سرکار خانم فاطمه محبتی، مادر آزاده صبور میباشد که دخترش هم اکنون در مقر فرقۀ رجوی در کشور آلبانی بسر میبرد. وی نیز به دلیل بیماری دیابت و شیوع مجدد ویروس کرونا در قرنطینه کامل خانگی است و با تغییر رفتارهای اجتماعی و خانه ماندن، شرایط خاص را تحمل مینماید.
اما درد فراق و چشم انتظاری او را بسیار آزرده خاطر نموده. از اینرو با تهیه و ارسال یک پیام ویدیوئی کوتاه، تنها آرزو و درخواست خود را از کمیساریای عالی پناهندگان و سازمان های حقوق بشری عنوان نموده و روسای دولت کشور آلبانی را خطاب قرار داده است.این آرزوی یک مادر چیزی نیست جز ملاقات و یا شنیدن صدای فرزندش.
لازم به ذکر است که این مادر بیست سال است دخترش را به دلیل محرومیت های حاکم در مقر فرقۀ رجوی که به تک تک اعضا تحمیل شده ، ندیده و فقط عکسی از دخترش را که فرقه سال قبل منتشر نموده در آغوش میگیرد و به آن مینگرد و این است برخود فرقه رجوی با مادران چشم انتظار، فرقه ای که با پوشش یک سازمان انقلابی ادعای پایبندی به ارزشهای اخلاقی، دموکراسی، آزادی و فدا و صداقت مینماید.