کمتر از یکماه به ضرب العجل دولت عراق جهت تخلیه کمپ اشرف نمانده است. مقامات مختلف دولت عراق در هر امکان پیش آمده بر قطعی بودن ضرب العجل خود و برگشت نبودن تصمیم خود تاکید و اصرار داشته اند. اما رهبری فرقه رجوی و حامیان پیشانی سفیدش که متشکل از راست ترین و جنگ طلب ترین و بدنام ترین جناح های سیاسی در اروپا و آمریکا را شامل می شوند همچنان به بازی موش و گربه خود ادامه داده؛ جهت به تعویق انداختن ساعت صفر تخته شدن درب اردوگاه جرم و جنایت اشرف هستند. در این میانه تنها نکته مکتوم مانده سرنوشت و جان و زندگی 3400 اسیر بیگاه و دربند است. انجمن ایران پیوند جهت تبیین آخرین وضعیت پیش رو با تهیه گزارشی مشروح و جامع که در برگیرنده خواست خانواده های اسیران و همچنین راه حل های پیشنهادی جدا شده گان از فرقه رجوی می باشد مبادرت نمود. این گزارش شامل بخشهای زیر مباشد: 1- تاریخچه کمپ اشرف 2- مناسبات درونی و سلسله مراتب تشکیلاتی مجاهدین در کمپ اشزف 3- روش های کنترل نیرو و شستشوی مغزی اسیران 4- آیا نفرات به خواست خود در کمپ اشرف مانده اند؟ 5- دلایل اصرار رجوی بر حفظ کمپ اشرف و مناسبات درونی آن 6- آیا عراق محل مناسیب جهت مبارزه سیاسی با حکومت ایران است؟ 7- چرا نفرات ناراضی از کمپ اشرف فرار می کنند 8- چرا حامیان خارجی مجاهدین هزینه حفظ و بقای کمپ اشرف را از جیب دولت و مردم عراق پرداخت می کنند 9- کمپ اشرف بعنوان میراث شوم بجا مانده از حاکمیت صدام حسین می بایستی تعطیل شود و این حقیقتی است غیر قابل کتمان. اصرار کنندگان بر استمرار فیزیکی کمپ اشرف قوانین و معاهده های بین المللی را نقض می کنند. 10- تخلیه کمپ اشرف راه حل منطقی و مناسب دارد؛ به شرطی که طرف حساب کمیساریای پناهندگی تک تک اسیران باشند. 11- گزارش آخرین تحولات حول کمپ اشرف و حضور جدا شده گان از کشورهای اروپایی به همراه خانواده ها جهت کمک به برچیده شدن مسالمت آمیز و بدون خونریزی کمپ اشرف. در بخش آخر این گزراش که به وضعیت کنونی و آخرین تحولات کمپ اشرف پرداخته شده است به طور مفصل به حضور خانواده ها و جدا شده گانی که از کشورهای اروپایی و با پذیرش خطرات و ریسک های فراوان خود را به کمپ اشرف رسانده اند اشاره شده است. جدا شده گان از فرقه رجوی به طور شبانه روزی در حال روشنگری و ارائه راه حل جهت کمک به دوستان دربند خود هستند. رفتن به خاک عراق و حضور در اطرف کمپ اشرف خطرات و هزینه های فراوانی را به آنان تحمیل می کند. جدا شده گان از مجاهدین بر خلاف بسیاری از گروههای اپوزیسیون ایرانی و شخصیت ها و تشکل های ایرانی باصطلاح طرفدار حقوق بشر که در مورد حمایت از حقوق اسیران گرفتار در کمپ اشرف؛ حقوق انسانی و اجتماعی پدران و مادرانی که از حق اولیه ملاقات با فرزندان خود محروم اند و با گذشت قریب به دو سال هنوز با جنگ روانی و هیستریک رجوی مواجه هستند؛ سکته ناقص کرده اند و منتظرند تا دوباره چند نفری کشته شوند تا آنان بتوانند با صدور اطلاعیه های تکراری به محکوم کردن این و آن بپردازند؛ بدون اینکه بخواهند و یا بتوانند قدمی عملی و انسانی در راستای کمک به اسیران کمپ اشرف بکنند. اینان از خود نمی پرسند که چگونه است که زندانیان زندان اوین مرخصی می روند؛ از هر گونه امکان تماس تلفنی و حضوری با خانواده خود بهره مندند و بعضا حتی در بند های امنیتی با تلفن موبایل به تهیه گزارش و فیلم از وضیت خود و دیگر زندانیان پرداخته و به این گزارشها را به خارج از زندان هم ارسال می کنند. اما مجاهدین! قهرمان! شهر اشرف! بعد از گذشت بیست سال هنوز نمی توانند با خانواده ای خود دیدار داشته باشند. آقای کریم حقی به نمایندگی از انجمن ایران پیوند و با حضور در مقر پارلمان اروپا در شهر بروکسل نسخه هایی از گزارش مورد نظر را به دفاتر مطبوعاتی تعداد زیادی از نمایندگان پارلمان اروپا تحویل دادند.