استمداد از نهادها، شخصیت ها و احزاب آزادیخواه و مدافع حقوق بشر

مدت زمانی است که سازمان مجاهدین خلق ایران فرزندان این مرز و بوم را تحت شگرد های فرقه گرایانه، به مسلخ خود کشانده و سالیان سال دور از یار و دیار خود به آنان وعده بهشت موعود و جامعه بی طبقه توحیدی و آزادی انسان های در بند را می دهد. از این همه قربانیان نیز دو نفر از اعضای خانواده من می باشند. برادرم بهروز جان نثار ایران و خواهرم رعنا جان نثار ایران حدود 20 سالی است که در این سازمان هستند و به دستور این سازمان اجازه ندارند با خانواده هایشان رابطه داشته باشند.

ده ها بار مادر و پدر پیرم برای دیدن فرزندانشان به هر اقدامی دست زده اند، چندین بار به اروپا آمده اند و همیشه به شیوه هایی آنان را دست به سر کرده و این مادر و پدر پیرم با پرداخت هزینه هایی نا امیدانه به ایران برگشته اند و نتوانسته اند فرزندانشان را ببینند.

من در اینجا اعلام می کنم و از تمامی نهاد ها و شخصیت های مدافع حقوق بشر می خواهم این مادر و پدر را یاری کنند، این سازمان باید در این مورد موضع بگیرد و جواب دهد.

مادر و پدر پیر من در ایران در بستر بیماری سختی به سر می برند و خواهان دیدار فرزندانشان هستند، به هر وسیله ای شده این دو نفر یعنی بهروز جان نثارایران و رعنا جان نثار ایران باید بروند و به در خواست پدر و مادرشان آنان را در روزهای آخر عمر ملاقات کرده و حق فرزندی را به جای آورند و یا به صورت رسمی اعلام کنند چنین پدر و مادری ندارند.

من به عنوان فرزند کوچک این خانواده تما م تلاش خود را برای حقوق انسانی پدر ومادرم را به کار خواهم گرفت و اعمال ضد انسانی این فرقه را افشا خواهم کرد. مادر و پدر این دو نفر، آنها را برای تحصیل به اروپا فرستادند تا انسان های ارزشمندی برای جامعه بشری باشند و افسوس که طعمه دام های سازمانی گشته اند که هم اکنون به عنوان گروه تروریستی در مجامع بین المللی شناخته شده اند و نه راه رفت دارند و نه راه پیش و پایان کارشان را در عراق روز شماری می کنند.

اگر بهروز و رعنا به دست رژیم ایران اسیر و زندانی بودند، آن موقع صورت مسئله چیز دیگری بود، اما نقض حقوق بشر از سوی جریانی اعمال می شود که خود مدعی طرفداری از حقوق بشر است و ادعای آزادی می کند.

در پایان این نامه اعلام می کنم که این گروه تروریستی هر مارک و تهمتی را که می خواهد به من بزند، و این اراده من را در افشای بیشتر این فرقه تروریستی قوی تر خواهد کرد. از نهاد ها و شخصیت های مدافع حقوق بشر نیز خواستار رسیدگی به این امر می باشم.

با تشکر

مهندس خسرو جان نثاران

کانون آوا

29.09.2005

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا