بلاشک موفقیت های چشمگیر نظام اسلامی در ایران در طی سه دهه ایستادگی در برابر تحریم های همه جانبه از سوی کشورهای غربی به تحریک آمریکا در زمینه های مختلف علمی و سیاسی در سطح منطقه و جهان و همچنین استقبال روزافزون جهان اسلام به تعهد و پیروی از چنین نظامی، آمریکا و کشورهای غربی را به استفاده از همه نوع ابزاری برای مقابله همه جانبه با این نظام برانگیخته است.
استفاده ابزاری از سازمان ها و نهادهای بین المللی مثل سازمان ملل, صلیب سرخ, شورای حقوق بشر, سازمان انرژی هسته ای و اتحادیه اروپا و سایر ابزارها برای پیروی از چنین سیاستی صورت گرفته است.
هر کشوری که اندک رابطه ای با غرب دارد به پیروی از چنین سیاسیت های خصمانه و البته شکست خورده ای تشویق و تهدید شده است. این همراه کردن ها از کشورهای منطقه شروع و تا سایر نقاط امتداد پیدا کرده است. از سیاست ایران ستیزی خصوصاً در میان کشورهای عربی حوضه خلیج فارس گرفته تا کشورهای خاورمیانه همه جا تلاش کرده ملت ها و دولت های آنها را بر علیه ایران بشوراند و آنها را حسابی بترساند و از این طریق کشتی کشتی سلاح زنگ زده به این کشورها بفروشد.
اما در طی این سه دهه هیچکدام از این ابزارها کارساز نبوده است. خصوصاً که جنگی پر هزینه نیز به نیابت از دول غربی و متخاصم از طرف دولت قبلی وساقط شده عراق به ریاست صدام بر ملت ایران تحمیل شد و البته به دفاعی پر نتیجه منجر شد که عرب انتظار آنرا نداشت.
این همه کافی نبود و از داخل هم گروه های تروریستی با حمایت همه جانبه و ویژه غرب براه افتاد و تروریسم هم به جامعه ایران در کنار جنگ تحمیل شد اما علیرغم هزینه سنگین با 12000 هزار شهید از میان مردم کوچه و بازار تا مسئولین تراز اول مملکتی توسط فرقه رجوی که همه آن اعمال تروریستی با اعلامیه در همه جا اعلام می شد و همه در جریان آن قرار داشتند و به جای محکومیت تشویق هم می شدند.
حالا غرب درمانده از تمام ترفندهای قبلی و شکست خورده خود می خواهد یکبار دیگر شانس خودش را با این فرقه در عراق در قبال گرفتن امتیازات احتمالی از ایران امتحان کند. و یا بعنوان برگی در بازی خود از آن استفاده کند.
این فرقه قبلا این محک را خورده و امتحان آنرا در جنگ تحمیلی و با بخدمت گرفته شدن توسط صدام و استخبارات سابق عراق پس داده و به گروهی منفور در جامعه ایرانی تبدیل شده است و در این کشور هیچ جایگاهی ندارد. و پرداختن به این فرقه و پرو بال دادن به این فرقه تروریستی آب در هاونگ کوبیدن است و هیچ امتیازی برای غرب به همراه ندارد.
فرقه ای که خود کارنامه سیاهی در اعمال تروریستی در ایران و عراق و برعلیه کردها و شیعیان جنوب دارد و کارنامه سیاهی در زمینه حقوق بشر در داخل مناسبات فرقه ای خود دارد تا جایی که اجازه ملاقات خانواده های اسیران اردوگاه را نمی دهد چطور می تواند مشکلات دیگران را حل کند. و باعث امتیاز برای دشمن دیگری بشود. این مسئله نه منطقی است و نه علمی و نه در چارچوب شرایط جدید منطقه ای و سیاسی عراق جدید جور در نمی آید.
نه سیاست ایران ستیزی و از ایران ترساندن و نه بکارگیری ابزاری از دور خارج شده و قدیمی ترور همانطوری که در هفته های اخیر بر علیه دانشمندان هسته ای اتفاق افتاد و نه استفاده از فرقه رجوی هیچکدام نمی تواند کوچکترین تأثیری داشته باشد. خصوصاً فرقه رجوی که تمام امید خود را به انتخابات عراق و موضوع نخست وزیری بسته بود که آنهم برباد رفت و حالا صحبت از محاکمه و باز شدن پرونده های ترور این فرقه مطرح هست تا کارت بازی شدن و بدست آوردن امتیاز.