طی یک فعل و انفعالات مشکوک، وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که سازمان مجاهدین خلق را که الحق لقب تکفیری بدان داده شده، بعنوان یک آلترناتیو دموکراتیک به رسمیت نمیشناسد.
مسلم است که من بعلت عدم آگاهی به حوادث پشت صحنه، هدف این موضعگیری را با دقتی که لازمه فهم صحت و سقم این ادعاهاست، درک نکرده و قادر به اظهار نظر صریح در مورد میزان صداقتی که در این ادعا بخرج داده شده نمیباشم. اما میتوانم حدس بزنم که دولت آمریکا با مشاهده برخورد اکثریت مردم ایران با تجمعات و اعتراضات دو ماهه اخیر ایران و اینکه شعاری بنفع باند تکفیری رجوی از طرف شرکت کنندگان داده نشد و مشاهده نداشتن پایگاه مردمی این گروه تبهکار و دغل پیشه در ایران، صلاح خود را در این دید که چنین موضعی را اعلام کند و نگذارد دیگر گروه های اپوزیسیون که مجموعا قوی تر از مجاهدین خلق هستند و رقیب آن، از آمریکا رنجیده خاطر شوند.
شق دیگر قضیه این میتواند باشد که این موضعگیری وزارت خارجه آمریکا در راستای جنگ عظیم روانی باشد که سالهاست بر علیه مردم ایران به راه انداخته و با این اعلام موضع بخواهد آنها را سردرگم تر کند.
در استفاده از تشتت فکری که در این مورد بوجود آمده، سخنگوی مطبوعاتی مجاهدین در پاریس با فرصت طلبی زیاد وارد میدان شده و نتیجه گیری کرده که دولت آمریکا و هیچ کشور دیگر هیچ کمکی به مجاهدین نکرده است!
البته آمریکا اعلام نکرده که هرگز از یک آلترناتیو غیر دموکراتیک حمایت مادی و معنوی نکرده که اگر چنین ادعایی را میکرد فوری به او جواب داده میشد که مگر داعش، القاعده و…، جریانات دموکراتیک هستند که از آنها و بطور کلی از تمامی جریانات تکفیری اعم از مذهبی و سکولار حمایت میکنی؟!
بسادگی قابل درک است نتیجه گیری دل بخواهی باند رجوی از موضع اعلام شده وزارت خارجه ی امریکا، از هیچ بنیان منطقی برخوردار نیست. مجاهدین گریزان از مردم، دهه هاست که برای رسیدن به قدرتی که در شرایط ایران برایشان غیر ممکن بوده و کماکان محال است، راهی جز مزدوری برای دشمنان خارجی ایران پیدا نکرده و از نوکری در برابر صدام متجاوز گرفته تا عربستان، اسرائیل و هر کشور دیگری که این مزدوری را به کام خود ببیند، به راه ننگین خود ادامه داده و بدون تغییر خط مشی و ماهیت خود، گریزی از تن دادن به مزدوری ندارد!
نوید