پیام های ویدئویی تعدادی از خانواده های دردمند اسیران مجاهدین از شهر میاندوآب

آنها می گویند سران مجاهدین اجازه هیچگونه نامه نگاری، تماس تلفنی و دیداری را به آنها نمی دهند.

پیام تعدادی از خانواده ها از شهر میاندوآب به عزیرانشان در فرقه رجوی در کشور آلبانی یکی از مهمترین بخش های این گردهمایی بود که پیشتر برگزار گردید.

میاندوآب شهری واقع در فاصله 143 کیلومتری جنوب ارومیه در استان آذربایجان غربی است. جایی که در تاریخ 28 ژوئن 2020 (هشتم تیرماه 99) شاهد تجمع تعدادی از خانواده های دردمند ساکن در تعدادی از شهرهای جنوب استان بوده ایم که عزیزانشان علیرغم میل و خواست قلبی شان در دست فرقه رجوی در اردوگاهی دور از شهر تیرانا پایتخت آلبانی نگهداری می شوند.
آنان چندین سال است که هیچ اطلاعی از فرزندانشان ندارند. آنها می گویند سران مجاهدین اجازه هیچگونه نامه نگاری، تماس تلفنی و دیداری را به آنها نمی دهند.

فرزندان برخی از این خانواده ها یا سرباز بودند که بعد از اسارت توسط نیروهای صدام حسین به مجاهدین هدیه داده شده اند، یا کولبرانی بودند که بدست نیروهای عراقی در مناطق مرزی دستگیر و تحویل مجاهدین شده اند، و یا کسانی بودند که در کشورهای همجوار ایران تحت عنوان «کاریابی» توسط اعضای عضو بگیر مجاهدین فریب خورده و به کشور عراق انتقال داده شده اند.

علیرغم شیوه های متفاوت در گرفتار شدن اعضای این خانواده ها در فرقه مجاهدین، اما همگی یک خواست مشترک دارند، آنهم اجازه تماس تلفنی و دیدار حضوری با عضو گرفتارشان در فرقه رجوی.
اخیرا خانواده ها سعی کردند با ارسال طوماری بالغ بر 11250 امضا از نخست وزیر آلبانی بخواهند برای سفر به این کشور جهت دیدار با عزیزانشان برایشان ویزا صادر شود. اما هنوز دولت آلبانی در این رابطه موضع رسمی نداشته و هیچ پاسخی نداده است.
از سوی دیگر پروپاگاندای مجاهدین و ارسال نامه های فریب کارانه و دروغ از سوی برخی از اعضای این گروه (شامل 22 امضاء) به دولت آلبانی در پنجم تیر 99 و تروریست خطاب کردن خانواده ها، به بهانه شیوع ویروس کرونا ، سعی می کنند مانع از فراهم شدن هرگونه تسهیلاتی برای تحقق خواسته انسانی آنان شوند.
اما با وجود تمامی موانع پیش روی خانواده ها، آنان برای رسیدن به خواسته هایشان همچنان مصمم و پایدار بوده و به شیوه های گوناگون از جمله ارسال نامه، پیام های صوتی و تصویری در فضای مجازی سعی می کنند پیام شان را به سمع و نظر عزیزانشان در اردوگاه بشدت قرنطینه شده این گروه در خاک آلبانی برسانند.
لازم به توضیح است؛ بدنبال مجموعه فعالیت های اخیر خانواده ها در سراسر کشور، سران بدنام مجاهدین نیز اخیرا در یک نمایش رسانه ای اقدام به نوشتن نامه ای از سوی تعداد 22 تن از اعضای این گروه – که بعید است آنان از محتوای این نامه اطلاعی داشته باشند – به مقامات آلبانیایی کرده و در آن با مستمسک قرار دادن شیوع ویروس کرونا در ایران و ترساندن مقامات دولت آلبانی، از مسئولین این کشور خواسته اند تا مانع از آمدن خانواده ها به کشور آلبانی که درخواست ویزا داده اند، بشوند و این اقدام را یک «توطئه تروریستی» از سوی جمهوری اسلامی ایران قلمداد کرده اند.
سران فرقه رجوی در این نامه از زبان اعضای خود پیشنهاد دادند که « کمیسر عالی حقوق بشر یک هیأت حقیقت ‌یاب بین‌المللی با حضور گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد و با حضور نمایندگان آنها به ایران بفرستد تا با خانواده‌ها در ایران دیدار و گزارش آنرا به اطلاع افکار عمومی برساند».
مسئول انجمن نجات استان با استناد به سخنان اخیر مهندس ابراهیم خدابنده مدیرعامل انجمن های نجات کشور گفتند: ما از این پیشنهاد استقبال می کنیم و خانواده ها هم خوشحال هستند.
اما این سوال مطرح است: اگر عزیزان آن ها اجازه نوشتن نامه به مقامات آلبانی را دارند، چرا مجاز نیستند برای خانواده های خود نامه بنویسند تا آن ها را از نگرانی خارج نمایند؟ !
انجمن نجات به نمایندگی از خانواده های دردمند اعضای مجاهدین خلق در آلبانی، صمیمانه از این پیشنهاد استقبال می کند و خوشحال خواهد بود که میزبان هر شخص یا سازمانی باشد که مایل به دیدار با خانواده ها در ایران و انتشار گزارشی در این رابطه گردد، به شرط آن که همچنین بتواند نامه های خانواده ها را به عزیزان آنان در داخل سازمان رسانده و آن ها را در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی ملاقات نموده و پاسخ های آن ها را گرفته و برگرداند. ضمن اینکه رهبران فرقه رجوی این سوال را هم باید پاسخ دهند:
آیا حاضرند هیأت پیشنهادی خود را به همراه مادران و پدران سالخورده وارد اردوگاه خود نمایند تا با اعضایشان دیدار داشته باشند؟
تجمع کنندگان در پایان گردهمایی در پیام هایی از دولت آلبانی، از کمیساریای عالی پناهندگان، و سایر ارگانهای حقوق بشری خواستند تا با به رسمیت شناختن آنان بعنوان قربانیان فرقه رجوی از خواسته های برحق و انسانی شان نیز حمایت کنند.
تعدادی از خانواده اعضای گرفتار در فرقه رجوی از جمله؛ خانواده های پوران نوایی، قوچعلی نورعبادیان و خلیل عباسی از شهر میاندوآب، عبدالرحمان گورکی از بوکان و خانواده محمدرضا فرجی پور از نقده با دادن پیام های ویدئویی با هدف انتشار در فضای مجازی امیدوارند این پیام ها بدست عزیزان گرفتارشان در اردوگاه این گروه در آلبانی، همچنین مقامات مسئول در دولت آلبانی و سایر ارگانهای بین المللی و حقوق بشری برسد تا شاید سران فرقه بدنام مجاهدین تحت فشار این ارگانها به خواست و پیام خانواده ها پاسخ مثبت داده و زمینه مناسب برای تماس و دیدار حضوری آنان با خانواده هایشان را فراهم کند.

پیام ویدئویی آقای عبدالله گورکی

پیام ویدئویی دکتر لیدر نوایی

پیام ویدئویی آقای علیرضا فرجی پور

پیام ویدئویی آقای حکمعلی نورعبادیان

پیام ویدئویی اقای اصغر عباسی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا