این جلسه در تاریخ 27.02.2007 به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل در مورد حضور سازمان مجاهدین خلق در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا بعد از صدور رای دادگاه لوگزامبورگ برگزار شد. ریاست این جلسه را خانم آنگلا بیر نماینده تام الاختیار پارلمان اروپا در رابطه با ایران برعهده داشت. در این اجلاس که با حضور بیش از 70 نفر از اعضای پارلمان اروپا، بویژه احزاب سبز در این پارلمان، خبرنگاران و کارشناسان امور تروریسم حضور داشتند. همچنین گروهی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به نمایندگی از انجمن ها و کانون های مدافع حقوق بشر و مبارزه با فرقه گرایی و تروریسم در این اجلاس شرکت کرده بودند.

مریم رجوی دوست دارد علاوه بر سمت ریاست جمهوری و همسری مسعود رجوی، مقام پرچمداری زنان فمینیست و ناجی زنان جهان را هم یدک بکشد، وی از تبعیض مثبت برای زنان صحبت میکند ؛ زنان فمینیست را برای سخنرانی به مقرش دعوت میکند واز ایده هایش برای رهایی زنان میگوید. اما برای اینکه بدانیم که چقدر به این عقیده پایبند است، باید نه صحبت و ادعا بلکه به عملکرد او نگاه کنیم.

دیدار آقای مهران کریم دادی یکی از جداشدگان فرقه رجوی با خانواده های عضو انجمن نجات آذربایجانغربی. در مورخه بیست و پنجم بهمن ماه سال هزاروسیصد و هشتاد و پنج آقای مهران کریم دادی با تعدادی از خانواده های عضو انجمن نجات استان آذربایجانغربی که بستگان و عزیزان دلبندشان همچنان در اسارت فرقه تروریستی رجوی بسرمی برند دیدار و ملاقات کردند. ایشان ضمن تشریح روابط و شرایط حاکم بر مناسبات درونی تشکیلات رجوی و نیز وضعیت ناهنجارذهنی و روانی افراد حاضر در قرارگاه اشرف به سوالات گوناگون حاضران پاسخ دادند. آقای مهران کریم دادی با شرح سرنوشت تلخ خود و اعضای خانواده اش که به نوعی قربانی مطامع پلید و ضد میهنی سردمداران فرقه شده اند به نکات تکاندهنده ای از رفتار وحشیانه سردمداران فرقه در محیط قرارگاه اشرف اشاره کرده و به خانواده ها توصیه کرد تا برای رهائی عزیزانشان از شرایط مخوف حاکم بر مناسبات درونی فرقه رجوی فعالیت همه جانبه ای انجام دهند

سعید باقری دربندی: قادر سوالی کرد که شما چرا وارد بحث سگ دعوا شدید؟ در این مورد لازم میدونم توضیح بدهم. ما به اختیار خودمان وبا تمایل قلبی وارد بحث نشدیم راستش را بخواهید من و سایر افراد هم لایه بشدت تحت فشار روانی بودیم و در طی سالها اقامت در اشرف ترس بر وجودمان سایه افکنده بود زیرادر نشست هائی همچون عملیات جاری واقعا افراد را به جان هم می انداختند و اگر هم کسی جراأت می کرد به مناسبات و ضوابط تشکیلاتی اعتراضی منطقی بکند که فاتحه اش خونده شده بود، روزگار را برایش سیاه می کردند. اما با همه این احوال مواقعی می شد که من تاب و توان این همه ستم و محدودیت و رفتارهای قرون وسطائی را نداشتم و اگر بحثی را قبول نمی کردم واردش هم نمی شدم،خوب جنگ و دعواش را هم می کشیدم چه با مسئول نشست، چه با مسئول خودمان در یگان.

روز 17 فوریه 2007 هیئتی از انجمن ایران سبز به سرپرستی آقای ادوارد ترمادو در جسله ای که توسط انجمن گفتگو و دمکراسی در پاریس برگزار شد، شرکت نمودند. در این جلسه سخنرانی و پرشس و پاسخ آقای دکترعبدالکریم لاهیجی، خانم دیان علایی، آقای حمید صبی و آقای فرهاد حمیدی که از فعالین حقوق بشری و مدافعین حقوق اقلیتها می باشند، حضور داشتند.

بنا به دعوت انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی شش تن از جداشدگان فرقه رجوی که اخیرا به میهن بازگشته اند ضمن شرکت در میزگرد بررسی و کنکاشی بر نقض حقوق بشر، به واکاوی و تحلیل نقض مکرر و مستمر حقوق انسانی افراد حاضر در قرارگاه اشرف در طی سالیان دراز از سوی دارودسته فاشیست رجوی، پرداختند.

آرش رضایی: افراد مستقر در قرارگاه اشرف به خصوص کسانی که بشدت مسئله دار شده و ذهنشان مملو از پرسش و ابهام نسبت به خط مشی سازمان و بن بست ویرانگری که رهبری سازمان در آن شرایط خاص گیر کرده بود، آیا سازمان در واقع با این ترفند می خواست معترضین و افراد خواهان جدایی را در آب و نمک نگه دارد؟ ناصر سید بابایی: بله، دقیقا به همین دلائلی که ذکر شد رهبری سازمان بحث مسخره سگ دعوا را در اشرف پیش کشید.

سعید باقری دربندی: ببینید در مورد بحث به اصطلاح”سگ دعوا” ما در آن مقری که بودیم من و اغلب بچه ها این بحث را قبول نداشتیم یعنی نزدیک به پنجاه و یا شصت نفر بودیم که با این بحث مشکل داشتیم. در لایه خودمان غیر از دو سه نفر که خود شیرینی و چاپلوسی می کردند به غیر از آنها هیچ کسی فاکت ننوشته بود سر این قضیه به عنوان نمونه حتی یک فاکت هم در این مورد ننوشتم در رابطه با سگ دعوا که به اصطلاح بحثش بود. بقیه بچه ها هم همینطور حالا یک تعدادی هم از ترس نوشتند ولی در مجموع ما پنجاه و شصت نفری که هم لایه بودیم به این بحث اعتراض کردیم

فرقه عادت کرده درهر موضوعی به جاروجنجال بپردازد. حکمی که هنوز معلوم نیست مورد قبول واقع شود یا خیر از یک سو رجوی را از غیبت کبری به صغری کشاند واز سوی دیگربه التماس از هربی نام ونشانی که او را نام آور می کند،وادار ساخته. در این دیدار خانم رجوی فقط به تکرار عقده گشایی های خود پرداخته واز حقوق بشری که اثری از آن در فرقه یافت نمی شود سخن گفته است.اصلا” وی عادت دارد تنها از خواسته ها وآرزوهای خود وفرقه اش بگوید وبه این که اعضا وکسانی که سنگش را به سینه می زنند چه انتظاری از او دارند کاری نداشته و ندارد!

سعید باقری دربندی: ببینید در اشرف افراد را عین یک ابزار مکانیکی حساب می کنند عین یک ماشین و آدم آهنی، برای مثال فرماندهان اشرف کار و برنامه ای به افراد میدهند و تاکید دارند که همان کار را باید انجام بدهی و شما جرئت نداری که اعتراضی داشته باشی و به مسئولین خود بگوئی که آقا من این کار و برنامه را به این دلیل قبول ندارم و با روحیه من سازگار نیست

آقای سعید باقری دربندی (از اعضای جدا شده فرقه تروریستی رجوی) که پس از پانزده سال حضوردر قرارگاه اشرف سرانجام دراسفند ماه سال هشتاد و سه به همراه یکصد و سی نفر از جداشگان فرقه رجوی به میهن عزیزمان ایران بازگشت، در پاسخ به اراجیف و لجن پراکنی دارودسته رجوی در برنامه پرونده، از آنچه که در لایه های زیرین اشرف می گذرد به تلخی یاد می کند. او به گذشته اش نقب می زند و ما را با دنیای بسیار عجیب و غریبی مواجه می سازد که حقیقتا تعریف آن دشوار به نظر می رسد. از نظر آقای سعید باقری دربندی دنیای قرارگاه اشرف بسیار مخوف تر از کابوس است. مخوف نه تنها به مفهوم هراس و ترس بلکه فراتر از آن و اشاره به واقعیاتی ست که می تواند تقدیر نهایی و تراژیک بسیاری از انسانهای حاضر در قرارگاه اشرف باشد.

اعمال زور ممکن است وسیله ای برای برانگیختن جلب توجه و مورد تائید قرار گرفتن باشد برای مثال اعمال تروریستها که در نظر اول غیر منطقی به نظر می رسند بسیاری از موارد اقدامی آگاهانه برای جلب توجه افکار عمومی نسبت به مسائل آنهاست. در حالی که بدون تبلیغات از طریق وسایل ارتباط جمعی اهمیت پیدا نمی کردند حتی از نظر فردی در اثر عملیات اعمال زور ممکن است این احساس در آنها به وجود آید که شخصیت مهمی هستند چنین نیاز شخصی غیر سیاسی انگیزه بسیاری از سوء قصدها بر ضد سیاستمداران نیز هست. جلب توجه حتی اگر به قیمت طرد و مجازات فرد تمام شود برای بعضی از انسانها ارضاء کننده تر است تا اینکه مورد توجه قرار نگیرند.