لندینفو: «مجاهدین خلق به لحاظ اجتماعی ظاهر پرطمطراقی دارد اما سازمان شفافی نیست»
موسسه نروژی لندینفو در گزارش 45 صفحه‌ای که به تازگی درباره مجاهدین خلق تهیه کرده، از منابع بسیار متنوعی بهره برده است. با این وجود، در این گزارش اذعان می‌شود که برای تهیه این سند سعی شده است که از منابع بی‌طرف و مستقل استفاده شود. در این گزارش آمده است که «چیستی خصوصیت درونی مجاهدین خلق مسئله بحث برانگیزی است. بنابراین خیلی اهمیت داشت که شیوه ارائه این بحث تا حد ممکن مستقل باشد. بخشی از اطلاعاتی که در زمینه امور داخلی مجاهدین خلق وجود دارند مبتنی بر گزارشاتی است که سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌های غربی منتشر کرده‌اند و بخشی از آن برپایه مشاهدات منابع گوناگون از درون پایگاه‌های مجاهدین خلق در عراق است.»
بدین ترتیب این سند فهرستی از منابع مورد نظر مولفین برای آنچه در درون تشکیلات مجاهدین خلق می‌گذرد، ارائه می‌دهد:
*در سال 2005، سازمان دیدبان حقوق بشر گزارشی با عنوان «خروج ممنوع» منتشر کرد که بر اساس مصاحبه با دوازده تن از اعضای سابق مجاهدین خلق که در اروپا زندگی می‌کردند، تهیه شده بود.
*شمار زیادی از رسانه ها تاکنون با جدا شده‌های ساکن اروپا مصاحبه کرده‌اند. برای نمونه گاردین (مرات 2018)، نیویورک تایمز (کینگزلی 2019)، بی بی سی نیوز (پرسلی و کاساپی 2019)، اینترسپت (حسین و کول 2020)، داگنز نرینگزلیف (انگدال 2019).
*بخش عملیاتی سازمان ملل در عراق معروف به یونامی، پس از سقوط رژیم صدام حسین در سال 2003 به قرارگاه‌های مجاهدین در عراق دسترسی داشت. یونامی نقش ناظر و عامل را داشت و درباره آنچه در خصوص حقوق بشر در عراق مشاهده شد، گزارش داده است.
*در سال 2009، اندیشکده RAND به درخواست دولت آمریکا گزارشی درباره مجاهدین خلق تهیه کرد. این گزارش بر مبنای گفتگوهایی در پایگاه مجاهدین خلق در عراق است (گولکا و دیگران 2009).
*در سال 2003 و 2020، نیویورک تایمز اجازه یافت که وارد کمپ‌های مجاهدین در عراق (روبین 2003) و در آلبانی (کینگزلی 2020) شوند.
بخشی از گزارش لیندینفو با عنوان «ماهیت سازمان»، بر مبنای منابع بالا نوشته شده است و نتیجتا ویژگی‌های مجاهدین خلق را به عنوان «سازمانی استبدادی و فرقه گون که اعضایش را به شدت کنترل می کند»، توصیف کرده است. مولفین این گزارش، در جمع بندی خود ویژگی‌های مجاهدین خلق را به شرح زیر تدوین کرده‌اند:
الزام به فدا و تبعیت محض
اعضا باید قراردادی امضا کنند که در آن متعهد می‌شوند که همه چیزشان را در نبرد برای شکست دادن دشمن فدا کنند. این بدین معناست که آن‌ها باید هر آنچه که سازمان از آن‌ها میخواهد را انجام دهند.
پرستش شخص
گفته می‌شود که هسته مرکزی ایدئولوژی مجاهدین خلق حول کیش شخصیتی مسعود رجوی است. در این حلقه اعضا باید فداکاری و تابعیت محض را تقریبا به صورت پرستش مذهبی معطوف رهبری کنند. عنوان غیر رسمی «امام زمان» باید برای مسعود رجوی به کار می‌رود و عملا مراسم عضویت در تشکیلات با سوگند خوردن به تابعیت از رهبران همراه است.
تلقین ایدئولوژیک
بنا به گزارشات، القائات از طریق آمیزه‌ای از رفتارهای تبلیغاتی و تاکتیک‌های ارعاب صورت می‌گیرد. تاکید شده است که اعضا باید به صورت منظم ایدئولوژی سازمان را مطالعه کنند و نوارهای سخنرانی مسعود رجوی و تظاهرات خیابانی گروه در اروپا را تماشا کنند.
کنترل جنسی و انزوای عاطفی
برخی از چیزهایی که اعضا ترک گفته‌اند، زندگی خانوادگی و روابط عاشقانه است. پایگاه‌ها دارای تفکیک جنسیتی هستند، اعضای متاهل، بنا به گزارشات، مجبور به طلاق شده‌اند و در تجرد کامل جداگانه زندگی می‌کنند. رفاقت شخصی نیز به شدت سرکوب می‌شود. درعوض عشق همه اعضا باید به سوی رهبران مجاهدین خلق معطوف شود.
اعترافات تحقیرآمیز درباره افکار و احساسات نامطلوب
برای نظارت بر میزان وفاداری اعضا به تشکیلات، مردان و زنان باید در آیین نشست‌های خودانتقادی شرکت کنند. در این نشست‌ها باید آشکارا به افکار ناپاک، رویاهای شخصی، گرایشات غیروفادارانه و نقصهای شخصیتی خود اعتراف کنند و بابت آن عذرخواهی کنند.
سواستفاده جسمی، محرومیت از آزادی
کسانی که درخواست خروج از تشکیلات داده‌اند باید برای مدت طولانی در قرنطینه بمانند و تحت شکنجه جسمی و روحی قرار بگیرند. دیگر رفتارهای غیرقابل قبولی که تنبیه از سوی رهبران را درپی دارد به این شرح است: بیان یا القا مخالفت با راهبرد مجاهدین خلق، گوش دادن به رادیوهای بیگانه، به اشتراک گذاشتن نظرات سیاسی فردی با دیگر اعضا یا گرفتن تماس تلفنی شخصی.
کار شاق و محرومیت از خواب
در پایگاه های مجاهدین خلق، ساکنین، با ساعات خواب بسیار محدود، غالبا باید بین 16 تا 17 ساعت در روز کار کنند. علاوه بر آموزش‌های نظامی، پروژه‌های ساخت و ساز مداوم برای بالا نگه داشتن میزان ساعات کاری، اجرا می‌شوند.
نقش کانونی شهادت
از اعضا و هوادارانی که جان خود را در جنگ علیه حکومت ایران از دست داده‌اند به عنوان شهید تجلیل می‌شود. مجاهدین خلق حتی ادعا می‌کند که تعداد شهدایش 120 هزار نفر است. هنگامی که در سال 2003 پلیس فرانسه مریم رجوی را دستگیر کرد، ستایش شهادت و درجه فداکاری برخی اعضا نسبت به رهبران مجاهدین خلق، برای جهانیان روشن شد. اعضا و هواداران مجاهدین خلق در اعتراض به این اقدام در برخی از شهرهای اروپا خود را به آتش کشیدند و دو تن از آن‌ها کشته شدند. اعتصاب غذاهای سازمان یافته نیز تاکنون چندین قربانی در پی داشته است.
عضوگیری با وعده‌های دروغین
جنبشی که در سال 1360 توانست نیم میلیون نفر را برای اعتراض خیابانی و آغاز جنگ مسلحانه با جمهوری اسلامی بسیج کند، از زمان پایان جنگ ایران و عراق در جذب نیروی داوطلب ناموفق بوده است. این موضوع تشکیلات مجاهدین خلق را به سمت استفاده از وعده‌های فریبکارانه برای جذب نیرو سوق داده است. بنا به گزارش‌ها ایرانی‌های مهاجر با وعده‌های دروغین خانه، شغل، ازدواج و پناهندگی در اروپا به عراق کشانده می‌شدند. هدف عوامل عضوگیری مجاهدین خلق هم ایرانی‌های مخالف حکومت بودند و هم ایرانی‌های مهاجری که در کشورهایی مثل ترکیه و امارات درگیر مشکلات اقتصادی بودند. برخی روش‌های دیگر برای عضوگیری قاچاق انسان به ویژه بستگان و خویشاوندان اعضای مجاهدین خلق از طریق مرزها بود.
تنظیم از مزدا پارسی