خواهش مي كنم يكي كمك كند!!!
خود را به نفهمي زدن هم عالمي دارد كه فرقه رجوي امروز بيشتر از گذشته در اين عالم بسر مي برند. در حاليكه تمامي شبكه هاي خبري و رسانه اي دنبا از افشاي ماهيت تروريستي و جنايات درون گروهي فرقه و اسناد مزدوري و آدم كشي و شكنجه شان، حرف مي زنند، آنان طريق از ميدان خارج شدن را در پيش گرفتند و در ميان اين همه رسوايي و فضاحت ،خانم سفيد پوش مي شوند و با پاپيون جلو لباسش در ميان افرادي كه با پول و التماس از اين طرف و آن طرف اروپا جمع كردند و گل در دست حاضر ميشود تا جمشيد پيماني شعر”تو عزيز دلمي”را برايش قرائت كند و سپس او با لبخند تصنعي پشت تريبون بايستد و به نزاكت اخلاقي پايان دهد و دست هر چه احمق است را از پشت ببندد. واقعاً يا خود را به ديوانگي زده اند و يا از فرط خيالبافي و خواب شيرين قدرت و حكومت در تهران دچار هذيان گويي شده اند.
خانم رجوي،كمي آبرو داري كن و به عقب نظري بينداز و اطراف را بنگر. از خود بپرس چرا چنين شد كه همين كشورهاي اروپايي كه اكنون در سخنراني و مقاله التماسشان مي كني تا نامتان را از ليست تروريستي خارج كنند،بلندگو و حامي شما بودند؟چرا وضعيت سفيدتان به قرمز كه نه سياه مبدل گشته و در فرانسه ،آلمان،ايتاليا،كانادا و سوئد و… دفاترتان را تفتيش كردند و مركز توطئه هاي تروريستي مي دانند؟ شما كه داراي حركت زيكزاكي و مشغول ويراژ دادن بوديد،بايد نتيجه را همين ببينيد. ناله مي كني كه در دل اروپا جلوي اجتماع و تظاهرات شما را مي گيرند،التماس مي كني دولتمردان اروپايي به مردم توهين نكنند و شركت اكثريت قاطع در انتخابات را بيان نكنند. در حالي كه صدها خبرنگار و روزنامه نگار انتخابات ايران را پوشش مي دادند و مخابره صدا و تصويري مي كردند، تو ايستاده اي و از لبيك مردم ايران در تحريم انتخابات سخن مي راني! آخر مضحكانه حرف زدن هم اندازه دارد.
يك عده بيكار و تعداد معدودي افراد به قول خودتان ذوب شده و بور را جمع كردي كه سخنراني كني يا التماس و فحاشي كه البته اين جهش شگفت انگيز اخلاقي تان هم مانند جهش انقلابي فرقه تان دور از انتظار نيست.
اعلام كردي كه بايد جبهه حمايت از تغيير دمكراتيك در ايران را در تمام دنيا گسترش داد،منظورتان كدام جبهه است،شما كه خود را تنها آلترناتيو و در مقاله اي كه به روزنامه اسكاتزمن ( از اسكاتلند) براي چاپ داديد، برقرار كننده صلح و ثبات در منطقه و جهان مي دانيد و ليكن خودت هم اعلام كردي، بعد از ريسمان و آسمان به هم بافتن كه تنها راه حذف نام مجاهدين از ليست تروريستي است كه راهبند اين مبارزه است و در آن مقاله هم پس از لابه هاي بيهوده از انتخابات و نتيجه آن تنها الزام را آزاد كردن قيدهايي دانستي كه نامش بر چسب تروريستي عليه مقاومت ايران گذاشتي. پس خانم مقاله براي چاپ دادند و در 21 تيرماه عده اي گل بدست را با هلهله هاي شادي جمع كردند تا آزادي پس از چند روز 3 ژوئيه را جشن بگيرند برايت و يا به سخنان ملتمسانه ات در حذف نام فرقه از ليست تروريستي گوش دهند.
آيا به جز آن اندك افراد بله قربان گو و مسخ شده اي كه ميان آن جمعيت بيكار كه آمدند وقت گذراني كنند، كسي هم هست اين سخن را بشنود و نخندد كه بگويي” همه نشانه ها به ما مي گويد دوران حكومت ولايت فقيه به پايان رسيده” مثل اينكه يادت رفته شوهر فراريت بيش از دو دهه و پس از هر عمليات منجر به شكستي كه روحيه ها را متزلزل مي ديد،چنين حرفي را مي زد كه وعده ما تهران – ميدان آزادي و خودت ظرف همين چند ماهه اخير از برلين و بن چنين قراري گذاشتي؟ خانم قجر،نتيجه انتخابات ايران هر چه باشد،اين نهايت حماقتتان رامي رساند كه چشم اميد به مردم ايران دوخته باشيد،حال آنكه خود بهتر از هر كس مي دانيد، مردم ايران در يك تحليل بجا از همان لحظه ورودتان به عراق و زير پا گذاشتن حس ملي گرايي و وطن دوستي و جايگزين كردن بعثي گرايي و وطن فروشي ،شما را مزدور و ضد خلق و قدرت طلب تفسير كردند و تاريخ مصرفتان را كه همان سالها با مهر باطل شد، به انتها رساندند. حالا هم اين رجزخوانيها و همه اعضاي بريده و حتي كشورهاي اروپايي و غربي راعامل حكومت ايران دانستن و متهم به مماشات با دولت ايران براي زد و بند و معامله، خواندن دردي از شما دوا نخواهد كرد و تازه اينكه دست به دامان اشرفيان شدن هم، ثمري ندارد كه آنها راهم سربازان امريكايي و سيم هاي خاردار محاصره نموده و همه فكرشان شده فرار از حصار و سيم هاي خاردار تزوير و رياي تو و مسعودت و اگر هم بيانيه اي مي نويسيد و به امضايشان مي رسانيد ،چاره اي ندارند. بدان نه مردم ايران و نه دولت مردان غربي و كشورهاي اروپايي و نه اشرفيان كه در سخنراني شهر اوور سور واز ، به استمداد طلبيدي، نمي توانند و نمي خواهند شما را از نه چاه رياست طلبي و جنون قدرت و كري و كوري، در نديدن وضعيت موجود، نجات دهند. پس همت كن و مثل يك زن مجاهد خودت را با تير خلاص قرباني كن تا از اين همه درد و محنت دوري و رسوايي رها شوي.