حاصل آنهمه تلاش و بیخوابی باند رجوی برای درسایه قراردادن حضور پررونق آقای دکتر حسن روحانی درمقر سازمان ملل متحد، چیزی جز حضور بی رونق چند ده نفر از هواداران این جریان، سلطنت طلب ها وتعدادی مستمری بگیر اعضای مجلسین آمریکا، ثمری نداشت ومانند به شلاق بستن رودخانه ای ازطرف لشکریان کمبوجیه، چنانکه پیش بینی هم میشد، دستآوردی نداشت وبی رونق تر ازآن پیام مریم به نیابت ازمسعود رجوی بود که گزافه گویانه بود واین حضور حقیرانه، گنجایش آنهمه پرگویی ورجز خوانی را نداشت!
در پیام خانم مریم رجوی به شرکت کنندگان در تظاهرات ایرانیان در مقابل مقر ملل‌متحد در نیویورک آمده است:
" آخوند روحانی نماینده مردم ایران نیست. او و رژیمش، قاتل مردم ایران و عامل اصلی بحران در منطقه هستند. این رژیم، غاصب حق حاکمیت مردم ایران است و هیچ یک از نمایندگانش، مشروعیت ندارند و باید از مجامع بین‌المللی اخراج شوند ".
صرفنظراز اینکه دراین سخنان معلوم میشود که او تفاوت وفرق رژیم، حکومت ودولت را نمیداند، متوسل به یک دروغگویی بزرگ هم شده و این رئیس جمهور منتخب را عامل اصلی بحران منطقه معرفی نموده و اسرائیل و حامیان جهانی ومنطقه ای اش را بعنوان عاملین اصلی بحران منطقه، تبرئه کرده است!
مریم رجوی با این پیام نشان داده که چقدر " ماکیاولیست " وتا چه اندازه برضد منافع ملی ومردم منطقه است وبرای قدرت گیری شوهرش چگونه میتواند اینهمه بی شرمی نشان بدهد!
او درادامه ی این پیام خود آورده است:
" در این دوره، میزان دخالتهای رژیم در منطقه و کشتار مردم بیگناه در عراق و سوریه و یمن دو چندان شده است. روحانی چند روز پیش با وقاحت، این دخالتهای را کمک علیه ترور توصیف کرد و به دخالت در کشورهای دیگر وعده داد ".
مردم عراق وسوریه، قربانی طمع ورزی های نئوکنسرواتیو های محبوب شما و یمنی ها هم گرفتار صدور بحرانی هستند که رژیم عربستان میخواهد آنرا به خارج ازمرزهای خود صادر کند وایران دراین میان تنها بجرم همسایه بودن با بعضی وقراداد لازم الاجرا داشتن با بعضی دیگر، مورد شماتت است و بزعم خانم رجوی باید که بجای دیگران تقاص دهد!!!
باز آمده است:
"… بدون حمایتهای بی‌وقفه این رژیم، نه دیکتاتوری خون‌آشام سوریه تا امروز مانده بود، نه خواهران و برادران سوری ما بی‌خانمان و آواره می‌شدند و خود را برای رسیدن به اروپا به خطر می‌انداختند… ".
دراین میان دیدید که این تنها ایران نیست که خطر اشاعه ی تروریزم را درک کرده واز رژیم بشار اسد که باوجود کاستی های زیادش درخط مقدم مبارزه ی مرگ وزندگی با تروریست ها ودولت های تکفیری ویا سلطه گر است، حمایتی در حد امکانات کم خود میکند و اتفاقا حمایت ازیک دولت مبارز علیه تروریزم وبنیاد گرایی، تنها راه سد کردن سیل پناهندگان است.
تکلیف جامعه ی جهانی اینگونه توسط این خانم روشن میشود:
جامعه جهانی و به‌ویژه شورای امنیت ملل متحد، اگر به‌راستی خواهان صلح و آرامش در منطقه و جهان است باید:
"… و سرانجام اینکه دولت عراق را به لغو محاصره ضدانسانی زندان لیبرتی وادار سازید، و به‌خصوص ضروری است که ایالات متحده مطابق تعهدات خود، حفاظت از مجاهدان لیبرتی را تضمین کند و یا لااقل بخشی از سلاحهای انفرادی خود آنها را برای حفاظتٍ حداقل، در برابر تهدید سپاه تروریستی قدس و شبه‌نظامیانش به آنها برگرداند ".
لیبرتی تاکنون میبایست تخلیه شده باشد واگر نشده، حکایت ازپیمان شکنی شوهر عزیز تودارد وپیمان شکن نمیتواند از طرف مقابل بخواهد که به مفاد پیمانی وفادار بماند که خودش آنرا نقض کرده است!
شما سریعا این اسرای خود را به دیگر کشورهای امن انتقال دهید ودر ایام این انتقال اگر واقعا محاصره ای درکار بود آنرا طی مستندات کافی به خانواده های این اسرا اطلاع دهید وببینید که آیا اینها بازهم دچار کم دارویی وغذایی خواهند شد؟!
چرا به دامن آمریکا پناه میبرید که قضیه ربطی به او ندارد؟!
آیا منظورتان از این پناه بردن، حضور لشکریان آمریکا ونادیده گرفتن واحتمالا فراهم کردن شرایط بهتربرای ملاقات های شما باسران داعش (عشایر انقلابی) و اقامت دائمی درآنجا ودخالت درامور عراق است؟!
فکر نمیکنید که آن موقعیت ممتاز برای شما غیر قابل تکرار بوده و آیا عزم جزم قسمت مهم این جامعه ی جهانی را نمی بینید که بعد ازمشاهده ی دودوزه بازی کردن های آمریکا وناامید شدن ازاو، برسرکوب و اخراج داعش ازمنطقه استوار است؟!
صابر