گفت‎وگوی یک جفت احمق

گفت‎وگوی یک جفت احمق
ایران‎دیدبان
یکی از دو تا آدم ِ علافی که از سر ِ بیکاری جلوی درب سازمان ملل متحد در نیویورک ایستاده بودند، به دیگری گفت: چی می‎شد اگه سایر ایرانیها هم امروز سر ِ کار نمی‎رفتند و میومدند اینجا تا اینا بفهمن که انجمن ایرانی‎های مقیم نیویورک، کلک ما نیست و همۀ ایرانی‎ها می‎خوان که این رژیم بره.
دومی: کجا بره؟ مگه نمی‎خواستیم شورای امنیت بره؟ خب رفته دیگه!
اولی: بره دیگه، یعنی سرنگون بشه.
دومی: آها، اون که بابا خود ِ خوار مریم گفته با تغییر دموکراتیک توسط مقاومت می‎ره و در دسترس است!
اولی: باباجون، مگه دیشب توی نشست نبودی؟ تحریم سریع شورای امنیت، همون تغییر دموکراتیک توسط مقاومته.
دومی: اما دیشب که گفتن سند راهبردی امریکا نشون می‎ده که کار رژیم تمومه.
اولی: نه بابا، مثه این که درست توجیه نشدی. اونو گفتن راهگشای موکب ارتش آزادی‎بخشه، تحریم رو گفتن همون تغییر دموکراتیکه که خوار مریم گفت در دسترس هر کی می‎خواد هست.
دومی: آها، حالا فهمیدم چرا بقیه ایرانی‎ها نیومدند. اینا خوب توجیه نشدند، تحلیل بهشون نرسیده وگرنه همۀ چند صد هزار ایرانی که توی امریکا هستند میومدند. چون همه چی در دسترسه.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا