بعد ازظهر روز جمعه مورخه 12/10/93 بنابه دعوت خانواده نصارشیخ منصور رامهرمزی که متاسفانه وی سالهاست بدلیل سیاست خائنانه رجوی در فرقه او روزگار اسارت را سپری می کند اعضای انجمن نجات شاخه خوزستان و رستم آلبوغبیش با این خانواده درمنزلشان دیدار کردند تا آنها مستقیما اززبان رستم البوغبیش که اخیرا بعد از رهایی از فرقه رجوی به میهن برگشته است از وضعیت فرزند دلبندشان خبرهای جدیدی کسب کنند. درابتدا خانواده نصار به گرمی ازورود اعضای انجمن به منزلشان استقبال کردند. بعد ازحضور درمنزل، مادر، برادروخواهران نصار که سالها درحسرت شنیدن خبری ازفرزنداسیرشان مانده بودند به رستم آلبوغبیش گفتند تورا بخدا هرچه درمورد نصارمی دانید برایمان تعریف کن،مادرنصار که مظلومانه درگوشه ای ازاتاق نشسته و چادرخود را درصورت کشیده واشک می ریخت گفت سالهاست که چشم خودرا به درب حیاط بستم به امید اینکه شاید نصار وارد منزل شود اما الان چندین سال است که درحسرت همین آرزو مانده ام،می ترسم عمرم برای دیدن دوباره او کفاف ندهد ازپسرم بگو شاید که با شنیدن خبری ازاو کمی غصه ودردهایم تسکین پیدا کند.خواهران نصارکه همزمان با صحبت های مادرشان اشک می ریختند گفتند خدا رجوی را لعنت کند آیا او فکر نمی کند که نصار و دیگر نصارها پدر، مادر و خانواده هایی دارند که هرلحظه چشم انتظارفرزندشان هستند آنها که مثل رجوی زیربته به عمل نیآمدند که بی کس وصاحب باشند.باورکنید نصار خیلی خانواده دوست بود واصلا نمی توانست دوری مادر و مارا تحمل کند یادمان هست وقتی سربازبود بعد ازدوران آموزشی آمد مرخصی شب رسید منزل مادرم برای او شام درست کرد باورکنید همه ما را ازخواب بیدارکرد وگفت بیآئید دورم بنشینید تا من شام بخورم وما همینطور درکناراو نشستیم تا شام خوردن او تمام شد.حال رجوی چه بلایی به سراو آورده که این همه سال را بدون ما تحمل کرده نمی دانیم!!باورکنید ما نصاررا خیلی دوست داشته وداریم غصه خودمان ازبابت دوری وی و دیدن رنج عذابی که مادرمان ازاین بابت می کشد برای ما دردآور است. واقعا این سالیان ما درآرزوی شنیدن خبری ازنصاربودیم خواهش داریم هرچه می دانید برایمان تعریف کنید راست بگوئید اصلا او زنده است؟!چون ما به همین هم شک داریم.
صحبت های مادروخواهران نصار و رنج وعذابی که آنها ازبابت دوری ازفرزند وبرادرشان کشیدند قلب هرانسانی را بدرد می آورد.وقتی رستم آلبوغبیش به خانواده نصارگفت من ازنزدیک نصاررا می شناختم وحتی مدتها با هم دریک مقر بودیم،مادروخواهران نصاراشک شوق ریختن وگفتند خدارا شکر که حداقل فهمیدیم زنده است ومرتب از رستم آلبوغبیش درباره وضعبیت او سئوال می کردند.
رستم آلبوغبیش ادامه داد متاسفانه خیانت وجنایت رجوی حد ومرزی ندارد من دردیدار با دیگر خانواده های دوستانی که سالها باآنها درفرقه اسیربودیم گفتم،تنها چیزی که رجوی ندارد همان حس انسانیت است،اگر او این را می فهمید وحس می کرد که رجوی نبود،برای رجوی هیچ چیزی مهمتراز رسیدن به قدرت نیست و درراستای همین سیاست احمقانه اش نه تنها به کشورومردم خود خیانت بلکه زندگی همه کسانی که پایشان به فرقه او بازشد به نابودی کشاند.اما درمورد برادرتان نصار باید بگویم که او هم مثل همه نفراتی که درفرقه رجوی اسیرند مجبورند درخفا به خانواده وخاطراتی که با شما داشته فکر کند چون رجوی وسران فرقه او دراین سالیان با ایجاد یک فضای بسته تلاش کردند تمامی عواطف انسانی وخانوادگی افراد را بخاطرحفظ و پیشبرد منافع فرقه وشخص رجوی به شدیدترین شکل ممکن سرکوب کنند.وهمین که می گوئید نصار نمی توانست دوری مادروخانواده را تحمل کند ولی الان چندین سال است که دورازشماست ازروی همین می توان به عمق شقاوت واقدامات محدود کننده ای که سران فرقه بکارمی گیرند را پی برد.اما این نکته را یادآورشوم که باورکنید الان گره کور سرنوشت نصار و نصارهایی که درفرقه اسیرند فقط بدست خانواده هایشان بازمی شود.اگر رجوی برای یک ساعت حتی درب گل گرفته مناسبات خود درکمپ لیبرتی را برای دیدارخانواده ها با فرزندانشان باز کند خواهید دید که حتی یک نفرهم درفرقه نخواهد ماند بنابراین ازشما می خواهم که نا امید نشوید وبه تلاش هایی که تاکنون برای نجات فرزندتان کردید همچنان ادامه دهید،چون رجوی با هرترفند وتوطئه ای تلاش می کند تا افراد ازعاطفه خانوادگی قطع کنند ویا نگذارند خانواده ها دراطراف لیبرتی تجمع کنند!!
خانواده نصار که بیش ازهرزمان دیگر به زنده بودن فرزندشان امیدوارشده بودند گفتند قطعا ازاین به بعد درکناروبا همفکری انجمن نجات تمام تلاش خودمان را خواهیم کرد تا برادرمان را ازدست حیوان صفتان رجوی نجات دهیم وازشما واعضای انجمن نجات هم بخاطر اینکه به منزل ما تشریف آوردید تا خبرهایی را ازنصار به ما بدهید بسیار سپاسگزاریم.
درپایان این دیدارصمیمی که بیش ار یک ساعت بطول انجامید اعضای انجمن وخانواده نصار برای آزادی وی ودیگر اسیران دربند فرقه رجوی دعا کردند واعضای انجمن نجات هم ضمن تشکر ازمهمان نوازی این خانواده به آنها قول دادند که همواره همیارشان بوده وازهیچ کوششی برای نجات فرزندشان دریغ نکنند.