پس از اخراج فرقه رجوی از عراق و انتقال به آلبانی، جدا شده ها هیچ گاه این تحلیل را که با رفتن اعضاء به آلبانی انسجام بیشتری پیدا خواهند نمود را نداشتند بلکه 180 درجه بر خلاف نظرات فرقه، ما گفتیم با حضور اعضاء در آلبانی و رفتن مریم قجر به آنجا همانند حضور در عراق اقدام به مغزشوئی، عملیات جاری و… اقدام خواهد نمود تا از روند ریزش سریع نیروی خود به اصطلاح تا حدودی کند نماید و آن هم مقطعی و نه برای دراز مدت.
همانگونه که کارشناسان و جداشده ها در تحلیل ها بیان کرده اند انتقال اعضاء فرقه از لیبرتی عراق به آلبانی به مثابه بهمنی است که روی سر مریم قجر آوار شده است و باید منتظر فروپاشی تام و تمام فرقه باشیم.
رسیدن نیروها به آلبانی و ترک از عراق یعنی پشت پا زدن به تمام اصول و خط و استراتژی 35 ساله می باشد و در یک جمله فروپاشی محتوم فرقه در جمیع جهات خواهد بود و لاغیر.
اعلام فاز تهاجم سیاسی از جانب فرقه را بایستی اینطور تفسیر کرد که فروپاشی فرقه شدت پیدا کرده است کار به جائی رسیده که همه حامیان آمریکائی و صهیونیستی از سرمایگذاری روی فرقه مایوس شده اند، از جانب دیگر فرقه در داخل ایران هیچ جایگاهی نداشته و همه تحلیل های فرقه رجوی به مانند کف روی آب پوشال و دروغین در آمده است.
نتیجه این که دست و پا زدن مریم قجر با عبور از فرش سرخ در آلبانی نه تنها هیچ مسله ای از نیروهای مسئله دارش حل نمی کند و به قول معروف به مانند گربه باید به فکر ریش نداشته خود باشد تا مبادا همین اعضای حاضر در آلبانی یقه مریم را بگیرند و مورد بازخواست قرار دهند.
تنها راه نجات سران فرقه تروریستی رجوی اعتراف به گذشته ننگین خود می باشد و لاغیر.
عبدالله افغان