نامه میلاد آریایی به آقای مهدی سامع

نامه میلاد آریایی
به آقای مهدی سامع
(سخنگوی سازمان چریکهای فدایی خلق ایران)
آقای مهدی سامع ضمن احترام
نامه شما به نخست وزیر عراق را در سایت های خبری خواندم و پیرامون آن نکاتی به نظرم آمد که لازم دیدم این نامه را برایتان بنویسم.
شما درمتن نامه خود اشاره کرده اید:
شایسته است که دولت عراق به جای تن دادن به فشارهای رژیم ایران، به ندای 5.2 ملیون از مردم عراق توجه کرده و ضمن به رسمیت شناختن موقعيت پناهندگي ایرانیان ساکن در شهر اشرف به عنوان يك جنبش سياسي مستقل، به فشارهایی که به درخواست رژیم ایران بر آنان وارد می شود، مثل قطع سهميه دولتي سوخت و مواد غذايي و عدم تردد آزاد پایان دهد.”
ضمن احترام به دیدگاههای شما یادآوری میکنم
1.افرادی که شما به عنوان ایرانیان ساکن در شهر اشرف نام نهادید در اساس قربانیان یک فرقه مذهبی هستند که حتی اجازه ندارند برای آینده خودشان شخصا تصمیم بگیرند و تلاش میشود از آنان به عنوان گوشت دم توپ در صورت ایجاد یک جنگ خارجی توسط آمریکا بهره برداری و سواستفاده شود.
2.سازمان مجاهدین اکنون مدت هاست که یک جنبش سیاسی مستقل نیست و به شهادت تاریخ و اسناد ومدارک 2 دهه گذشته نیروی وابسته گرایی است که زمانی از حکومت صدام حسین سفارش عملیات به عنوان تلاش برای آزادی مردم ایران می گرفت و سربازان ایرانی در جنگ ایران وعراق را هدف قرار میداد وزمانی با خمپاره باران در شهرهای ایران و قربانی کردن شهروندان غیر نظامی سرنگونی حاکمان تهران را اما با حمایت یک قدرت خارجی و نه توده های مردم ایران تدارک میدید.
به نظر شما چنین دمکراسی که در اساس نسخه آن از طرف قدرت های خارجی برای مردم ایران پیچیده میشود میتواند بهروزی و پیروزی را به ارمغان آورد و به استبداد یک صد ساله در ایران پایان دهد؟
3.همین روزها در هیجده سال پیش شاهد عملیات نافرجامی از جانب مجاهدین به نام فروغ جاویدان بودیم که به لحاظ نظامی و لجستیکی- پشتیبانی هوایی و توپخانه ای و همچنین اطلاعاتی تمام عیاراز جانب حکومت وقت صدام حسین حمایت شد که با شکست سختی روبرو گردید آیا اکنون با چنین پیشینه ای میتوان از مجاهدین به عنوان یک جنبش سیاسی مستقل نام برد ؟
بنابراین ، حمایت از مجاهدین حق شما و سازمان شماست ولی تحریف تاریخ حق هیچکس نیست.
ضمن محکوم کردن هرگونه ایجاد فشار برای قربانیان بی دفاع فرقه مذهبی مجاهدین وقطع سهمیه دولتی سوخت و مواد غذایی و قطع آب اشامیدنی اشاره میکنم همزمان با نگارش نامه به نوری المالکی نخست وزیر عراق شایسته است
نامه ای نیز به اعضای محصور در پادگان اشرف بنویسید که بطور سیستماتیک در معرض مغز شویی شبانه روزی و استثماری بی بدیل ونوین قرار دارند و بگویید که طبق قانون کنوانسیون چهارم ژنو آنان نیزحق استفاده از پناهندگی سیاسی درکشورهای متمدن غربی را دارا هستند و این سازمان مجاهدین است که آنان را در بی خبری وبا بی رحمی از این حق مشروع شان محروم کرده است.
به این ترتیب میتوان امید داشت که خواست شما درخواستی انسانی و نه براساس تعادل قوا و بر حکم وظیفه ای که از جانب سازمان مجاهدین بر گردن شما نهاده شده ارزیابی و تلقی گردد.
با احترام
میلاد آریایی 1-8-2006