مجاهدین خلق و سوء استفاده از آزادمنشی محرمی

سوء‌استفاده دیگر فرقه رجوی از مراسم عزاداری این گونه بود که همه اشعار و نوحه‌ها باید در مدح مسعود و مریم سروده و خوانده می‌شد و اعضایی که از این کار خودداری می‌کردند از برنامه نوحه‌خوانی حذف می‌شدند.

حمید یکی از اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین خلق یا نجات یافتگان از این گروه تروریستی است. او که سال‌ها در این سازمان بوده است، پیرامون سوء استفاده مسعود رجوی از ماه محرم روایت می‌کند: فرقه رجوی از اول نه تنها اعتقادی به برگزاری مراسم محرم نداشت بلکه همواره آن را حرکتی ارتجاعی تلقی کرده است. یادم می‌آید تا پیش از سال‌های ۷۱ الی ۷۲ مراسم ماه محرم درفرقه رجوی اصلا برگزار نمی‌شد و فقط ظهر روز عاشورا نماز جمعی برگزار می‌کردند.

برای بیشتر اعضا این سئوال مطرح بود که اگر سازمان می‌گوید پیرو امام حسین است چرا برایش عزاداری برگزار نمی‌کند؟ تا اینکه این تناقض به گوش رجوی رسید. وی بعدا درنشستی عنوان کرد: “مراسم سینه زنی و عزاداری امام حسین حرکتی است ارتجاعی برای فریب مردم! و ما در سازمان فقط ظهر عاشورا نماز می‌خوانیم.” البته رجوی از زمان قبل از انقلاب چنین تفکری داشت آن هم به خاطر اینکه نمی‌خواست از طرف جریان مارکسیست‌ها انگ ارتجاعی بخورد.

از سال ۷۲ به بعد بود که رجوی به یکباره خواب زده شد و اعلام کرد بخاطر اینکه حربه عزاداری محرم را ازدست رژیم بگیریم شما هم از این به بعد در مقرهایتان مراسم سینه‌زنی برگزار کنید!  بلافاصله بعد از پیام رجوی مسئولین مقرها برخی از اعضا را که در زمینه نوحه خوانی محلی از آشنایی داشتند مشخص کرده و آموزش نحوه سینه زنی را تدارک دیدند. با شروع ماه محرم در مقرها دسته‌های سینه‌زنی تشکیل شد و در شب عاشورا هم همه را به سمت محل زمین صبحگاه قرارگاه اشرف یا در اطراف قبرستان فرقه بنام “مروارید” حرکت می‌دادند. در اصل از آن جایی که چنین کاری برای رجوی جنبه تبلیغاتی داشت و اعضا هم به نوعی به این مسئله پی برده بودند به همین خاطر با جدیت وارد نمی‌شدند. بسیاری از نفرات با طعنه می‌گفتند تا دیروز که عزاداری را حرکتی ارتجاعی می‌دانستیم و امروز که همه ما را مجبور کردند سینه‌زنی کنیم. درسال‌های بعد هم مراسم عزاداری برگزار می‌کردند.

سوء استفاده دیگر فرقه رجوی از مراسم عزداری این گونه بود که همه اشعار و نوحه‌ها باید در مدح مسعود و مریم سروده و خوانده می‌شد و اعضایی که از این کار خودداری می‌کردند از برنامه نوحه‌خوانی حذف می‌شدند. حال این فرقه از زمانی که به کشور آلبانی منتقل شده درهمه زمینه‌ها سعی کرده با تبلیغات فریبنده توجه افکار عمومی و مردم آلبانی را به خود جلب کند، اما فرقه رجوی برخلاف ادعاهایش هیچ سنخیتی با آئین  و مرام آزادمنشی امام حسین ندارد.

امام حسین کسی را به زور در اردویش نگاه نداشت و در شب عاشورا چراغ‌ها را خاموش کرد تا هر آن کس که تمایلی به همراهی با او ندارد اردویش را ترک کند، اما درفرقه رجوی ترک کردن اردوی فرقه مجازات داشت. رجوی می‌گفت: “هرکس که فرقه او را ترک کند تبدیل به خوک می‌شود و در آن دنیا او را به جهنم می‌فرستند!” و وقتی هم نمی‌توانست مانع جدایی عضوی شود اول او را در درون فرقه به اشکال مختلف مجازات می‌کرد و درنهایت به زندان “ابوغریب” می‌فرستاد تا در آنجا عذاب بیشتری کشیده و فراموش شود. درمکتب امام حسین فریبکاری، دروغ و تزویر جایی نداشت، اما درفرقه رجوی تا بخواهی فریبکاری، دروغ و تزویر رواج داشت.

لازم به ذکر است که چون بخشی از مردم آلبانی شیعه هستند فرقه به خاطر جذب آنها دست به چنین نمایشهایی در تلویزیون خود می‌زند تا آنها را بفریبد، اما نمایش پر زرق و برق برگزاری مراسم محرم در کمپ “اشرف ۳” فرقه همراه با نوحه‌خوانی زنان درآن نمی‌تواند کسی را فریب دهد چون دیگر دوران این فریبکاری‌ها به پایان رسیده. حتی در درون خود فرقه اکثر اعضا سراپا متناقض هستند. زیرا یکی از خصوصیات امام حسین آزاداندیشی است. اما حقیقت همان است که رجوی در باطن خود هیچ اعتقادی به راه و آیین سرور آزادگان ندارد زیرا در محتوا و بصورت ماهوی با خط و مشی سرور آزادگان و سالار شهیدان امام حسین (ع) تضاد دارد.