بنابر گزارش های منعکس شده توسط رسانه های بین المللی، نیروهای دولتی عراق وارد پادگان اشرف در نزدیکی شهر خالص در شمال بغداد شده و کنترل این پادگان که مقر سازمان مجاهدین خلق است را به دست گرفته اند. این پادگان در گذشته توسط رژیم صدام حسین به عنوان مقری برای فعالیتهای تروریستی فرقه رجوی علیه ملتین ایران و عراق در اختیار سازمان مجاهدین خلق قرار گرفته بود. آقای علی الدباغ سخنگوی دولت عراق اعلام نموده است که نیروهای دولتی این کشور بدون استفاده از خشونت وارد پادگان اشرف شده اند، اما سازمان مجاهدین خلق عملیات نیروهای عراقی را بسیار خشن توصیف کرده و خبر از کشته و مجروح شدن تعدادی از ساکنان اشرف داده است. بر اساس شواهد و گزارشات رسیده دولت عراق طی سالهای اخیر تمامی تلاش خود برای اعمال کنترل بر این پادگان که بخشی از خاک عراق محسوب میشود را نموده ولی سازمان مجاهدین خلق به دستور رهبران خود با ایجاد دیوار انسانی مانع اعمال حاکمیت دولت عراق بر سرزمین این کشور گردیده است که نهایتا کاسه صبر عراقی ها لبریز شده و اقدام به ورود به پادگان نموده اند. سازمان مجاهدین خلق اعلام کرده است که از آنجا که عراق تحت اشغال آمریکا می باشد، بر اساس کنوانسیون ژنو و حق برخورداری از پناهندگی، حفظ امنیت ساکنان پادگان اشرف بر عهده نیروهای آمریکایی است؛ حال آنکه از زمانی که دولت عراق رسمیت یافت و اعمال حاکمیت بر خاک عراق به عهده دولت جدید این کشور قرار گرفت، عراق تحت اشغال آمریکا محسوب نشده و دولت این کشور به عنوان یک دولت مستقل حق اعمال حاکمیت بر تمامیت ارضی عراق و ساکنان آنرا دارد. خواست دولت عراق برقراری یک ایستگاه پلیس در پادگان اشرف ("شهر اشرف" به قول سازمان مجاهدین خلق) برای برقراری امنیت بوده است که البته این به معنی وصل ارتباط ساکنان اسیر در فرقه رجوی با دنیای آزاد می باشد و روشن است که سازمان مجاهدین خلق به قیمت حتی به کشتن دادن افراد مانیپوله شده خود نمیخواهد چنین اتفاقی بیفتد. سازمان از نفرات خود به عنوان دیوار گوشتی برای جلوگیری از ورود نیروهای عراقی به داخل پادگان و در ایزوله نگاه داشتن آن استفاده نموده است. بنیاد خانواده سحر در عراق ضمن صحه گذاشتن بر حق انتخاب آزاد ساکنان پادگان فرقه ای اشرف برای تعیین سرنوشت و آینده خود و تأکید بر این نکته که هیچکس نباید اجبارا به جایی که ممکن است مورد تهدید قرار گیرد فرستاده شود (و این تضمین را دولت عراق بارها داده است)، از حضور ارتش عراق در پادگان اشرف استقبال نموده و آنرا نقطه عطفی در حل مسئله پادگان اشرف و جلوگیری از بروز یک فاجعه انسانی فرقه ای ارزیابی میکند. بنیاد در حالیکه مسئله اشرف را صرفا یک مسئله عراقی میداند که صرفا باید توسط دولت این کشور حل و فصل گردد، از جامعه بین المللی و خصوصا کشورهای غربی میخواهد تا مسئله پادگان اشرف را نه یک مسئله سیاسی بلکه یک مسئله کاملا انسانی و حقوق بشری دیده و برای جلوگیری از بروز یک فاجعه انسانی در حل آن به دولت عراق یاری برسانند. قطعا چنانچه ساکنان اشرف که حدود دو دهه از دنیای خارج قطع بوده اند بتوانند به این وسیله به دنیای آزاد وصل شده و وسایل ارتباط جمعی در اختیار آنان قرار گیرد و مهمتر از همه بتوانند با خانواده های خود ارتباط آزاد داشته باشند فصل جدیدی در زندگی آنان گشوده خواهد شد و خواهند توانست آزادانه و با اشراف و آگاهی لازم سرنوشت خود را رقم بزنند. البته رهبران سازمان مجاهدین خلق هم باید قبول کنند که شرایط عراق دیگر عوض شده و امید بستن به بازگشت بقایای رژیم سابق سودی ندارد و بهتر است که بیش از این عده ای را در اسارت ذهنی و عینی خود نگاه ندارند و بگذارند این افراد با دنیای خارج ارتباط برقرار نموده و سرنوشت خود را آزادانه انتخاب نمایند. روشن است که سازمان مجاهدین خلق در بن بست استراتژیکی قرار گرفته و اعضا به شدت مسئله دار هستند ولی اصرار بر حفظ پادگان اشرف به صورت گذشته هرگز کمکی به گشودن این بن بست نخواهد کرد. رهبری سازمان مجاهدین خلق بهتر است با حرکت مردم ایران برای رسیدن به آزادی و عدالت اجتماعی همراه شود و دست از شیوه های فرقه ای و تروریستی بردارد.
بنیاد سحر: مسئله اشرف باید توسط دولت عراق حل گردد
