به اعتراف مجاهدین، مقامات آمریکایی کماکان سازمان مجاهدین را یک گروه تروریستی می دانند. با این حال در خصوص ادامه وضعیت مجاهدین در عراق و یا هر نقطه فرضی دیگر اصرار دارند دولت عراق تا زمان تعیین تکلیف نهایی با آنها بر اساس کنوانسیون های بین المللی تنظیم رابطه و رفتار نماید. اما با این حال کنترل قرارگاه اشرف را بعهده دولت عراق گذاشته و کماکان هر گونه تصمیم گیری در خصوص اخراج یا ماندن مجاهدین در خاک این کشور را بعهده دولت عراق گذاشته است. همه تاکید آمریکا بر ممانعت از استرداد اعضای سازمان به ایران معطوف و متمرکز شده است.

رجوی نیز که روزی افتخار می کرد که در کنار رهبران فلسطینی بر علیه امپریالیسم و دست نشاندگان شان در منطقه می جنگد، امروز مقاومت دلاورانه مردم غزه را در یک جنگ نابرابر در مقابل بزرگترین ارتش تا بن دندان مسلح دنیا، که به قصد تجاوز و اشغال سرزمین پدری شان می باشند، را فقط یک ناآرامی و هرج و مرج اعلام می کند و با اطلاعیه چند خطی که آن هم از طرف خوش نشینان اروپایی به اصطلاح شورای ملی مقاومت بسنده می کند و نعل وارونه می کوبد

بیخود نیست که میگویند وابستگی مالی، وابستگی سیاسی و نوکری را به همراه دارد. همین وابستگی مجاهدین خلق ایران را به مجاهدین اسرائیل بدل کرده و حتی در اتخاذ مواضع شرم آور از ارباب خود هم پیشی گرفته اند به نمونه هایی که از سایت رسمی آنها یعین همبستگی ملی در اینجا درج شده نگاه کنید.. این کلیشه ها در روزهای مختلف از این سایت ننگین جمع آوری شده.

داستان مسعود رجوی دجال و جنایتکارو خائن هم حکایت عنتری است که مدت هجده سال (ازسال 64تا82) درکسوت یک عنتر وفادار برای جنایتکارترین عرب دشمن ایران زمین خوشرقصی کرده و جای دوست و دشمن را به لوطی اش (سیدالرئیس صدام) به بهترین نوع ممکن نشان داده است و لذا با سقوط ومرگ لوطی (صدام) درسال 2003 این عنتر(رجوی) دچار یاس وسرخوردگی و ناامیدی گردید و جان بجان آفرین تسلیم کرد.

مشکل فعلی اعضای این گروه آن است که هیچ کشوری تمایلی به پذیرش آن ها ندارد. با این حال در سال های گذشته امریکا چندین بار فرانسه و اردن را راضی نمود تا به این افراد اسکان دهند اما تاکنون هیچ کشوری حاضر به پناه دادن به مسعود رجوی رهبر این سازمان و مبارزان اشرف نشده است. حتی نیروهای امریکایی پس از حمله به عراق در سال دوهزار و سه اعضای این گروه را خلع سلاح کردند.

مریدان رجوی برای اثبات زنده بودنش یک سنگ قبر در سایت های وابسته به مجاهدین از قبیل: آفتابکاران، ایران افشاگر، همبستگی ملی، مجاهدین و غیرو… برایش اختصاص داده بودند. عکس و مشخصاتش در روی این سنگها ثابت بودند. هراز گاهی یک جمله به آن اضافه میشد. آنهم متن پیامی بود که مسعود از درون قبرش داده بود. شاید هم مریم و دیگر وابستگانشان دوست داشتند که این جنازه چنین پیامی داده باشد. لذا خودشان آن را نوشته و زحمت اموات را کم می نمودند.

اخطار دولت عراق بعد از آن همه تلاش مجاهدین در التماس به نمایندگان غربی، به وضوح سوختن سیاسی مجاهدین در نزد آمریکائی ها دارد. بنظر می آید اسرائیلی ها چاره ای ندارند که سرنوشت مجاهدین را بپذیرند و با انتقال آنها به خارج از عراق موافقت کنند. باید به رجوی گفت بهتر بود از ابتدا بجای جنایت در عراق، و تباه کردن صدها جوان ایرانی تبار را قبل از اینکه صددر صد سرسپرده بیگانگان شوند را از عراق خارج می کرد و به بازسازی سیاسی خود در راستای مردم ایران دست می زد.

رجوی، این رهبر فراری فرقه، در نشست های درونی سازمان عنوان می کرد که دو نفر در جهان هستند که دشمن آمریکا می‌باشند، یکی خودش و دیگری صدام معدوم. ولی بعدا مشخص شد که چگونه برای خوش خدمتی به امپریالیسم سر از آخور آنها در آورد و چگونه در همکاری نزدیک خواهان حمله به ایران شده و به دروغ پردازی علیه سایت های اتمی ایران دست زده است. از آنجائیکه امپریالیسم و صهیونیسم دو بال یک پیکرند نیاز بود که این فرقه حمایت صهیونیست ها را نیز بدست بیاورد. بدین منظور مریم عضدانلو در اولین گام از سفرش به آلمان بیاد قربانیان هولوکاست گریست تا اینگونه نشان دهد که اسرائیل می تواند روی آنها حساب کند

مسافرت نمایشی مریم رجوی به برلین و مراجعه به ساختمان مجلس این کشور و اخبار بی اساس و تبلیغات دروغین این فرقه، حزب سبزها را به موضعگیری در مورد این مسافرت و اظهارات این سازمان کشاند که اظهارات خانم کلودیا روت در اصلاعیه مطبوعاتی این حزب منتشر گردید و از آنجایی که فرقه مجاهدین تاب تحمل هیچگونه نظر مخالفی را ندارند بلافاصله شورای ملی مقاومت که مسئولیت آن بعهده مریم رجوی می باشد در اطلاعیه ای غیرسیاسی به پاسخگویی و ترورو شخصیت خانم کلودیا روت پرداخته است.

مریم رجوی در حالی از موزه هولوکاست که بسیاری آن را اغراق آمیز توصیف کرده اند، دیدار می کند و بر کشتگان این حادثه اشک تمساح می ریزد که همگان با اقدامات گروه تحت امر او در کشتار کردهای عراقی و بسیاری از اقدامات تروریستی آنها آشنا هستند تا جایی که اکثر کشورهای جهان از جمله اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا این سازمان را در لیست گروه های تروریستی خود قرار دادند.

چرا افراد باید فقط از بوق سازمان اخبار را گوش بدهند؟ یعنی این قدر محیط بسته و محصور است. حالا فرض کن یک امکانی باز شود و چشم این افراد درون سازمان که محصور هستند، باز شود، به همان چهار تا عراقی باز می شود. به اینکه یک مرتبه بچه های سازمان می بینند، آقای که تا آلان می گفته؛ امپریالیست و فلان و حتی اینکه کف و دست می زدند سر اینکه برج های دوقلو رفت به هوا (انفجار برج های دو قلو در آمریکا در 11 سپتامبر 2001) تا جایی که آقای رجوی داد زد و گفت: اینکه اسلام ارتجاعی اش بوده، این کار را کرد. حالا ببینید اسلام انقلابی اش چکار می کند و ببینید چه پتانسیلی در درون شما هست که هنوز محبوس است و آزاد نشده است.

در ایام قبل از انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا زمانی که مکین کاندیدای خشونت طلب و جمهوری خواه آمریکایی از وقوع جنگ و خشونت در ایران سخن می گفت به آسانی میشد لبخند رضایت و شادمانی را در چهره خونخوار و ضد ایرانی رهبران مجاهدین مشاهده کرد. سازمان مجاهدین این بار حمایت از مکین دشمن قسم خورده ملت ایران چهره واقعی و خشونت طلبانه خود را نشان داد ولی با شکست این کاندیدای افراطی و انتخاب شدن اوباما و روی کار آمدن جناح دمکراتها در امریکا و توطئه دیرینه رهبران سازمان که همان جنگ و خونریزی و آوارگری برای مردم ایران بود بازهم نقش بر آب شد.