پیامی از جانب مسعود رجوی رهبر مجهول المکان سازمان مجاهدین خلق تحت عنوان “هوشیاری و آماده باش برای کانون ها و جوانان شورشگر در سراسر کشور” به تاریخ 22 شهریور 1401 در سایت های وابسته به فرقه رجوی قرائت گردید که خام خیالانه و به طرز مفتضح و مضحکی فرمان قیام را، با جزئیات آنچه مردم باید طبق دستورات او انجام دهند، صادر نموده بود.
این پیام همچون دیگر پیام های مسعود رجوی هرگز به زبان دیگری غیر از فارسی منتشر نشد، و صرفاً مصرف داخلی برای اعضا و هواداران دارد. انتشار این پیام نشان می دهد که تا چه حد سازمان مجاهدین خلق در شرایط فعلی قافیه را باخته و برای روحیه دادن به نیروهای سرخورده خود محتاج به فرار به جلو است و تلاش می کند تا به تنش موجود در روابط ایران و آلبانی برای گریز از مشکلات داخلی دامن بزند.
گردهمایی سالانه ای که مریم رجوی حساب جدی روی آن باز کرده بود لغو شد و زهر آن در داخل تشکیلات سرریز گردید که آثار آن اکنون نمایان گشته است. مسعود رجوی که قرار است با پیام خود به جمع کثیر نیروهای خواهان جدایی روحیه بدهد، باز برای صدمین بار تلاش کرد تا سرنگونی را عن قریب نشان دهد. در حالی که کاملاً مشخص است که مسعود رجوی از شدت وحشت هذیان می بافد و دقیقاً مانند کسی است که از وحشت در تاریکی سوت می زند.
هر روز که می گذرد صداهای بیشتری در آلبانی علیه حضور و فعالیت فرقه رجوی در این کشور به عنوان تهدید اصلی امنیت ملی بلند می شود و کاملاً روشن است که شرایط عراق دارد برای این فرقه تکرار می گردد. مسعود رجوی با این پیام برای روحیه دادن به نیروهایش، بیش از پیش ثابت نمود که تهدیدی جدی برای امنیت ملی آلبانی به طور خاص، و اروپا به طور عام به حساب می آید.
عاطفه نادعلیان