در نشست اخیر فرقه تروریستی مجاهدین خلق موسوم به «سیمای آزادی» که در تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۵ در منطقه آبروتزو ایتالیا برگزار شد، مریم رجوی بار دیگر از تشکیل و به رسمیت شناختن “کانونهای شورشی” برای “مبارزه با پاسداران” سخن گفت و این بار پا فراتر گذاشت: او آشکارا درصدد جذب دلار و بودجه مالی […]
در نشست اخیر فرقه تروریستی مجاهدین خلق موسوم به «سیمای آزادی» که در تاریخ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۵ در منطقه آبروتزو ایتالیا برگزار شد، مریم رجوی بار دیگر از تشکیل و به رسمیت شناختن “کانونهای شورشی” برای “مبارزه با پاسداران” سخن گفت و این بار پا فراتر گذاشت: او آشکارا درصدد جذب دلار و بودجه مالی از کشورها و لابیهای غربی است تا این گروههای تروریستی را در خاک اروپا و آلبانی آموزش دهد و روانه داخل ایران کند.
حقیقت چیست؟
کانونهای شورشی در ادبیات این سازمان، همان گروههای تروریستی و خرابکار هستند که طی دهههای گذشته در ایران، اقدام به آتشزدن اموال عمومی، ترور شهروندان و نیروهای نظامی و انتظامی کردهاند. این اقدامات هیچگونه پشتوانه مردمی ندارد و کاملاً همراستا با خواست و برنامهریزی سازمانهای اطلاعاتی خارجی مانند موساد و سیا صورت میپذیرد.
اکنون رجوی، پس از درخواست رسمی برای بهرسمیت شناخته شدن این گروههای مخوف، مستقیماً برای دریافت دلار، بودجه و حمایت مالی به حضور چنین گروههایی نیازمند است تا بتواند آنها را در خاک اروپا یا آلبانی آموزش داده و سپس وارد ایران کند. این همان سناریوی آشنایی است که طی دهها عملیات ناکام پیشتر نیز تکرار شده است.
جالب آنکه این نشست دقیقاً همزمان با افزایش فشارهای سیاسی، تحریمی و رسانهای از سوی آمریکا، اسرائیل و برخی کشورهای اروپایی بر ایران برگزار شد؛ آن هم در حالی که رجوی از شرایط سخت حاکم بر کشور، گذار به آشوب و ناآرامی را فرصتی مغتنم برای مطالبه مشروعیت و کمک مالی میداند.
چند نکته مستند و هشدار دهنده:
– در سالهای اخیر، دهها عملیات خرابکارانه مرتبط با عناصر مجاهدین در داخل ایران کشف و خنثی شده است؛
– این فرقه در دوران جنگ تحمیلی در کنار ارتش صدام علیه مردم ایران جنگید و در عملیات سرکوب مردم عراق نیز مشارکت داشت؛
– پس از سقوط صدام و اخراج از خاک عراق، اعضای آن عمدتاً به کمپهای اروپایی منتقل شدند و در پوشش «اپوزیسیون دمکراتیک» با لابی گسترده در غرب شناخته شدند.
هدف نهایی این حرکت:
تحمیل یک جریان تحمیلی، تروریستی و منزوی بهعنوان آلترناتیوی برای حکومت ایران، به کمک رسانههای تحریفی و حمایتهای مالی غرب؛ با این تفاوت که حافظه تاریخی ملت ایران هیچگاه جنایات این فرقه را فراموش نکرده و نخواهد کرد.
کلام پایانی:
نهادهای حقوق بشری مستقلی که تا امروز با پنهانکاریها و گزارشهای اغواکننده این فرقه مواجه بودهاند، باید اکنون این چهره واقعی را ببینند: فرقهای که نه زبان دموکراسی میفهمد، نه در پی آزادی است، بلکه ترور، فریب و دلارهای خارجی را میپرستد.
عباس جعفری
