نامه ای به محسن معصومی

سلام!
امیدوارم که حال شما خوب باشد. کم و بیش مقالات شما را می خوانم من کاری به عقیده و آرمان شما ندارم فقط سئوال من از شما این است. رهبری شما که این همه از آن دم می زنید چندین سال در عراق چه کاری را پیش بُرد. در زمان جنگ زیر چتر صدام رفت و در کنار صدام با مردم ایران می جنگید. تیم های خمپاره زنی به ایران می فرستاد با گلوله های خمپاره مردم را آش و لاش می کرد. خون مردم بی گناه را می ریخت و…. این یک طرف قضیه و طرف دیگر ما را در پادگان اشرف زندانی کرده بود و ما را بدون هیچ هدفی سرگرم کرده بود با نشست های انقلاب اگر رهبری شما می دانست که خالق انقلاب (مریم) همچین گندی به سازمانش می زند دست به چنین کاری نمی زد و همین طور نشست های من در آوردی غسل هفتگی و عملیات جاری نشست های بی سر و ته و بی محتوا. بهتر نیست از برادر مسعودتان سئوال کنید پس چی شد این همه عربده هایی که در نشست ها روی سن می کشیدی. چی شد آن ظرف تشکیلاتی  (پادگان اشرف) به هیچ عنوان آن را از دست نمی دهیم دیدید که مثل آب خوردن ظرف تشکیلاتی و کلی کشته از چنگال برادر مسعودتان در آوردند همین طور سلاحهای سبک و سنگین که ناموس رهبرتان بود آمریکاییها گرفتند رهبرتان هیچ غلطی نکرد و از طرفی بی ناموس هم شد. خالی بستن رجوی مرز ندارد. عجبا! که بعد از خلع سلاح و لباس باز هم دم از ارتش آزادی می زند منظور رهبرتان ارتش سالمندان و بیل و جارو بدستان در کمپ لیبرتی است آقای معصومی رجوی ابریست که هیچ وقت نمی بارد فقط آلودگی ایجاد می کند پایه و اصول رجوی بر دروغ و فریب سوار است شما هیچ جایگاه و پایگاهی در ایران ندارید و نمی توانید داشته باشید چرا؟ چون مردم ایران به رهبری و تشکیلاتش به عنوان خائن نگاه می کنند واقعا عجب رهبر مضحکی دارید جالب است مریم قجر را چند سال به عنوان رییس جمهور به خارجه فرستاده. رییس جمهور فسیل شده به احتمال زیاد هر روز جلوی آیینه می ایستد و ژست می گیرد و با خودش می گوید اگر روزی رییس جمهور شوم. این آرزو را همراه با شوهرش به گور می برد. روزی فرا می رسد و تازه می فهمید که چندین سال عجب رکبی از این رهبری فریب کار و ریا کار خورده اید. امیدوارم در آینده نزدیک رجوی و آن همسر بد نامش مثل اربابشان صدام به میز محاکمه کشیده شوند و انتقام ما از آنها گرفته شود.
مرگ بر رجوی
فواد بصری