روز جمعه، 26 ام مهرماه 1402 اعضای انجمن نجات مازندران به دیدار خانواده جعفر قنبری، عضو گرفتار در تشکیلات مجاهدین خلق رفتند.
هادی شبانی و محمدرضا گلی برای دیدار با منوچهر قنبری، برادر جعفر قنبری به قامشهر رفتند. آقای منوچهر قنبری از اعضای فعال انجمن نجات مازندران است و در کنار دیگر خانواده ها برای رهایی اعضای گرفتار در فرقه رجوی تلاش می کند.
آقای قنبری با گذشت سالهای متمادی از اسارت برادرش در بند فرقه مجاهدین خلق با افسوس می گوید همچنان برایم قابل درک نیست که چگونه می شود برادرم فریب این ها را بخورد و به دام آنها اسیر شود. برادر من در آمریکا در حال تحصیل بود و اهدافش را دنبال می کرد.
محمدرضا گلی که خود تجربه حضور در تشکیلات مجاهدین خلق را دارد نحوه اسارت خود را برای روشن تر شدن موضوع شرح داد و توضیح داد که چگونه در آلمان به دام عوامل ادم ربای مجاهدین خلق گرفتار می شود و به عراق منتقل می گردد.
آقای قنبری در ادامه گفت: من وقتی به دیدار برادرم رفتم در همانجا هم گفتم که رجوی در ایران هیچ پایگاهی ندارد و فضای داخل کشور آنگونه که شما عنوان می کنید نیست. اما برادرم که معلوم بود فقط باید حرفهای آنان را نشخوار کند حرفهایم را نپذیرفت. به برادرم گفتم چطور می شودتو که سالهاست دور از ایرانی بهتر از من از شرایط و فضای داخل ایران خبر داشته باشی. به هر ترتیب زمان کوتاه بود و من متوجه شدم که برادرم به شدت مغزشویی شده و به این راحتی قدرت درک مسائل را ندارد. او به خاطر مواضع من درباره رجوی به سردی با من برخورد کرد. البته من ناراحت نشدم چرا که متوجه بودم آنها اراده ای از خودشان ندارند و مجبور هستند اوامر رهبران شان را اجرا کنند.
اعضای انجمن هم تجربیات خود از موارد مشابه را برای آقای قنبری توضیح دادند و درباره سیستم مغزشویی فرقه مواردی را بیان کردند.
آقای قنبری ابراز تاسف کرد از این که رهبران مجاهدین چگونه اعضا را استثمار کرده اند و تحت شرایط سخت نگه داشته اند اما خودشان زندگی شاهانه دارند.
آقای قنبری در آخر تاکید کرد که هر کاری لازم باشد برای برادرم انجام می دهم تا بتواند خودش را از بند رجوی آزاد کند و بقیه عمرش را راحت زندگی کند.