ما بیش از دو دهه در داخل تشکیلات بودیم و با پوست و گوشت و استخوان خود، مناسبات سازمان را تجربه کردیم و چیزی که یافت نشد آزادی بود! مریم رجوی قبل از هر شعاری باید ثابت کند آزادی که او دم می زند چه نوع آزادی است؟ وجه اثباتی این مسئله ما جدا شده […]
ما بیش از دو دهه در داخل تشکیلات بودیم و با پوست و گوشت و استخوان خود، مناسبات سازمان را تجربه کردیم و چیزی که یافت نشد آزادی بود!
مریم رجوی قبل از هر شعاری باید ثابت کند آزادی که او دم می زند چه نوع آزادی است؟ وجه اثباتی این مسئله ما جدا شده ها هستیم که کم هم نیستیم. ما در داخل تشکیلات طی سالهای متمادی خلاف آن را که رجوی بیان می کند، دیده ایم. ما شاهد سرکوب و شکنجه و زندان اعضای ناراضی در درون سازمان بوده ایم. متاسفانه بعضی از اعضای ناراضی در زندان های اشرف در اثر شکنجه بی امان، کشته شدند. افرادی مانند قربان ترابی، پرویز احمدی، نسرین احمدی، معصومه غیبی پور و … .
واقعاً گناه اینها چه بود؟!
همچنین تعداد بسیاری از اعضای سازمان در داخل تشکیلات در اثر فشار روحی و روانی مسئولین بی رحم و خشک مغز سازمان دست به خودکشی زدند مانند کامران بیات، مهدی خزعل، کریم پدرام، حجت عزیزی، آلان محمدی، خدام گل محمدی، یاسر اکبری نسب، فرهاد طهماسبی، جلیل بزرگمهر و… من نمی دانم مریم رجوی با چه رویی در ایتالیا دم از آزادی می زند.
خانم رجوی تو در درون خانه چه کردی که حالا با وقاحت برای بیرون خانه نسخه می پیچی؟! من سئوالم این است آیا با این کارنامه سیاه و ننگین صحبت از آزادی کردن و دفاع از زندانی شک بر انگیز نیست؟
می خواهم به طور مختصر یادآوری کنم چه قوانینی را در داخل تشکیلات وضع کرده بودید. پمپ بنزین را در داخل قرارگاه اشرف زنانه و مردانه کرده بودید. در داخل خودرو زنها نمی توانستند کنار مردها بنشینند، در داخل سالن غذاخوری میز غذاخوری زنها جدا بود و مردها حق نداشتند نزدیک زنها بنشینند و غذا بخورند، آسایشگاههای زنان در داخل تشکیلات عین یک زندان بود با دیوارهای بلند و نفوذ ناپذیر!
من نمی دانم مریم رجوی چه تهدیدی را در داخل و مرکز قرارگاه اشرف حس می کرد که زنان را در چنین آسایشگاه هایی محصور کرده بود! اگر مردی می خواست با یک مسئول خواهر صحبت کند حتما باید مرد مراجعه کننده یک نفر همراه با خود داشته باشد و تنهایی مراجعه به یک زن ممنوع بود! ایضا برای زن جماعت هم همین ضوابط حاکم بود و موارد بسیاری دیگر.
مریم رجوی ما سالها با شما بودیم و شما را به قدر کافی تجربه کردیم. لازم نیست برای مردم ایران نسخه بپیچید. شما در جایگاهی نیستید که راه حل ارائه بدهید ، شما در بین مردم ایران جایگاهی ندارید. آن کانون های دروغین که شما به آن افتخار می کنید که البته باز هم جز فریب اذهان چیز دیگری نیست چرا در تجمعات یا اعتراضات عکسی از شما را بلند نمی کنند؟ چرا شعارهای شما را تکرار نمی کنند؟ چرا باید کانون های دروغین در مکان های خلوت و به دور از دید مردم در بیابان ها و مکان های خالی از سکنه عکس بگیرند و شما هم آن را در سیمای خودتان انعکاس دهید؟! آیا برخورداری از حمایت مردم یعنی این؟ شما در بین همه اقشار منفور هستید. آن آینده ای که شما از آن صحبت می کنید ما قبلاً در قرارگاه اشرف به قدر کافی تجربه کردیم. آزادی شما چیزی جز قشری گری همراه با انجماد فکری و فریب و اجبار نیست.
محمد رضا گلی
