بالاخره مجاهدین خلق از لیست سیاه تروریستی دولت کانادا هم خارج شدند! البته سالها پیش مجاهدین از لیست تروریستی انگلستان و اروپا هم خارج شده بودند و باز قبل تر همچنین ازلیست تروریستی آمریکا، طی این سالیان خروجشان موجب چندان تغییر چشمگیری در درون سازمان و یا در ارتباطشان با سایر گروهها و اپوزسیون نشد که بتوان این پدیده را چنانکه مجاهدین میگویند یک پیروزی چشمگیر یا یک ضربه هولناک برای جمهوری اسلامی تعبیر کرد. چیزی که اما در این سالیان تغییر کرده سخنان مجاهدین است در رویارویی با واقعیت تلخ و روزگار سیاه روزی مجاهدین از زبان رهبرمفقود کنونی شان میگفتند که لیست تروریستی مماشات غرب باجمهوری اسلامی و نشاندهنده موفقیت و تاثیر تلاشهای مجاهدین خلق است و آخرین تشبثات ننگین غرب است برای نجات جمهوری اسلامی از سرنگونی. مسعود رجوی روزگاری در نشستی به نام "حوض" با عصبانیت خطاب به ما گفت: میدانید چرا ما را در لیست تروریستی گذاشته اند، چون کم کشته ایم، کم عملیات کرده ایم و کم ترورکرده ایم، اگر شما عرضه داشتید و ده یا صد برابر این عملیات میکردید،الان ما را یک قدرت و یک ارتش میشناختند ونه تروریست، و بعد اضافه کرد که آنکس که یکی را میکشد قاتل است واگر هزارها نفر را بکشد فاتح نامیده میشود، جنگ صد برابر از همینجا شروع شد و بصورت یک خط و یک شعار و یک استراتژیک از طرف سازمان پی گرفته شد که البته به جایی نرسید. آن روزها مجاهدین خلق فکر میکردند که لیست بی تاثیر است و از قضا میتواند محرک جنگ صد برابر هم باشد. بعد ها که مسعود رجوی مفقود بود و نگرانی انزوا و ماندن در لیست تروریستی سراپای مجاهدین را فراگرفته بود و مجاهدین فکر میکردند که بیرون آمدن از لیست به آنها در حل مشکلات بی اعتباری بیرونی و فروپاشی درونی کمک میکند حرف خود را عوض کردند و مریم رجوی گفت: از غرب نمیخواهیم که درسرنگونی رژیم به ما کمک کند،همینکه جلوی ما را نگیرد برای ما کافی است ما خودمان توان سرنگونی را داریم ما را از لیست خارج کند تا جهان ببیند که چه خواهیم کرد. و البته غرب مجاهدین را از لیست خارج کرد و اتفاق خاصی نیفتاد، غربیها گفتند که مجاهدین مدتهاست دست به ترور نزده اند و مجاهدین هم تائید کردند که نزده ایم یعنی چیزی که به آن افتخار میکنند وهمه تاریخشان را تشکیل میدهد نفی کردند و منکر شدند و بیرون آمدن از لیست، البته کمکی به آنها نکرد و مشکلات همچنان باقی ماند و سرنگونی و کسب قدرت و ریاست جمهوری همچنان برایشان بصورت رویا باقی ماند، همچنان بی اعتباری نزد مردم و به حساب نیامدن نزد اپوزسیون و فرار و اعتراض از درون آزارشان میداد و همین ها باعث شد که بازهم حرف خود راعوض کنند و اینبار مریم رجوی گفت که: اکنون زمان آن فرارسیده است که مقاومت ایران (مجاهدین خلق) برسمیت شناخته شود و مورد حمایت قرار گیرد. حقوق و حفاظت ساکنان اشرف و لیبرتی، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران تضمین شود و کمپ لیبرتی به عنوان کمپ پناهندگی نامگذاری شود.