پس از آغاز ناآرامی ها در سوریه، رویه تبلیغاتی باند تروریست رجوی این شد که دروغی به نام جنگ مردم سوریه با حکومت اسد را ترویج کند و در حالی که مردم سوریه دسته دسته از ترس جنایتکاران سلفی دیار خود را ترک می کردند، به انکار حضور عناصر خارجی و به ویژه اعضای القاعده بپردازد.
امروز این واقعیتِ از پیش محرز، چنان آشکار شده است که حتی گروههای مخالف اسد نیز به مصاف با نیروهای افراطی وهابی خارجی رفته اند و نبرد در حال حاضر در میان این دو نیرو است، کار به آنجا رسیده است که ترکیه که حامی مخالفان اسد بود، اکنون در یک فرافکنی انفعالی مدعی ارتباط داعش (دولت اسلامی عراق و شام) با حکومت اسد شده و خواهان خروج آنها شده است.
با این وجود بقایای مفلوک رجوی، حتی یک بار هم (از ترس عربستان)حاضر به اعتراف بر حضور چنین نیرویی در سوریه نشدند و همچنان به وارونه نمایی مشغولند.
حالا نوبت به حضور جریان داعش در عراق و انکار باندرجوی رسیده است، بقایای رجوی با شدت هر چه بیشتر، چنان از تعارض عشایر استان الانبار با دولت مالکی سخن می گویند که گویی هیچ جریانی به نام داعش و القاعده وجود ندارد و عشایر عراقی هیچ همکاری با دولت عراق برای بیرون راندن جنایتکاران القاعده نداشته اند!
از هم اکنون قابل پیش بینی است که این رویه تبلیغاتی نیز انتهایش به بورشدگی باندورشکسته رجوی ختم خواهد شد و همانند سوریه داعش و بقایای حزب بعث در الانبار به جان هم خواهند افتاد و یکدیگر را تکه و پاره خواهند کرد، اما این سوال وجود دارد که چرا مجاهدین از بردن نام داعش و القاعده و نظائر آن طفره می روند و همچنان سعی دارند که آتش بیار معرکه القاعده در منطقه باشند و جنایات آنان را به نام مبارزات مردم سوریه و عراق بزک کنند.
پیش از این و در سرمقاله ۲۱/۸/۹۲ ایران دیدبان به نام «سیاست ضدایرانی و آینده باند رجوی» یادآور شدیم از آنجا که ورق سیاست ضدایرانی برگشته، باند رجوی چاره ای جز هورا کشیدن برای القاعده ندارد و در صدد تعریف نقش مناسبی برای خود در راستای سیاست جنگ افروزانه عربستان و اسرائیل است.
این که آیا نقش باند رجوی فقط در حد یک رسانه طرفدار وحوش سلفی و جنایتکاران وهابی باقی بماند و یا این که با آنان هم کاسه شود را گذشت زمان مشخص می کند، اما این که بنا بر ماهیت وحشی و ضدانسانی گروه تروریستی مجاهدین، باند آدمکش رجوی تصمیم گرفته که در کنار و یار القاعده باقی بماند تردید برنمی دارد. هم به این دلیل که تنور جنگ طلبی علیه ایران و در عرصه سیاسی دیگر گرم نیست و هم اینکه با طرد و انزوای مجاهدین از سوی کشورهای غربی و آشکار شدن کلاهبرداری های این گروه برای ادامه حیات ننگینش، چاره ای جز آویختن به مزدوران ایدئولوژیک وهابیت (داعش و القاعده) که حقیقتاً روی مجاهدین را در سفاکی و جنایت سفید کرده اند، ندارد، تا از این رهگذر نظر مساعد عربستان را برای حمایتهای بیشتر از خود جلب نماید.