در چند روز اخیر در برخی از شهرهای کشورمان در خصوص مشکلات و مسائل معیشتی و صنفی، تجمعات اعتراضی توسط مردم برگزار شده بود و این تجمعات با شعارهایی هم همراه بود. دار و دسته مجاهدین که با تمام قوا این اخبار را از داخل کشور دنبال و در تلوزیون خودشان منعکس میکنند مستمرا به مردم پیام میدهند و آنها را به این سمت سوق میدهند که این اعتراضات بایستی خشونت بار شود و مردم را تشویق میکنند که با نیروهای رژیم درگیر شوند و خلاصه از این حرفها.
در این تجمعات بعضا شعارهایی مثل رضا شاه روحت شاد هم به گوش رسید اما دریغ از این که لااقل یکنفر اسمی از رجوی یا این سازمان به زبان بیآورد. حتی در شبکه های مجازی به دفعات مشاهده کردیم که عکسی مثلا از بچه شاه منعکس شده بود ولی از این مریم بیچاره که سالهای سال است که آرزوی رئیس جمهور شدن را دارد یک عکس که هیچ حتی یک کپی شناسنامه هم نبود و این بار دیگر حرف ما جداشدگان از این فرقه را تایید کرد که این فرقه در کشور هیچ جایگاهی ندارد و مردم بشدت از آنها تنفر دارند. چند روز پیش دیدم که اطلاعیه یا تراکتی از آنها در دیوار یکی از شهرداریهای پاریس نصب شده بود. اکنون دیگر خیلی واضح و روشن است که همه این کارها با پول انجام میگیرد و بایستی از شهردار آن منطقه یا مدیر روابط عمومی آن اداره که اجازه چنین کاری را داده پرسید: چند؟ او دیگر خودش کاملا متوجه منظور شما خواهد شد. وقتی به آقای بولتون برای یک سخنرانی حداکثر نیم ساعته بیش از چهل هزار دلار داده میشود، جای تعجبی باقی نخواهد ماند که این کارها همه با پول قابل انجام است!
حالا بعد از اینکه در این تجمعات به حق اعتراضی مردم ایران اسمی از این ها نبود و بعضا شعار رضا شاه شنیده میشد، مریم که حسابی بهش فشار آمده و ناراحت که چرا هیچکس اسمی از او نمیبرند، بخاطر تخلیه خودش تحلیل کرده کسانی که این شعارها را سر میدهند از عوامل خود رژیم هستند و میخواهند حرص مرا در آورند!! واقعا قشنگترین تحلیلی که میشد از این داستان کرد را ایشان ارائه نمودند! یاد ضرب المثل قدیمی افتادم که یکنفر را در شهر راه نمیدادند آدرس خانه کدخدا را میگرفت. حالا داستان مریم خانم رجوی است اصلا کسی سراغی ازش نمیگیرد ولی به زور هم که شده میخواهد خودش را قاطی بازی کند.
خواهر مریم! هیچ کس در ایران برای تو تره هم خورد نمیکند. مردم هرچقدر هم ناراضی باشند، هرچقدر هم مشکلات معیشتی و گرانی و تحریم و کمبود دارو و… اذیتشان کند که صد البته شخص تو در تمامی آن مشکلات مقصر و مسئول هستی، حاضر نیستند برای برون رفت از این مشکلات از تو که مانند عفریته میمانی کمکی بخواهند یا اسمی ازت بیآورند. هیچکس در هیچ کجای دنیا فریب لباس های زرد و آبی ملایمی که به تن میکنی و ژستهای مدرن و دمکراتیکی که میگیری را نمی خورد! تو چه گلی به سر نیروهای خودت زدی که میخواهی به سر مردم ایران بزنی؟! تمام اعتقاد تو به آزادی این بود که اگر کسی میگفت که میخواهد از مجاهدین جدا شود، به دستور شخص تو به زندان ابوغریب منتقل میشد و تحت شدیدترین و کشنده ترین رفتارهای زندانبانان عراق قرار میگرفت! اوج اعتقاد تو به دمکراسی و اوج اعتقاد تو به برابری و ارزش نهادن به مقام انسان در این بود که اجازه نمیدادی که یک زن و یک مرد که رابطه مسئول و تحت مسئول هم داشتند، تنها در یک اتاق جلسه کاری حضور داشته باشند و میگفتی که بایستی حتما نفر سومی هم باشد! چون میترسیدی که اتفاقی بین شان بیفتد! اوج ارزشی که برای همین خلق قهرمان که هر روز بهشان پیام میدهی و از آنها میخواهی که با عوامل رژیم درگیر شوند در این بود که در نشستهای مشمئز کننده دیگ و انقلاب پوشالی خودت، به معاونت(مهوش سپهری) اجازه دادی که بگوید گور پدر خلق قهرمان و همه چیز مسعود است و بس!
خواهر مریم! تراکت فرقه شما به شهرداری منطقه ای پاریس که هیچ، اگر به دیوار اتاق ترامپ و بولتون و صد تن از رؤسای جمهور دیگر هم آویزان شود، جایی در داخل کشور نداری و باید به همین حیات خفیف و خائنانه خودتان در خارج از کشور ادامه دهید تا روز آخرتان فرا برسد!
الف عباسی
