خانواده های اسرای سازمان مجاهدین خلق و تلاش هایی که به بار نشست

ثمره سال‌ها تلاش‌ خانواده‌ها برای نجات فرزندانشان از چنگ مجاهدین خلق

از بدو تاسیس انجمن نجات در سالهای آغازین دهه 80 شمسی، رسالت اصلی این سازمان مردم نهاد نجات اعضای دربند مجاهدین خلق به همت خانواده‌ها و هم‌رزمان اعضا بوده است. در زمان استقرار تشکیلات در خاک عراق و در پی سقوط صدام حسین حامی اصلی مجاهدین خلق، با توجه به نزدیکی کمپ اشرف به مرز ایران و عراق و روابط دوستانه میان حکومت ایران و عراق، امکان حضور خانواده‌ها در کنار دروازه‌های قرارگاه اشرف فراهم می‌شود.

حضور طولانی مدت خانواده‌ها در سرما و گرمای سرزمین عراق، هرگز به ملاقات یا تماس تلفنی میان آنها و عزیزان دربندشان نیانجامید اما تحصن‌ها، صدا کردن نام عزیزان از طریق بلندگوها و صدای ضجه مادران و پدران چشم انتظار، حصارهای ذهنی بسیاری از اعضا را شکست به طوری که طی سالهای بعد شمار زیادی از افراد فرقه را ترک کردند. گروهی از آنها بعدها در خاطرات خود از شنیدن صدای خانواده‌های خود و تاثیر آن در عزم کردن جزمشان برای ترک فرقه نوشتند.

در فیلم زیر، صحنه‌هایی از حضور خانواده‌های اعضای مجاهدین خلق را در مقابل دروازه‌های کمپ اشرف مشاهده می‌کنید. این فیلم گزارشی از تحصن چندین روزه خانواده‌ها در زمستان 1389 است. در میان پدران و مادران دردمندی که نام فرزندانشان را فریاد می‌زنند، افرادی حضور دارند که چند سال بعد از این تحصن چشمشان به جمال فرزند عزیزشان روشن شد.

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

گریه‌های مادر شهاب فروزنده بی ثمر نبود. شهاب چندی بعد، پس از انتقال تشکیلات رجوی به آلبانی در مهرماه 1395 از حصار ذهنی و جسمی مریم رجوی رها شد و فرقه را ترک کرد.

ناله های جانسوز مرحوم موسی علیزاده، پدر بخشعلی علیزاده نیز در این تصاویر نوید رهایی به ارمغان می‌آورد. بخشعلی پس از انتقال به آلبانی در شهریور 1394 از شکیلات جدا شد و از ترس جان خود به آلمان گریخت و نهایتا از طریق سفارت ایران در برلین به ایران و به آغوش پدر برگشت. موسی علیزاده سالهای پایانی عمر را در کنار فرزند سپری کرد و در مرداد 1398 دیده از جهان فرو بست.
امروز که اعضای مجاهدین خلق کیلومترها از مرز ایران دور هستند و حکومت آلبانی تحت تاثیر کارشکنی‌های سران مجاهدین، به شهروندان ایرانی از جمله خانواده‌های اعضای دربند فرقه رجوی، ویزای سفر اعطا نمی‌کند، صدای خانواده‌ها باید از طرق مختلف به گوش عزیزان اسیرشان و نهادهای حقوق بشری برسد.

ارسال پیام‌های متنی، صوتی و تصویری برای عزیزان دربند از سوی خانواده‌ها و انتشار آن در سایت انجمن نجات یکی از راه‌هایی است که می‌تواند نقش موثری در شکستن حصارهای ذهنی اسیران فرقه و نهایتا رهایی جسم آن ها از چنگال سران فرقه داشته باشد.

منبع

یک دیدگاه

  1. جای خالی پدران و مادارن مرحوم شده از جمله مرحوم حاج موسی علیزاده و مادر آتابای در میان خانواده بزرگ نجات احساس می شود. روحشان شاد و یادشان گرامی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا