عاقبت مجاهدين خلق در آشفته بازار عراق

عاقبت مجاهدين خلق در آشفته بازار عراق
بتول ملكي/13.07.2006
در كشور جنگزده و بلاديده عراق، كه هر روز انفجار و مصيبت تازه اي رخ مي دهد مردم را دچار مشكلات و معضلات زيادي كرده است. گر چه بعد از انتخابات گوناگون در عراق و استقرار قانون اساسي و دولت، طبعاً مي بايست كارها رو به بهبودي پيش برود ولي از آنجايي كه بهانه راديكالها و تروريست ها حضور خارجي ها خصوصاً آمريكا مي باشد، به اين بهانه هر روز آشوبي جديد بپا مي شود. مردم علاوه بر مشكلات اقتصادي و مشكلات ناشي از جنگ، در وحشت و نگراني بسر مي برند. در اين اثنا و آشفته بازار، خروس بي محلي بنام مجاهدين خلق، هر روز يك بازي كمدي ـ درام راه مي اندازند و جالب اينجاست كه بنام همين مردم بخت برگشته عراق حك مي كنند.
يكي از حرفهايي كه هميشه مجاهدين تكرار مي كنند اينكه جمهوري اسلامي محرك اين آشوب ها است. ولي چرا شما همه چيز را به رژيم ربط مي دهيد؟ آيا شما مسائل دروني و مسائل بيروني خودتان را درست كرديد؟ مسائل دروني ، مثل ديكتاتوري مطلق تشكيلاتي و سكت بازي درآوردن و مسائل بيروني مثل دروغ پردازيهاي بزرگ و تلاشهاي نافرجام براي بيرون آوردن اسم خودتان از ليست تروريستي.
دومين كار عجيبي را كه مجاهدين مي كنند دادن ارقام بزرگ و دروغين آن هم به اسم حمايت مردم عراق از آنهاست. مثلاً مي گويند پنج ميليون و دويست هزار نفر از آنها حمايت كردند. ولي اي كاش يكبار هم شده بيايند با سند و مدرك اين مسئله حمايت مردماني كه درگير جنگ فرقه اي و مذهبي داخلي هستند، را ثابت كنند. البته بايد حمايت سيصدهزار مردم فرانسه كه معلوم نيست چگونه و با چه روشي انجام داده اند را نيز ضميمه اين پرونده پنج ميليوني كرد.
و اما در عراق آشوبزده چيزي كه عيان است اينست كه آمريكا حاكم است. يعني يك نيروي خارجي آنجا قدرت دارد. مجاهدين را خلع سلاح كرده و آنها را در كمپ اشرف زنداني نموده است. مجاهدين را مثل مگس در مشت شان گرفته اند و در حال بازي هستند. دولت عراق نيز فعلا نمي تواند با وجود آمريكا طبق قانون اساسي و قوانين مملكتي اش مجاهدين را اخراج كند. ولي آنچه كه مسلم است با وجود خواب پنبه دانه اي حمايت پنج ميليوني از مجاهدين، با اين حال مردم آن كشورخاطرات كردكشي و شيعه كشي مجاهدين را همراه با صدام حسين از ياد نبرده اند. به محض خروج آمريكا و متحدانش از آن كشور، بايد مجاهدين فاتحه خودشان را بخوانند و سرزمين عراق را به عراقي ها واگذار كرده و به فكر چاره اي براي درد بي درمان باشند.
روزي شر اين مهمانان فضول و پرور كه خودشان را طلبكار اين مردم مي دانند و مثل زالو چسبيده و ول نمي كنند، از سر اين كشور و مردمش كَنده خواهد شد.
تا ببينيم كه بعد از آن مجاهدين چگونه برخوردي خواهند كرد البته اگر تا آنروز كساني باشند كه بخواهند اسم مجاهدين را با خودشان يدك بكشند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا