با گذشت چندین روز از تاسوعای خونین در چابهار و شهادت جمع کثیری از هموطنان‌مان در آن جا که حتی کودکان دو ماهه و شش ماهه و خردسال را نیز شامل می شود و علیرغم این که بسیاری از کشورها و سازمان های حقوق بشری این اقدام جنایتکارانه را حتی به صورت ظاهری محکوم کرده اند، رجوی جنایت کار در برابر آن سکوت کرده و به این ترتیب با سکوت خود مهر تاییدی بر این جنایت زد تا پرونده اش در جنایات علیه مردم ایران قطورتر گردد. او و همسر عیاشش که برای خوش آمد از ما بهتران یا برای رد گم کنی و یا برای خود نمایی بعد از سقوط یک هواپیما در لهستان و کشته شدن رئیس جمهور آن جا یا قربانیان زلزله هائیتی یا کشته شدگان در بمب گذاری های عراق و یا… بلافاصله پیام داده و قصد سوء استفاده سیاسی را دارد، این بار کاملا خفقان گرفته اند. مگر این قربانیان، هم وطنان ایرانی نبودند؟ اگر این را قبول ندارید، مگر اینان جمعی انسان عادی و شهروند بی دفاع نبودند که قربانی شدند؟! فرق آن ها با شهروندان لهستانی، هائیتی و دیگر کشورها چیست؟ البته که رجوی ضد بشر خیلی بهتر از ما این موضوعات را می فهمد اما به دلیل این که مردم ایران او و افکار کثیف فرقه ایش را طرد کرده و با تمام توان در برابر وطن فروشی ها و نوکریش برای صدام و دیگر بیگانگان ایستاده اند، از ایران و ایرانی کینه حیوانی به دل دارد و در این راه نه تنها از کشته شدن شهروندان ایرانی ناراحت نشده بلکه خوشحال است که هم دستان و همراهان شقاوت پیشه ای نیز پیدا کرده است.