28 خرداد امسال فرقه ی رجوی دستور حمله به ایرانیانی را صادر کرده بود که در کشورهای مختلف برای دادن رای به انتخابات ریاست جمهوری به سفارت های ایران می رفتند. موضوع این نیست که شرکت در انتخابات ریاست جمهوری بد است یا خوب؟ اما جهانیان شاهد حمله و هجوم چماقداران رجوی به زنان و […]
28 خرداد امسال فرقه ی رجوی دستور حمله به ایرانیانی را صادر کرده بود که در کشورهای مختلف برای دادن رای به انتخابات ریاست جمهوری به سفارت های ایران می رفتند.
موضوع این نیست که شرکت در انتخابات ریاست جمهوری بد است یا خوب؟
اما جهانیان شاهد حمله و هجوم چماقداران رجوی به زنان و کودکانی بودند که برای شرکت در یک انتخابات به سفارت های ایران می رفتند. با چوب پرچم های در دستان خود به سر و صورت زنان و کودکان می زدند که نباید در رای گیری سفارت ایران شرکت کنید!
این موضوع،خشونت فرقه ای رجوی را به نمایش گذاشت که چگونه یک روند دمکراتیک را با هوچیگری و وحشی گری مورد تهاجم وحشیانه ی خود قرار می دادند.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
این حمله کنندگان به مردم عادی ، در کشورهای دمکراتیک ، درحالی صورت می گیرد که این سازمان جهنمی و فرقه ای هنوز به قدرت نرسیده است! اگر این ها به قدرت برسند و پلیس و ارتش هم در اختیار داشته باشند می خواهند چه جنایات بیشتری را انجام بدهند ؟
مگر مخالفان یک اندیشه حق رای ندارند؟
مگر باید مخالفان دیدگاههای خود را سرکوب کرد و با چوب وچماق زد؟
این اولین بار نیست که ما شاهد وحشی گری های این فرقه ی ضدمردمی و وطن فروش هستیم!
این چهره ی اصلی اوباش و چماقداران رجوی است که در اروپا و آمریکا، با زور چماق و چوب پرچم می خواهند مجاهد خلق بسازند! مگر با گردن کلفتی می توان به مقاصد خوب ؟! خود رسید؟

پرچم های سازمان مجاهدین خلق در تصاویر مشهود است!
چرا با زور و گردن کلفتی اندیشه ی خود را تبلیغ می کنند؟

عده ای از زنان مجاهد خلق هم انگار خیابان های اروپا را با اتاق خواب مسعود رجوی اشتباه گرفته بودند و لباس های خود را در آورده بودند و با بدن های لخت ، مسعود رجوی را تبلیغ می کردند!

متاسفانه این اولین و آخرین بار نیست که اعضای سازمان مجاهدین خلق ! دست به اقدامات ضد دمکراتیک می زنند! در مقاطع مختلف نیز اعضای این سازمان تروریستی به ایرانیان آزاده ، با چتر و چماق و مشت و لگد حمله کرده اند!
همانطوریکه از عکس ها مشخص است اعضای سازمان مجاهدین خلق به مخالفان خود حمله می کنند! تعدادی از مجاهدین خلق با مشت و لگد با مخالفین سیاسی خود برخورد می کنند، اینها فردا اگر در ایران قدرت بگیرند با مخالفین خود چه خواهند کرد ؟ اگر امروز وجدان های بیدار و مدافعان حقوق بشر این رفتارهای خشن اعضای سازمان مجاهدین را محکوم نکنند، آیا فردا تضمینی برای جان و مال ایرانیان در خارج کشور وجود خواهد داشت ؟
حتما فردا دیر خواهد شد. شاید برخی از مجاهدین ادعا بکنند که اینها مزدوران رژیم اند که رای می دهند! اما باز هم رفتارهای هنجارشکنانه ی مجاهدین خلق توجیه نخواهد شد.
مگر آزادی نمی گوید ، هر کس حق بیان نظرات خود را دارد، مگر با زور چماق می شود اندیشه ی انسان ها را تغییر داد؟
جهت یادآوری به چماقداران رجوی ، یکبار دیگر متن 30 ماده ای اعلامیه ی جهانی حقوق بشر را در زیر می آورم، تا اگر بدلیل سرکوب فرقه ای به اینترنت آزاد دسترسی ندارند، این مواد را مطالعه کنند تا بلکه الفبای انسانیت و عقلانیت را یاد بگیرند…
اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده ۱
تمام افراد بشر آزاد زاده میشوند و از لحاظ حیثیت و کرامت و حقوق با هم برابراند. همگی دارای عقل و وجدان هستند و باید با یکدیگر با روحیه ای برادرانه رفتار کنند.
ماده ۲
هر کس میتواند بی هیچ گونه تمایزی، به ویژه از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر، و همچنین منشا ملی یا اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر وضعیت دیگر، از تمام حقوق و همهء آزادیهای ذکرشده در این اعلامیه بهره مند گردد.
به علاوه نباید هیچ تبعیضی به عمل آید که مبتنی بر وضع سیاسی، قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه این کشور یا سرزمین مستقل، تحت قیمومت یا غیر خودمختار باشد، یا حاکمیت آن به شکلی محدود شده باشد.
ماده ۳
هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
ماده ۴
هیچ کس را نباید در بردگی یا بندگی نگاه داشت. بردگی و دادوستد بردگان به هر شکلی که باشد، ممنوع است.
ماده ۵
هیچ کس نباید شکنجه شود یا تحت مجازات یا رفتاری ظالمانه، ضد انسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.
ماده ۶
هر کس حق دارد که شخصیت حقوقی اش در همه جا به رسمیت شناخته شود.
ماده ۷
همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بی هیچ تبعیضی از حمایت یکسان قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلا میه حاضر باشد، و بر ضد هر تحریکی که برای چنین تبعیضی به عمل آید، از حمایت یکسان قانون بهره مند گردند.
ماده ۸
در برابر اعمالی که به حقوق اساسی فرد تجاوز کنند ـ حقوقی که قانون اساسی یا قوانین دیگر برای او به رسمیت شناخته است ـ هر شخصی حق مراجعه موثر به دادگاههای ملی صالح را دارد.
ماده ۹
هیچ کس را نباید خودسرانه توقیف، حبس یا تبعید کرد.
ماده ۱۰
هر شخص با مساوات کامل حق دارد که دعوایش در دادگاهی مستقل و بی طرف، منصفانه و علنی رسیدگی شود و چنین دادگاهی در باره حقوق و الزامات وی، یا هر اتهام جزایی که به او زده شده باشد، تصمیم بگیرد.
ماده ۱۱
۱- هر شخصی که به بزهکاری متهم شده باشد، بی گناه محسوب میشود تا هنگامی که در جریان محاکمه ای علنی که در آن تمام تضمینهای لازم برای دفاع او تامین شده باشد، مجرم بودن وی به طور قانونی محرز گردد.
۲- هیچ کس برای انجام دادن یا انجام ندادن عملی که در موقع ارتکاب آن، به موجب حقوق ملی یا بین المللی جرم شناخته نمیشده است، محکوم نخواهد شد. همچنین هیچ مجازاتی شدیدتر از مجازاتی که در موقع ارتکاب جرم به آن تعلق میگرفت، دربارهء کسی اعمال نخواهد شد.
ماده ۱۲
نباید در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، اقامت گاه یا مکاتبات هیچ کس مداخلههای خودسرانه صورت گیرد یا به شرافت و آبرو و شهرت کسی حمله شود. در برابر چنین مداخلهها و حملههایی، برخورداری از حمایت قانون، حق هر شخصی است.
ماده ۱۳
۱- هر شخصی حق دارد در داخل هر کشور آزادانه رفت وآمد کند و اقامتگاه خود را برگزیند.
۲- هر شخصی حق دارد هر کشوری ، از جمله کشور خود را ترک کند یا به کشور خویش بازگردد.
ماده ۱۴
۱- در برابر شکنجه، تعقیب و آزار، هر شخصی حق درخواست پناهندگی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای دیگر را دارد.
۲- در موردی که تعقیب واقعا در اثر جرم عمومی و غیرسیاسی یا در اثر اعمالی مخالف با هدفها و اصول ملل متحد باشد، نمیتوان به این حق استناد کرد.
ماده ۱۵
۱- هر فردی حق دارد که تابعیتی داشته باشد.
۲- هیچ کس را نباید خودسرانه از تابعیت خویش ، یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد.
ماده ۱۶
۱- هر مرد و زن بالغی حق دارند بی هیچ محدودیتی از حیث نژاد، ملیت، یا دین با همدیگر زناشویی کنند و تشکیل خانواده بدهند. در تمام مدت زناشویی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در امور مربوط به ازدواج حقوق برابر دارند.
۲- ازدواج حتما باید با رضایت کامل و آزادانهء زن و مرد صورت گیرد.
۳- خانواده رکن طبیعی و اساسی جامعه است و باید از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود.
ماده ۱۷
۱- هر شخصی به تنهایی یا به صورت جمعی حق مالکیت دارد.
۲- هیچ کس را نباید خودسرانه از حق مالکیت محروم کرد.
ماده ۱۸
هر شخصی حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و دین بهره مند شود. این حق مستلزم آزادی تغییر دین یا اعتقاد و همچنین آزادی اظهار دین یا اعتقاد، در قالب آموزش دینی، عبادتها و اجرای آیینها و مراسم دینی به تنهایی یا به صورت جمعی، به طور خصوصی یا عمومی است.
ماده ۱۹
هر فردی حق آزادی عقیده و بیان دارد و این حق، مستلزم آن است که کسی از داشتن عقاید خود بیم و نگرانی نداشته باشد و در کسب و دریافت و انتشار اطلاعات و افکار، به تمام وسایل ممکن، و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.
ماده ۲۰
۱- هر شخصی حق دارد از آزادی تشکیل اجتماعات، مجامع و انجمنهای مسالمت آمیز بهره مند گردد.
۲- هیچ کس را نباید به شرکت در هیچ اجتماعی مجبور کرد.
ماده ۲۱
۱- هر شخصی حق دارد که در ادارهء امور عمومی کشور خود، مستقیما یا به وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند، شرکت جوید.
۲- هر شخصی حق دارد با شرایط برابر به مشاغل عمومی کشور خود دست یابد.
۳- ارادهء مردم، اساس قدرت حکومت است. این اراده باید در انتخاباتی سالم ابراز شود که به طور ادواری صورت میپذیرد. انتخابات باید عمومی، با رعایت مساوات و با رأی مخفی یا به طریقه ای مشابه برگزار شود که آزادی رأی را تامین کند.
ماده ۲۲
هر شخصی به عنوان عضو جامعه، حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به یاری مساعی ملی و همکاری بین المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ضروری برای حفظ حیثیت و کرامت و رشد آزادانهء شخصیت خودرا، با توجه به تشکیلا ت و منابع هر کشور، به دست آورد.
ماده ۲۳
۱- هر شخصی حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه برگزیند، شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خواستار باشد و در برابر بیکاری حمایت شود.
۲- همه حق دارند که بی هیچ تبعیضی، در مقابل کار مساوی، مزد مساوی بگیرند.
۳- هرکسی که کار میکند حق دارد مزد منصفانه و رضایت بخشی دریافت دارد که زندگی او و خانواده اش را موافق حیثیت و کرامت انسانی تامین کند و در صورت لزوم با دیگر وسایل حمایت اجتماعی کامل شود.
۴- هر شخصی حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد و یا به اتحادیههای موجود بپیوندد.
ماده ۲۴
هر شخی حق استراحت، فراغت و تفریح دارد و به ویژه باید از محدودیت معقول ساعات کار و مرخصیها و تعطیلا ت ادواری با دریافت حقوق بهره مند شود.
ماده ۲۵
۱- هر شخصی حق دارد که از سطح زندگی مناسب برای تامین سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، به ویژه از حیث خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبتهای پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری برخوردار شود. همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص عضو، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به عللی مستقل از ارادهء خویش وسایل امرار معاشش را از دست داده باشد، از تامین اجتماعی بهره مند گردد.
۲- مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت ویژه برخوردار شوند. همهء کودکان، اعم از آن که در پی ازدواج یا بی ازدواج زاده شده باشند، حق دارند که از حمایت اجتماعی یکسان بهره مند گردند.
ماده ۲۶
۱- هر شخصی حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش، و دست کم آموزش ابتدایی و پایه، باید رایگان باشد. آموزش ابتدایی اجباری است. آموزش فنی و حرفه ای باید همگانی شود و دست یابی به آموزش عالی باید با تساوی کامل برای همه امکان پذیر باشد تا هرکس بتواند بنا به استعداد خود از آن بهره مند گردد.
۲- هدف آموزش و پرورش باید شکوفایی همه جانبهء شخصیت انسان و تقویت رعایت حقوق بشر و آزادیهای اساسی باشد. آموزش و پرورش باید به گسترش حسن تفاهم، دگرپذیری و دوستی میان تمام ملتها و تمام گروههای نژادی یا دینی و نیز به گسترش فعالیتهای ملل متحد در راه حفظ صلح یاری رساند.
۳- پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش برای فرزندان خود، بردیگران حق تقدم دارند.
ماده ۲۷
۱- هر شخصی حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع، سهیم و شریک گردد و از هنرها و به ویژه از پیشرفت علمی و فواید آن بهره مند شود.
۲- هرکس حق دارد از حمایت منافع معنوی و مادی آثار علمی، ادبی یا هنری خود برخوردار گردد.
ماده ۲۸
هر شخصی حق دارد خواستار برقراری نظمی در عرصهء اجتماعی و بین المللی باشد که حقوق و آزادیهای ذکرشده در این اعلامیه را، به تمامی تأمین و عملی سازد.
ماده ۲۹
۱- هر فردی فقط در برابر آن جامعه ای وظایفی برعهده دارد که رشد آزادانه و همه جانبهء او را ممکن میسازد.
۲- هرکس در اعمال حقوق و بهره گیری از آزادیهای خود فقط تابع محدودیتهایی قانونی است که صرفا برای شناسایی و مراعات حقوق و آزادیهای دیگران و برای رعایت مقتضیات عادلانهء اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در جامعه ای دموکراتیک وضع شده اند.
۳- این حقوق و آزادیها در هیچ موردی نباید بر خلاف هدفها و اصول ملل متحد اعمال شوند.
ماده ۳۰
هیچیک از مقررات اعلامیهء حاضر نباید چنان تفسیر شود که برای هیچ دولت، جمعیت یا فردی متضمن حقی باشد که به موجب آن برای از بین بردن حقوق و آزادیهای مندرج در این اعلامیه فعالیتی انجام دهد یا به عملی دست بزند.
حال با این وضع ، آیا فرقه ی رجوی خواهد توانست در بین ایرانیان ، چهره ای مطلوب و انسانی داشته باشد؟
این 30 ماده در اکثر کشورهای مترقی ، اجرا شده و رعایت می گردد، اما برای رسیدن به این موازین بین المللی ، اکثر کشورها راه طولانی ای دارند، اما اینکه مسلم است فرقه ی رجوی و رهبران مستبد آن از ناقضان اصلی این منشور هستند که باید در دادگاههای صالح بین المللی محاکمه شوند! جامعه باید از وجود چنین متجاوزانی ، پاک شود! اما چه فایده که اعضای فرقه ای مجاهدین حتی در کشورهای اروپائی هم دست به وحشی گری زده و ذات پلید خود را به نمایش می گذارند!
بنظر نگارنده همیشه از دشمن یک جریان و دولت می توان پی به ماهیت اصلی و درست آن جریان برد! آنچه که مردم امروز در خیابان های اروپا شاهد آن هستند، نمایش خوی حیوانی اعضای فرقه ی رجوی می باشد، نمایشی سراسر وحشیانه و یک روند به غایت ضددمکراتیک است که نشانگر ماهیت وحشی ، مستبد و دیکتاتوری فرقه ی رجوی می باشد . . .
فرید
































