گزارش عفو بین الملل برای تطهیر مجاهدین خلق

در آخرین روزهای سال 2018، گزارشی کاملا مخدوش و مشکوک در 140 صفحه از جانب سازمان انگلیسی عفو بین الملل در خصوص وقایع تابستان سال 1988 در ایران، منتشر شد. در این گزارش، بعد از گذشت بیش از سی سال، به اعدام اعضای سازمان مجاهدین خلق، که توسط عفو بین الملل یک اپوزیسیون صلح طلب و آزادیخواه معرفی گردیده، پرداخته شده است.
بررسی ها نشان می دهد که این گزارش توسط رها بحرینی، منصوره میلز و شادی صدر و البته اساسا توسط مجاهدین خلق در آلبانی نوشته شده و سپس برای انتشار به تأیید فیلیپ لوتر Philip Luther، مدیر تحقیقات عفو بین الملل برای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، رسیده است.
شکایات ارسالی خانواده ها و قربانیان مجاهدین خلق به آقای فیلیپ لوتر به آدرس philip.luther@amnesty.org تاکنون کاملا بی جواب مانده و عفو بین الملل در مقابل اعتراضات وارده به این گزارش بی توجهی و سکوت کامل اختیار کرده است.
در مراجعات حضوری، این ارگان مسئولیت تنظیم این گزارش را از سر خود باز نموده و مراجعه کنندگان را به آدرس های نویسندگان گزارش raha.bahreini@amnesty.org و mansoureh.mills@amnesty.org ارجاع داده و خواسته است تا شکایات خود را مستقیما برای آنان بفرستند که جای بسی تعجب دارد. عفو بین الملل دخالت مجاهدین خلق و شادی صدر در تنظیم این گزارش را هم تکذیب نکرده است.
در مرکز شکایات این تبلیغات بی شرمانه برای تطهیر مجاهدین خلق، جنایت جنگی این سازمان در عملیات موسوم به”فروغ جاویدان” قرار دارد. این عملیات کمتر از یکماه قبل از اعدام ها صورت گرفت. اما در کمال تعجب در این 140 صفحه هیچ اشاره ای به این تهاجم نظامی جاه طلبانه و از پیش شکست خورده به داخل خاک ایران، که تنها 3000 کشته از اعضای سازمان بجا گذاشت که اغلب افراد عادی و فاقد آموزش نظامی بودند، نشده است. مسئولیت این عملیات و کشته شده های آن تماما بر عهده سازمان مجاهدین خلق و خصوصا رهبری آن مسعود و مریم رجوی است.
از دیگر موضوعات مورد شکایت، شهادت نامه هایی است که در این گزارش مورد استفاده قرار گرفته که تماما از اعضا و هواداران مجاهدین خلق گرفته شده است. در حال حاضر بسیاری خانواده ها در داخل و خارج از ایران هستند که از مجاهدین خلق حمایت نمی کنند و برای دادن شهادت دعوت نشدند. این گزارش لذا بر اساس حذف این عده نمی تواند به هیچ عنوان منصفانه یا مستقل باشد.
در خصوص این گزارش موارد متعدد دیگری از شکایات وجود دارد. از جمله نپرداختن به این واقعیت که در حال حاضر مجاهدین خلق تحت حمایت و پشتیبانی دولت آلبانی همچنان به روال گذشته از ارتباط خانواده ها با اعضای گرفتار در منز Manez در آلبانی محروم می باشند. این نشانگر نقض مستمر و دائم ابتدایی ترین حقوق انسانی است که خانواده ها سالهاست در این خصوص شاکی می باشند.
جای بسی تأسف دارد که یک سازمان ظاهرا حقوق بشری با سابقه بیش از نیم قرن، به این شکل آلت دست بازی های سیاسی در منطقه می شود و چنین گزارشی را منتشر می نماید، به نحوی که حتی یارای پاسخ گویی به شکایات وارده را هم ندارد.
در این رابطه، اولین نامه شکایت خانواده ها به دبیر کل عفو بین الملل آقای کومی نایودو Mr. Kumi Naidoo به آدرس sct@amnesty.org.uk در لینک زیر قابل دسترس است.
https://www.nejatngo.org/fa/posts/28506