در سایت ها خبر درگیری اراذل و اوباش فرقه رجوی را با آقای منصور نظری را خواندم ولی متعجب نشدم زیرا رهبران فرقه تا بن و استخوان به خشونت اعتقاد دارند حتی در اروپا آن هم در فرانسه که مهد دمکراسی نام گرفته است اعضای فرقه به دستور مریم قجر برای ترساندن افرادی که در فضای دمکراسی علیه فرقه فعالیت می کنند دست به عمل تروریستی و ضرب و شتم منتقدانشان مبادرت می ورزند. افعی هرگز کبوتر نمی زاید چه در فرنگ و چه در عراق و هر جای دیگر. سازمان درهم شکسته رجوی در وانفسای عمرش از سر استیصال و درماندگی برای این که وانمود کند هنوز زنده و دارای قدرتی است با قلدری و لات بازی و چاله میدانی می خواهد ترسی را در دل معترضین و منتقدین ایجاد کند. رهبران فرقه باید بدانند که دیگر دوران این گونه کارها گذشته است و انجام این گونه کارها از ماهیت رهبری فرقه می باشد که سعی دارد جلوی هر انتقادی را با ضرب و شتم بگیرد.
لازم به ذکر است اشاره کنم هر گاه جداشده ها در جنگ سیاسی با فرقه به هدف زدند متقابلا عکس العمل هیستریک فرقه را به دنبال داشت که این بار در کشور فرانسه توسط لات و لمپنی بنام مهران کاکاوند که اهل رامسر مازندران می باشد انجام داده او غافلگیرانه آقای منصور نظری را در کمینی به دام انداخته و با شیوه قدیمی و شناخته شده او را مورد ضرب و شتم قرار می دهد مریم قجر گرچه در ظاهر ادای دمکراسی در فرنگ در می آورد اما در باطن همانی است که به قول معروف "ذات بد نیکو نگردد زانکه بنیادش بد است" وی تنها دست آموزی است که مسعود به او افتخار می کند چرا که خشونت و خشونت گرائی از شوهر دومش مسعود به خوبی یاد گرفته است. او در غرب قادر است با شکلک هایش یک عده غربی ها را بفریبد و جذب کند، اما به طور خاص جداشده های که در اروپا دست به افشاگری می زنند مثل کاری را که آقای نظری با دوستانش در پاریس انجام دادند.
حنای فرقه رجوی در مورد آزادی و دموکراسی رنگی ندارد دیر یا زود دفتر آنان برای همیشه بسته خواهد شد روسیاهی برای ذغال می ماند.
محمدرضا گلی
شما چه انتظارهايي داريد اگر اينها انقدر شرافت داشتند كه اين كارهايي كه شما مي گويد بكنند سال 2003 پرچمدار حمله به ايران (مريم قجر) و سردار سالار رجوي (مهشو لمپن، زهرا مريخي، تهيمه شادرو همه اين مسئولين اول فدايي آزادي ايران يواشكي در نمي رفتن قرار بود به ايران بروند نه به اروپاي عزيز