آقای علی نافذ المرعبی ناشر و پژوهشگر و روزنامه نگار ناسیونالیست عربی لبنان که پیش از این لابی اصلی عرب فرقۀ رجوی در فرانسه برای بسیج عربها جهت شرکت در تچمعهای این فرقه در فرانسه بود، امسال دعوت این فرقه برای شرکت در شوی سالانۀ مریم قجر در نمایشگاه هوایی شهرک بورژه در حومۀ پاریس را از جمله به علت همکاری فرقه با جنایتکاران آمریکایی و اسرائیلی و دعوت آنها به سخنرانی در مجامع خودش، رد کرد. وی که ملاقاتهای متعددی با جدا شدگان از فرقۀ رجوی داشتند، روز یکشنبه یعنی یک روز بعد از خیمه شب بازی فریبکارانۀ مریم قجر در حومۀ پاریس به افشاگری علیه آن پرداخت و در صفحۀ فیس بوک خود طی مقاله ای با عنوان: "نکاتی کلی که باید در مورد کنفرانس دیروز مجاهدین خلق در پاریس بیان کرد" نوشت:
" در شبکه های اجتماعی و سایتها خواندم که برخی خانمها و آقایان دوست اینجانب در مورد کنفرانس دیروز مجاهدین خلق در حومۀ پاریس طبق آنچه در رسانه های سازمان در مورد این کنفرانس خواندم به تعریف و تمجید از این کنفرانس پرداخته اند، لذا اجازه بدهید مطالبی را در این مورد یادآور بشوم و امیدوارم که سازمان مجاهدین خلق این را دشمنی با خودش تلقی نکند ولی برای اینکه این سازمان خودش را تصحیح کند می گویم:
آنان صحبت از جمعیتی انبوه در سالن جشن می کنند و می گویند بیش از صد هزار نفر بودند؟؟!! این به هیچوجه صحت ندارد و کاملا نادرست است. در پاریس و حومۀ آن سالنی که این تعداد موهوم از جمعیت را در خود جای بدهد وچود ندارد. تا آنجا که من می دانم استادیوم «ستاد دو فرانس» که بزرگترین استادیوم ورزشی کل فرانسه می باشد نیز چنین تعدادی خیالی و موهوم را حتی با حد اکثر ظرفیتش نمی تواند در خود جای بدهد.
حضور "شخصیتهای" گوناگون از جمله ترکی الفیصل علل و انگیزه های فردی دارد که هیچ ربطی ریشه ای به موضوع و مناسبت این گردهمایی ندارد.
بخش مهمی از این «حضور مردمی» که با تصاویر و فیلمها نشان داده شده با دهها (و نه صدها) اتوبوس حامل هزاران پناهندۀ عرب بویژه سوری از کشورهای اروپایی مختلف در مقابل «سفری مجانی به پاریس» با «پول تو جیبی» به این جشن آورده شده بودند که تشابه و همگونی چهره ها نشان دهندۀ این امر بود.
بدون شک سازمان مجاهدین خلق اخیرا حضور سیاسی بین المللی فزاینده ای پیدا کرده که علت آن روابط مشخص و شناخته شدۀ این سازمان با محافل و لابیهای ضد عرب می باشد.
در رابطه با داخل ایران به نظر من این سازمان به علل درونی و بیرونی فاقد تأثیر گذاری برای تغییر می باشد. تأثیر گذاری برای تغییر اگر امکان داشت پس چرا در طول دهها سال گذشته صورت نگرفته است بویژه در دوران طلایی حضورشان در عراق و حمایت رژیم صدام حسین از آنان با تمام وسایل و امکانات غیر قابل تصور."
برخی کامنتهای خوانندگان عرب نوشتۀ فوق در صفحۀ فیس بوک آقای المرعبی:
– آقای المرعبی استاد و مبارز بزرگ قدیمی من صد در صد با شما موافقم.
– هدف همۀ آنها کشتن قومیت عربی و وحدت عربها می باشد.
– بله آنان مخالف قومیت عرب هستند. – آیا معقول است کسی که می خواهد کشورش ایران را از دست یک رژیم فاشیستی آزاد کند با کسی که فلسطین را اشغال کرده همکاری کند؟- من یقین دارم که کنفرانس اپوزیسیون ایران بیشتر شبیه کنفرانسهایی بود که اپوریسیون عراق در خارج برگزار می کنند… کنفرانسهایی که هیچ ثمری و نتیجه ای ندارند. آمریکا و اسرائیل وقتی می خواهند که رژیم ایران را بردارند دست به دامن محافل سیاه می شوند.
– مجاهدین خلق هنگام تجاوز آمریکا بر عراق موضعی بزدلانه داشتند که بر پایۀ نصحیتهای کشورهای متجاوز اتخاذ شده بود. امیدوارم مجاهدین بتوانند ثابت کنند که بعد از رفتن رژیم آخوندی با این رژیم فرق خواهند داشت.