مجاهدین در گزارش سالانه تروریسم ۲۰۰۵ امریکا

مجاهدین خلق حامی براندازی رژیم اسلامی از طریق خشونت‎آمیز است. فلسفه‎ی مجاهدین خلق مارکسیسم و اسلام را در هم می‎آمیزد. این سازمان در دهه‎ی 1960 به عنوان یکی از چندین جنبش سیاسی برای سرنگون کردن شاه شکل گرفت. بعد از آن که رژیم اسلامی اکثر رهبران مجاهدین خلق را چند سال بعد از انقلاب اسلامی 1979 دستگیر کرد، بسیاری از رهبران به اروپا فرار کردند.

وزارت خارجه ایالات متحده/ آوریل 2006
…
سازمان مجاهدین خلق؛
که به نام‎های ارتش آزادیبخش ملی ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت، شورای ملی مقاومت ایران، و انجمن دانشجویان ایرانی مسلمان نیز شناخته می‎شود.

توصیف:
مجاهدین خلق حامی براندازی رژیم اسلامی از طریق خشونت‎آمیز است. فلسفه‎ی مجاهدین خلق مارکسیسم و اسلام را در هم می‎آمیزد. این سازمان در دهه‎ی 1960 به عنوان یکی از چندین جنبش سیاسی برای سرنگون کردن شاه شکل گرفت. بعد از آن که رژیم اسلامی اکثر رهبران مجاهدین خلق را چند سال بعد از انقلاب اسلامی 1979 دستگیر کرد، بسیاری از رهبران به اروپا فرار کردند. صدام حسین در اواخر دهه‎ی 1980 این گروه را به عراق دعوت کرد، و در عراق بود که گروه به یک سازمان شبه‎نظامی تبدیل شد و حملات متعددی را از عراق علیه ایران انجام داد. یک عنصر مارکسیستی مجاهدین خلق چندین مشاور امنیتی امریکایی در رژیم شاه را به قتل رساند و گروه در حفاظت از سفارت امریکا بعد از اشغال آن توسط دانشجویان در سال 1979 شرکت داشت. از آن هنگام، حملاتی تروریستی را علیه منافع رژیم روحانی در ایران و خارج انجام داده است.
فعالیت‎ها:
تلاش جهانی گروه علیه دولت ایران با تأکید بر تبلیغات است و گاهی از تروریسم استفاده می‎کند. طی دهه 1970، مجاهدین خلق پرسنل نظامی و غیرنظامیان امریکایی که در پروژه‎های دفاعی در تهران کار می‎کردند را به قتل رساندند و از اشغال سفارت امریکا در تهران در سال 1979 حمایت کردند. در سال 1981، مجاهدین خلق بمب‎هایی را در دفتر حزب جمهوری اسلامی و نخست‎وزیری منفجر کردند، که به کشته شدن 70 مسؤول عالی‎رتبه ایرانی از جمله آیهالله محمد بهشتی، محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر منجر شد. در اواخر جنگ ایران و عراق (1988-1980)، بغداد مجاهدین را به تسلیحات نظامی مجهز کرد و به جنگ علیه نیروهای ایران فرستاد. در سال 1991، مجاهدین در سرکوب شورش‎های اکراد و شیعیان در شمال و جنوب عراق به دولت عراق کمک کردند. در آوریل 1992، مجاهدین مقامات کلیدی نظامی را هدف قرار داد و معاون ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران را ترور نمود. در آوریل 2000، مجاهدین سعی کرد فرمانده‎ی مقر نصر را ترور کند، این مقر هیأتی در تهران است که مسؤول هماهنگ کردن خط مشی‎ها درباره‎ی عراق می‎باشد. سرعت معمول عملیات‎های ضدایرانی طی عملیات بهمن بزرگ در فوریه 2000 بالا گرفت، و گروه چندین حمله علیه ایران انجام داد. یکی از آن حملات خمپاره‎اندازی علیه مجتمع رهبری در تهران بود که دفاتر رهبر و رییس‎جمهور ایران در آن قرار دارد. در سال 2000 و 2001، به حملات دائمی خمپاره‎اندازی و حملات غافلگیرانه به ارتش ایران و نیروهای انتظامی و ساختمان‎های دولتی نزدیک مرز عراق – ایران مشغول بود، گرچه اعمال تروریستی مجاهدین در ایران تا پایان سال 2001 کاهش یافت. بعد از آن که نیروهای ائتلاف مقرهای مجاهدین را بمباران کردند، رهبری مجاهدین به اعضایش دستور داد که در برابر نیروهای ائتلاف مقاومت نکنند، و در ماه می 2003 آنان سلاح‎هایشان را تسلیم نیروهای ائتلاف کردند.
قوا:
بیش از 3000 عضو مجاهدین اکنون در اردوگاه اشرف محصور شده‎اند. این اردوگاه مقر اصلی مجاهدین در شمال بغداد است که تحت کنترل نیروهای ائتلاف و وضعیت محافظت شده‎ی شخصی کنوانسیون ژنو باقی مانده است. طبق یکی از شرایط قرارداد آتش‎بس، گروه سلاح‎ها، از جمله تانک‎ها، خودروهای زره پوش و توپخانه‎ی سنگین خود را تحویل داد. تعداد قابل توجهی از پرسنل مجاهدین خلق داوطلبانه اشرف را ترک کرده‎اند، و چندصد نفر از آنان داوطلبانه به ایران برگردانده شده‎اند.
مکان/ حوزه‎ی عملیات:
در دهه‎ی 1980، رهبران مجاهدین خلق مجبور شدند به فرانسه فرار کنند. با جایگیری در عراق در سال 1987، تقریباً همه‎ی واحدهای مسلح این گروه در مقرهای مستحکم نزدیک مرز با ایران جای گرفتند. از هنگام عملیات آزادی عراق، عمده‎ی گروه در اردوگاه اشرف محدود شده، گرچه ساختار خارجی حمایت همچنان با هواداران و رابطان که در اروپا و امریکای شمالی پراکنده‎اند باقی مانده است.
کمک خارجی
قبل از عملیات آزادی عراق، گروه، حمایت نظامی و عمده حمایت مالی خود را از رژیم سابق عراق دریافت می‎کرد. مجاهدین خلق همچنین از سازمان‎های پوششی برای جمع‎آوری کمک از جوامع ایرانی تبعیدی استفاده کرده است.
…