عمو جان سلام !
حال شما چطور است؟ نمی دانم با ویروس کرونایی که در محل زندگی شما شیوع پیدا کرده، شما در چه وضعیتی هستید! می دانم شما از قبل مشکل جسمی داشتید. امکان تماس با شما را ندارم. عموهایم نگران سلامتی شما هستند. لااقل یک بار هم که شده با ما تماس بگیر و ما را از نگرانی نسبت به خودت در بیار. چندین سال است از شما خبری نداریم! نه از خودت و نه از همسرت و نه از فرزندانت!
آیا در حال حاضر با همسرت و فرزندانت زندگی می کنی؟ در کنار آنها هستی ؟ فکر نمی کنم . من از زندگی شما در محلی که هستید مطلع هستم. چرا این کار را با خودت کردی؟! اطلاع دارم که چند سال است با ویلچر ترددات خودت را انجام می دهی. با خودت چکار کردی واقعا!
این زندگیه که تو داری در راهی قدم گذاشته ای که آخر راه آن تباهیست . تا به حال چندین نامه برای شما ارسال کردم که شاید جواب مرا بدهی و یا تماسی با من بگیری ولی متاسفانه تماس از جانب شما با من بر قرار نشد! شما را در یک حصار بسته نگه داشته اند اجازه به شما نمی دهند تماسی با خانواده خود بگیری . پیشنهاد به شما می کنم خودت را نجات بده و پیش فرزندانت زندگی کن به چه دلیل خودت را محبوس کرده ای؟ بیشتر از این خودت را تباه نکن . امیدوارم هر چه زودتر برای نجات خودت اقدام کنی .
سید مجتبی حسینی