سلام به دوست عزیزم امیدوارم که حال شما خوب باشد.
هر چند که میدانم در آن قرارگاه جهنمی رجوی کسی حال خوبی ندارد. چون من خودم روزی در کنار شماها بودم و روزی نبود که آرزوی مرگ نکنم که در آن تشکیلات مجبوربه نفس کشیدن هستم چه برسد که بقیه عمر و جوانی ام را در آن تشکیلات هدر بدهم .
من و تو خاطرات تلخ کم نداشتیم از بازداشتگاه تا کتک خوردن ها. وقتی هم که من تصمیم گرفتم فرار کنم تو هم موافق بودی و نمی خواستی در آن فرقه ننگین بمانی. من بر ترسم غلبه کردم و به کمپ آمریکاییها رفتم ولی هر چی منتظر تو شدم نیامدی! دوست عزیز این فرقه ارزشی برای جان انسانها قائل نیست و رهبران آنها یک دیوار و سپر انسانی در حفاظت از خود می خواهند وهمه حرفهایشان شعاری بیش نیست و جایی دردل مردم ایران ندارند و دنبال قدرت طلبی خودشان هستند.
تو هم بهتر است یک بار برای همیشه تصمیمت را بگیری و از آن فرقه آدم کش و جهنمی جدا شوی و بقیه عمرت را آزاد زندگی کنی، مثل من که تصمیم گرفتم و جدا شدم و در کنار خانواده ام یک زندگی شاد و آزاد دارم .
امیدوارم تو هم این تصمیم را هرچه زودتر بگیری و دل برادرت که منتظر تو هست را شاد کنی.
دوست شما محمود آسمان پناه