عقل ودل روزی ز هم دلخور شدند/ هر دو از احساس نفرت پر شدند
دل به چشمان کسی وابسته بود /عقل از این بچه بازی خسته بود
حرف حق با عقل بود اما چه سود /پیش دل حقانیت مطرح نبود
دل به فکر چشم مشکی فام بود /عقل آگاه از خیال خام بود
عقل با او منطقی رفتار کرد /هر چه دل اصرار عقل انکار کرد
کشمکش ها بینشان شد بیشتر /اختلافش بیشتر از پیشتر
عاقبت عقل از سر عاشق پرید /بعد از آن چشمان مشکی را ندید
تا به خود آمد بیابانگرد بود /خنده بر لب از غم این درد بود
وصف حال من وتو ودیگر اعضای گرفتار فرقه, حکایت زنان ومردانی را توصیف میکند که بدون بکار گرفتن عقل , دل پاک خود را بدست معشوقی سپردند که هرزه از آب در آمد.
اولین باری که تو را دیدم , به همراه تعدادی از دوستان بر گشتی به خانه ی من آمدی تا تجربه ی چندین ساله ی بودن در تشکیلات مخوف مجاهدین را به من که هنوز دل از معشوق خیالی نکنده بودم انتقال دهی.
تو داستان زندگی خود را برایم تعریف نمودی. تو گفتی که چهاردهمین فرزند خانواده ی کم بضاعتی بودی و برای حداقل امرار معاش مجبور بودی تابستانها بجای بازی کردن , به اتفاق برادرت هندوانه فروشی کنی.
تو دل پاکی داشتی و عاشق مردم و وطنت بودی ونمیخواستی هیچ بچه ای شبها از فرط نداری گرسنه سر بر زمین گذارد..
کمی بزرگتر که شدی همزمان شد با عوام فریبی سازمانی که با نشان دادن در باغ سبز , مدعی حل این نابسامانی ها بود.
گفتی تو که در آن زمان جوان بودی و پر شور, دلت را با اراده ات یکی کردی و بدنبال سمبل این معشوق یعنی سازمان جهنمی مجاهدین سر به بیابان گذاشتی.
پس از چندی معشوقت را در آغوش ناکسان دیدی. تا به خود آیی سالهای جوانیت گذشت. عاقبت طاقت نیاوردی , توانستی عقل و دلت را یکی کنی و از این معشوق هرزه دل بکنی.
من که به حرفهای تو گوش می دادم خود را در شرایط تو دیدم و توانستم عقل و دلم را یکی کنم و از این معشوق هرزه دل بکنم. معشوقی که دلش از سنگ است وحتی پس از مردنت نیز دست از سرت بر نمیدارد و به خیال خود میخواهد تو را نیز مانند خود، رو سیاه جلوه دهد. غافل از اینکه دیگر عقل و دل یکی شدند و کسی به اراجیف این معشوق هرزه توجهی نمی کند.
به امید اینکه هر چه زود تر عقل و دل باقیمانده ی اعضای فرقه یکی شود و از دست این معشوق مجازی خلاصی یافته و زندگی جدیدی را آغاز نمایند.
دوست همیشگی تو علی اصغر وکیل زند