خانم ثریا عبدالهی، مادری که برای آزادی فرزندش امیر اصلان از اسارت فرقه رجوی نه تنها برای دیگر مادران خانواده بزرگ انجمن نجات ایران، بلکه برای شخص مریم رجوی هم اسوه برجسته مقاومت و ایستادگی است. کما اینکه همین مقاومت، مریم رجوی و دیگر سر سپرده های فرقه رجوی را وادار به گزافه گویی و هتاکی علیه ایشان کرده است.
به قول یکی از دوستان جداشده، در عظمت خانم عبدالهی برای فرقه همین بس، که در جریان پروژه سنگ و صدمه زدن به خانواده های پشت سیاج اشرف و لیبرتی، در جنگ فیزیکی تعدادی از اعضای فرقه فقط مامور از معرکه دور کردن ثریا عبدالهی با پرتاب سنگ و وارد کردن ضربات کشنده بودند و در جنگ روانی هم کارگروهی برای مقابله با سر و صدای رسانه ای این خانم در سیمای فرقه شکل گرفته بود.
از سالها قبل و اولین ملاقات با خانم عبدالهی و دیدن و آشنا شدن با روحیات این بانوی مقاومت، همواره ایشان را سردار خطاب می کردم و خوشحالم که امروز اگر چه با عنوان سرهنگ ثریا اما به حداقل الگوسازی از ایشان برای سایر خانواده های رنج کشیده و آسیب دیده از خشونت های فرقه تروریستی رجوی پرداخته شد.
به واقع در سالهای پیشین صدای بانو عبدالهی آن طور که باید و با نگاه عادلانه رسانه ای بازتاب داده نشد اما بحمدالله با اکران سرهنگ ثریا این نگاه ناعادلانه برداشته شد و این روزها تقریباً در هر رسانه صوتی و مصوری که رصد می کنیم نام ایشان بر سر زبان هاست.