در خصوص ارتباط واشنگتن با مجاهدین خلق ایران دو دیدگاه مشخص وجود دارد. دیدگاه اول معتقد است که واشنگتن ایدهی کمک به سازمان مجاهدین خلق را کنار گذاشته و دیدگاه دوم معتقد است امریکا با مجاهدین خلق همکاری میکند و حتی برخی گزارشها حاکی از این است که نیروهای امریکایی، مجاهدین را آموزش میدهند و سلاح در اختیار آنان میگذارند.
در خصوص ارتباط واشنگتن با مجاهدین خلق ایران دو دیدگاه مشخص وجود دارد. دیدگاه اول معتقد است که واشنگتن ایدهی کمک به سازمان مجاهدین خلق را کنار گذاشته و دیدگاه دوم معتقد است امریکا با مجاهدین خلق همکاری میکند و حتی برخی گزارشها حاکی از این است که نیروهای امریکایی، مجاهدین را آموزش میدهند و سلاح در اختیار آنان میگذارند.
سازمان مجاهدین خلق در سال 1965 برای مواجهه با رژیم شاه تأسیس شد و در انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 شرکت کرد ولی بعد از مدتی با حکومت ایران درگیر شد.
این گروه به فرانسه و از آنجا به عراق رفت و از طرف صدام حسین حمایت شد و مسلح گردید و قبل از سال 2000 در چندین نوبت به اهداف ایرانی و امریکایی حمله کرد. بعد از حملهی امریکا به عراق در سال 2003 این سازمان با نیروهای امریکایی توافقنامهی آتشبس امضا کرد که به توقف هر گونه عمل عدوانی علیه نیروهای ائتلاف و تحویل همهی سلاحهای سنگین تأکید داشت.
امریکاییها به اعضای این گروه اجازه دادند تا در مرحلهی اول سلاحهای سبک خویش را در اختیار داشته باشند و حدود 4 الی 5 هزار تن از اعضای این گروه را در اردوگاهی جمع کردند که مورد اعتراض ایران قرار گرفت زیرا آنها را بهعنوان تهدید علیه امنیت خود میداند. این اردوگاه در نزدیکی مرزهای ایران واقع شده است.
دولت عراق بیش از یکبار خواستار اخراج نیروهای این سازمان از اراضی عراق شده ولی این درخواست با مخالفت امریکا مواجه گردیده است.
دیدگاه گروه اول
سازمان مجاهدین خلق یک سازمان مارکسیست و غیردموکرات بهشمار میرود و جزیی از نیروهایی بهشمار میرود که در زمان رژیم شاه ایران علیه او فعالیت داشت. این سازمان در سال 1981 دارای یک تحول استراتژیک شد و به دامن صدام حسین آویخت. علیرغم اینکه اعضای این گروه صبغهی دینی داشتند ولی ایدههای سران آن به طرف مارکسیسم متمایل میباشد و نیز با وجود اینکه دارای سیستم مدیریتی منظم میباشد و از دیگر گروههای اپوزیسیون ایرانی منظمتر عمل میکند ولی دارای پشتوانهی مردمی در داخل ایران نیست و علت اصلی این امر ناشی از همپیمانی این گروه با عراق و صدام است که دشمن شماره یک ایران در زمان جنگ بود. (1981-1988)
در کنار این عوامل، سازمان مجاهدین خلق در فعالیتهای خود به شیوهی ترور و خشونت پناه جسته است و مسؤولیت ترور حداقل چهار افسر امریکایی را در دههی هفتاد برعهده داشته و در زمان حملهی روسها به افغانستان در سال 1979، این گروه از لحاظ سیاسی و ایدئولوژیکی تمایل خویش را به این امر نشان داد و در سال 1981 مخالفت خویش را با آزادی گروگانهای امریکایی ابراز کرد، لذا با توجه به این موارد امریکا نباید از این سازمان که دارای سابقهی تاریخی تروریستی است حمایت کند.
دیدگاه گروه دوم
امریکا و سازمان مجاهدین خلق نه تنها با یکدیگر همکاری میکنند بلکه برخی از گزارشها حاکی از این است که نیروهای امریکایی اعضای این سازمان را آموزش میدهند و در راستای ضربه زدن به جمهوری اسلامی به آنان تسلیحات نظامی اعطا میکنند. این گزارشها حاکی از این است که نشستهای سری بین سازمان جاسوسی امریکا (Tahoma; >CIA
برچسب ها
استاندارد دوگانه مریم رجوی| بازیگر نمایش ادعاهای حقوق بشری اروپا
بررسی یک اتحاد پیچیده تروریست های مجاهدین خلق و شبکههای لابی خارجی
سلاح، پول و پناهگاه؛ بهای همدستی با صدام حسین همکاری با صدام: سابقه مجرمانهای که رجوی انکار میکند
29 آذر 1404
مریم رجوی| بازیگر نمایش ادعاهای حقوق بشری اروپا
در حالی که بحرانهای داخلی گروه تروریستی مجاهدین خلق روند فروپاشی و اضمحلال آنها را به شدت تسریع کرده است، بازیگران غربی مدعی حقوق بشر طماعانهتر از همیشه از دست و پا زدنهای بیحاصل این گروه برای ادامه بقای ننگین، کیسهای برای عواید مالی و سیاسی خود میدوزند. کشورهای غربی مدعی حقوق بشر که پیش […]
12 آذر 1404
تروریست های مجاهدین خلق و شبکههای لابی خارجی
گروه تروریستی مجاهدین خلق طی بیش از پنج دهه گذشته همواره کوشیده با اتکا به شبکههای لابیگری در کشورهای غربی، چهرهای سیاسی و به ظاهر دموکراتیک از خود ارائه دهد و خود را «آلترناتیو حکومت ایران» معرفی کند. اما واقعیت این است که این گروه، که سابقهای طولانی در خشونت، ترور و همکاری با دشمنان […]
09 مهر 1404
همکاری با صدام: سابقه مجرمانهای که رجوی انکار میکند
در دادگاه اخیر رسیدگی به اتهامات ۱۰۴ عضو مجاهدین خلق، شش عضو جداشده شهادت دادند که این گروه در طول جنگ ایران و عراق با رژیم صدام حسین همکاری نظامی، مالی و اطلاعاتی داشته است؛ واقعیتی آشکار که رهبران فرقه برای حفظ مشروعیت خود همواره سرسختانه انکار کردهاند.
