در پی تماس تلفنی با آقای حاج علی اصغر امیدی پدر اسیر فرقه رجوی در اشرف ضمن خبرگیری از وضعیت فرزندش در اشرف خواهان ملاقات و حضورش در دفتر انجمن استان شده تا در رابطه با اعزام او و خانواده اش با اعضای انجمن صحبت کند.
این پدر پیر که سالهاست از فعالین دفتر انجمن نجات استان مازندران می باشد و تاکنون برای آزادی اسرای اشرف و به ویژه آزادی فرزندش محمد حسین امیدی تلاش وافری داشته است , علی رقم کهولت سن و بیمارهایی که ناشی از دوری از فرزندش به آن دچار شده است , در تلاش است تا یک بار دیگر موقعیتی بدست آید تا فرزندش را از چنگال رجوی دیکتاتور خارج نماید.
ایشان با حضور در دفتر با همراه داشتن پاسپورتش خواهان اعزام و پیوستن به جمع خانواده جلوی درب اشرف بود.
آقای امیدی در پاسخ به توضیحات مسئول انجمن در رابطه با چگونگی ریل اعزام و شرایط سخت مسیر و امکانات کم محل استقرار افراد خانواده در جلوی اشرف بیان داشتند:
من هرگز یقه رجوی خیانت کار را رها نمی کنم حتی اگر در جلوی قرارگاه بمیرم این بار می رویم تا تکلیف شان را یکسره کنیم.
او سپس ادامه داد: اگر قرارگاه اشرف جای بسیار خوبی است و سنگر آزادی است پس چرا رجوی گور به گوری و همسر هرزه اش در آنجا نیستند و فرار کردند؟
چرا فرزندان ما را در آنجا همانند برده و اسیر به زور نگهداری می کنند؟
در این دیدار تعدادی از اعضای بازگشتی با بیان خاطرات تلخ اسارت خود در اشرف او را در جریان مناسبات فرقه قرار دادند.
در پایان هم آقای امیدی با آرزوی جمع شدن قرارگاه اشرف و رهایی همه اسرا به ویژه فرزندش محمد حسین از چنگال رجوی دیکتاتور شد.