رضا مزگی نژاد، عضو پیشین مجاهدین خلق از ساختار سخت گیرانه اعتراف گیری و نشست‌های خودانتقادی در تشکیلات مجاهدین خلق می‌گوید. او که اکنون عضو انجمن نجات شعبه آلبانی است به خاطر می‌آورد که هنگامی که در کمپ فرقه رجوی گرفتار بود، خروج از کمپ و خرید کردن در خیابان‌های تیرانا برای او به منزله برشمردن فاکت‌های گوناگونی بود که در ساختار مجاهدین خلق معروف به فاکت “جیم” است. او با طنز تلخی که در کلامش است، شرح می‌دهد که گاه ذهنش چنان درگیر شمردن و به خاطر سپردن لحظات جیم بود که خرید را فراموش می‌کرد.
اعضای مجاهدین خلق هر شب باید در نشست‌های خود انتقادی، مواردی که در طول روز دچار “لحظه جیم” شده‌اند را گزارش بدهند. بدین معنا که هر لحظه‌ای که ذهن آنها معطوف به امور زندگی نرمال چون زن و زندگی و… شده است، را باید به عنوان گناه در میان جمع بیان کنند چراکه در نظر سران مجاهدین خلق این لحظات “جنسی” تلقی می‌شوند.
در تشکیلات رجوی، نشست‌های خودانتقادی به طور جدی، پیگیرانه و منظم هر شب در قرارگاه اشرف 3 برگزار می‌شوند. فضای سرکوب و فشار جمعی در این نشست‌ها چنان شدید است که اعضا تلاش می‌کنند هر شب حرفی برای گفتن در جمع داشته باشند تا به هر ترتیبی زودتر از زیر تیغ سرکوب خارج شوند و به اصطلاح “غسل” داده شوند چرا که نداشتن لحظه جیم به مثابه گرفتاری بیشتر در ساختار سرکوب و انتقاد است.