نگاهی به وضعیت کنونی اشرف و فرقه ی رجوی به خوبی نشان می دهد که نفیر مرگ برای فرقه هم چنان نزدیک و نزدیک تر می گردد.
عواملی هم چون :
1- فرار بی سابقه ی اعضای به ستوه آمده ی اشرف و عدم پذیرش آن ها از سوی کشورهای اروپایی
2- اعلام فوریت زیباری برای اخراج اعضای فرقه از عراق
3- ملاقات خانواده ی محمدی در عراق با جلال طالبانی و قول مساعد او برای پی گیری قضیه ی فرزندشان
4- اختلاف دولتمردان انگلیسی بر سر خروج یا باقی ماندن نام فرقه ی رجوی در لیست تروریستی
5- تشکیل بنیاد خانواده ی سحر برای کمک به رها شدگان از فرقه و.. همگی مسائلی بود که حلقه را بر فرقه ای ها تنگ تر نموده و خواری و ذلت را برای مریم و مسعود به ارمغان آورده است، زیرا اعضایی که همیشه در اسارت محض نگه داشته شده بودند و مهم ترین ابزار برای مانور دادن هایشان بودند امروز به طوفانی خشمگین تبدیل شده اند که به زودی اشرف و تمام رهبرانش را نابود خواهند کرد.
در این میان افزایش بریده ها تا آن جا برای رهبران فرقه نگران کننده بوده که با پخش این خبر که هر عضو جدا شده در صورت بازگشت به تیف یا قرارگاه اشرف پنج هزار ریال دریافت خواهد کرد تلاش می کند جلوی ریزش نیرو را بگیرد.
این وضعیت به خوبی نشان می دهد که فرقه ی ضد بشری رجوی دیگر توان کنترل نیرو را ندارد و روش های شست و شوی مغزی و به اسارت گرفتن فکر و روح اعضا به کهنگی گراییده چرا که دیگر جوابگو نیست و با این روش نمی توان جلوی بیداری اعضا را گرفت! بنابراین رهبران فرقه تطمیع را جایگزین توجیه کرده اند و این گونه تلاش می کنند از تعداد بریده ها کم کنند تا اعضا حتی اگر هم مخالف باشند اما با انگیزه های مادی در اشرف بمانند و به مسعود و مریم اجازه ی رهبری کردن بدهند چرا که در غیر این صورت اعضایی باقی نخواهند ماند تا بتوان بر آن ها حکومت کرد!!!