرد را به عنوان حق زنان مطرح و طوری وانمود کرد که گویا آرمان او رساندن زنان به این خواسته هاست. او بدون اشاره به عزادار کردن مستقیم هزاران زن در ایران با ترور و بمب گذاری و عزادار و بی خانمان و آواره کردن هزاران زن دیگر در عراق و سوریه که با همراهی و مشارکت با گروه های تروریستی و بعثی ها انجام داد، وعده ارمغان بردن آزادی را به زنان ایران داد!!!
چگونه ممکن است کسی که فرمان آتش بر روی سربازان و مرزبانان و مردم غیر نظامی را می دهد و مادران، خواهران و همسران بسیاری را داغدار کرده است، برای زنان ایرانی آزادی ارمغان بیاورد؟
چطور امکان دارد کسی که با پلید ترین روش ها از حاکمان آمریکا می خواهد تا تحریم های ایران را، بیشتر و بیشتر کنند و در این راه حتی حاضر نیست در ظاهر هم که شده تحریم دارو را استثناء کند و با این کار در کنار کسانی است که موجب درد و رنج مردم ایران شده اند، برای زنان ایران آزادی به ارمغان بیاورد؟
آیا این امکان پذیر است که مریم قجر و رجوی ملعون از یک سو برای یکی از ضد زن ترین حکومت های جهان یعنی دولت عربستان که تا همین چند ماه پیش رانندگی زنان در آن کشور را ممنوع کرده بودند، مزدوری بکنند اما دنبال آزادی زنان ایران باشد؟
آیا وقتی مریم قجر از فرامین ضد ایرانی ترامپ حمایت کرده و به این ترتیب از اینکه تعداد زیادی مادر و پدر نمیتوانند به دیدار فرزندان خود در آمریکا بروند به وجد می آید، می تواند برای زنان ایران آزادی به ارمغان بیاورد؟
چطور امکان دارد که مریم قجر مانع از مادر شدن زنان در فرقه منفورشان بشود و آنقدر او و رجوی ملعون با هر اسمی که حس خانواده را در اعضا زنده کند دشمن هستند که حتی در ظاهر هم که شده هیچگاه اسمی از روز مادر به زبان نمی آورند اما برای زنان و مادران ایران زندگی بهتری به ارمغان بیاورند؟
چگونه ممکن است مریم قجر، که در قرارگاه جهنمی اشرف یا لیبرتی و یا اشرف 3 در آلبانی، زنان را همچون مردان از حداقل حقوق انسانی خود محروم کرده، برای زنان ایران آزادی به ارمغان بیاورد؟
چگونه مریم قجر که در اشرف حق ازدواج و حق مادر شدن را از زنان گرفته و خانواده را برای آنان کانون فساد اعلام کرده، و حتی اجازه ماندن فرزند در کنار مادر و پدر را نمی داد، به حق انتخاب آزادانه همسر و حق ازدواج پایبند باشد؟
آیا امکان پذیر است که مریم قجر در اشرف و دیگر قرارگاه های فرقه مطالعه کردن را برای زنان و مردان ممنوع و کتابخانه ها را تعطیل و به زنان و مردان امکان و اجازه دسترسی به اینترنت (الا بدلیل دستور تشکیلاتی و زیر نظر و کنترل تشکیلات) را نداد و آنان را از امکان استفاده از وسایل ارتباطی و ارتباط جمعی محروم کرد، اما برای زنان ایران آزادی به ارمغان ببرد؟
چطور امکان دارد مریم قجر که مانع از افرایش دانش و دانایی اعضا با جدا کردن آنها از دنیای بیرون از فرقه شد و آنان را در یک محیط ایزوله و عقب مانده نگه داشت برای زنان ایران که در حال حاضر بخش عظیمی از آنها تحصیل کرده هستند، حق تحصیل و حق برخورداری از امکانات برابر را به ارمغان ببرد؟
آیا این امکان پذیر است که مریم قجر از یک سو زنان فرقه را مجبور به طلاق اجباری کرده و به همراه رجوی ملعون آنان را وادار می کرد تا در نشست های جمعی رودروی همسران خود ایستاده و بر صورت هم تف انداخته و به هم توهین کنند تا آماده بردگی برای رجوی ها شوند، اما برای دیگر زنان آزادی هدیه ببرد؟
چطور ممکن است مریم قجر و رجوی ملعون به زنان تشکیلاتی عنوان «کلفت» داده و مردان را «نوکر» بخوانند اما به زنان جامعه احترام بگذارند. آیا غیر از این است که مریم قجر خودش می گفت همه باید بی چون و چرا بنده رجوی ملعون باشند؟
چطور امکان دارد مریم قجر به همراه تعدادی لمپن دیگر همچون مهوش سپهری زنان درون تشکیلات را با رکیک ترین کلمات مورد توهین و تحقیر قرار داده و هر کس که با آنها هم نظر نبود را به شدید ترین شکل ممکن مورد بایکوت و برخورد تشکیلاتی قرار دهند اما با زنان جامعه محترماً برخورد کنند؟
اگر مریم قجر مخالف حجاب اجباری است چرا در تشکیلات فرقه هیچ زنی اجازه نداشت و ندارد که بدون حجاب ظاهر شود؟
آیا امکان پذیر است مریم قجر مناسبات تشکیلاتی را طوری بسازد که کسی در تشکیلات فرقه جرات نکند کلمه ای درباره مسافرت انفرادی و جمعی و خارج شدن از فرقه بدون کنترل تشکیلاتی،حتی برای چند دقیقه را به زبان بیاورد اما برای زنان ایران صحبت از حق آزادنه سفر زنان می کند؟
مگر در تشکیلات فرقه، چه زمانی که در ایران و عراق بوده و یا الان که در کشور آلبانی و دیگر کشورهای غربی هستند با اعضا بر اساس قانون آن کشور رفتار می شد؟ آیا مریم قجر و رجوی ملعون هیچ قانونی جز قانون جنگل و قانون فرقه ای را به رسمیت می شناسند که برای آینده بخواهند آن را برای زنان ایران به ارمغان ببرند؟
آیا مریم قجر و رجوی ملعون که زنان عضو فرقه را به محض انتقاد و یا درخواست جدا شدن با بدترین دشنام ها و تهمت ها سرکوب کرده و می کنند و به صورت رذیلانه زنان جدا شده را متهم به مسائل جنسی می کنند، برای زنان ایران دل سوزانده و برای آنان آزادی به ارمغان بیاورند؟
آیا زنان در فرقه رجوی حق انتخاب نوع و رنگ پوشش خود را دارند؟ آیا زنان در این تشکیلات امکان استفاده از وسایل آرایشی و بهداشتی را دارند؟ اصلاً مگر مریم قجر و رجوی ملعون اجازه می دادند که در مقرهای فرقه وسایل آرایشی و بهداشتی وارد شود؟
مگر در این تشکیلات زنان را وادار نمی کردید که در زیر آفتاب سوزان عراق کار کنند تا چهره شان سیاه شده و حالات زنانه را از دست بدهند؟ مگر بنابر آنچه برخی از زنان جدا شده افشا کرده اند در غذای آنان کافور نمی ریختید؟ مگر کاری نمی کردید که صورت زنان پر از مو شده و اگر زنی قصد می کرد که خود را تمیز کرده و ظاهر خود را آراسته کند، او را مورد توهین قرار نداده و زیر ضرب برخوردهای وحشیانه تشکیلاتی نمی بردید؟ آیا چنین دردندگانی می توانند برای زنان ایران آزادی به ارمغان بیاورند؟
آیا متصور است که مریم قجر که به همراه رجوی ملعون زنان تشکیلات را از شوهران شرعی و قانونی شان جدا کرده و برخی از آنها را به جلسات «رقص رهایی» می برد بتواند برای زنان حقوق انسانی شان را احیا کند؟
آیا کسی که زنان را به شکلی غیر قانونی و غیر انسانی به جلسات عقد رجوی می برد می تواند با چند همسری مخالف باشد؟ چرا مریم قجر ممنوعیت چند همسری را از شوهر فاسد الاخلاق و بوالهوس خودش شروع نمی کند؟
آیا مریم قجر که با بی رحمی دستور خارج کردن رحم صدها زن در تشکیلات فرقه اش را صادرکرد، برای زنان عادی جامعه ارزشی قائل خواهد شد؟
آیا مریم قجر و رجوی ملعون بارها با وقاحت و دریدگی اعلام نکردند که تمام زنان عالم در حریم رجوی بوده و جرء حرمسرای او هستند؟ آیا افرادی با این حد از دریدگی می توانند برای زنان ایران آزادی به ارمغان بیاورند؟
آیا مریم قجر در تشکیلات فرقه اجازه می داد که کسی وسیله شخصی داشته باشد؟ آیا همه چیز در فرقه متعلق به او و رجوی پلید نبود؟ چگونه چنین فرد طماعی می تواند در آینده سهم الارث زنان ایران را ارتقاء ببخشد؟
آیا مریم قجر که دستور می داد مادران و خواهران اعضای فرقه اش را تنها به این جرم که خواهان دیدار عزیر خود هستند سنگباران کرده و با منجنیق برقی همزمان دهها قلوه سنگ را بر سر آنان ریخته و با میله گردهای بریده شده و تیز به سمت خانواده ها حمله ور شده و مادران جگر سوخته را با دشنام و توهین مورد آزار قرار دهند، برای زنان آزادی ارمغان خواهد آورد؟
آیا مریم قجر و رجوی ملعون که بدلیل ایجاد فراق های طولانی مدت، درد های غیر قابل تسکین در دل مادران و پداران اعضای فرقه گذاشته و با این اقدام شنیع موجب بیماری آنان شده و بصورت غیر مستقیم عامل مرگ بسیاری از آنان هستند، برای زنان و مادران ایرانی آزادی ارمغان خواهند آورد؟
اگر بخواهم بنویسم می توانم چندین صفحه این موضوع را ادامه دهم چرا که سالیان طولانی شاهد ظلم و ستم رجوی ها علیه زنان و مردان در تشکیلات جهنمی فرقه بوده ام.
به مریم قجر شیاد و کذاب داستان زیر را یادآوری می کنم:
می گویند فرزند یک مرد ناخلف به پدرش گفت که: پدرجان چرا از خوبی هایت نمی گویی تا مردم بیشتر به تو جذب شده و راحت تر آنها را سر کیسه کنی؟ پدرِ ناخلف که به اندازه پسر ابله نبود در جواب گفت: تا وقتی آنهایی که ما را می شناسند زنده اند نمی توان چنین کرد چرا که آنان دست ما را رو خواهند کرد.
حال به مریم قجر ناخلف باید گفت تا وقتی جداشدگان که شاهد جنایات و ظلم شما بوده و یا آنها را لمس کرده و دیده اند زنده هستند اجازه نخواهند داد تو و رجوی ظالم با دروغ های خود احدی را بفریبید.
صالحی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا