واکنش درد آلود رجوی ها به ارجاع شکایت علیه آنها به دادگاه بین المللی

چند هفته پس از تحویل پرونده شکایت دهها تن از جداشدگان از فرقه رجوی، بر علیه رجوی ها و برخی از سران این فرقه ی ضد انسانی به دادگاه بین المللی، رجوی ها سرانجام مجبور به شکستن سکوت شان در اینباره شدند. این واکنش چند ویژگی داشت:

اولاً طبق معمول و بدلیل ساختار فرقه ای که هر اقدامی فقط با دستور از بالا به پایین قابل اجراست و کسی حق اظهار نظر یا ایجاد تغییر در جزیی ترین قسمت های آن دستور را هم ندارد، یک خبر کلیشه ای در کلیه سایت ها و تلویزیون فرقه منتشر شد که تماماً واو به واو مثل هم و بدون یک کلمه تغییر بود که خود یک نمونه افشا کننده از ساختار این فرقه است.

دوماً طبق معمول رجوی ها بجای پاسخگویی یا توضیح، واکنش شان مملو از فحاشی و تهمت و افترا بود تا شاید با شلوغ کردن اصل ماجرا و ضربه ای که بر اثر رسیدن این شکایت به دادگاه بین المللی خوردند را گُم و کمرنگ نمایند.

سوماً و باز هم طبق معمول رجوی ها زمین و زمان را به هم بافتند تا این شکایت را به چیزی غیر از اصل موضوع وصل نمایند. اینبار بر حسب موضوع روز، آن را با انتخاب آقای رئیسی مرتبط کردند. اما دم خروس آنجا بیرون زد که خودشان مجبور شدند در همین واکنش اذعان کنند که این شکایت مربوط به زمستان سال 1399 یعنی چندین ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری در ایران بوده است. بنابراین نیازی به توضیح در این باره نیست الا اینکه بر بلاهت رجوی ها دلالت دارد.

چهارماً رجوی ها در این واکنش دردآلود اعتراف کردند که تاکنون 8139 نفر شاکی دارند. فرقه ای که تعداد کل اعضاء و مسئولین و رهبران آن کمتر از 3000 نفر است، تنها یک قلم بیش از 8100 شاکی آن هم از بین اعضای سابق خود و خانواده های اعضای همین فرقه دارد که گویای میزان تنفر مردم ایران از این فرقه جهنمی می باشد.

مسعود رجوی در وحشت از دادگاه

پنجماً در این واکنش با نام بردن از چند جدا شده ناخواسته اعتراف می کنند که کارهای مربوط به این شکایت چه در داخل و چه در خارج از ایران تماماً توسط جداشدگان و خانواده های اعضای فرقه در حال انجام است.

ششماً برخلاف تمام تلاش های رجوی ها برای آن که جداشدگان از این فرقه یا خانواده های اعضای فرقه معدودی مزدور معرفی کنند، اعتراف نمودند که خانواده های اعضای اسیر که بدنبال رهایی فرزندان شان هستند و جداشدگان از این فرقه، یک جمعیت آماری قابل ملاحظه می باشند که کمر همت بسته اند تا ضمن کمک به رهایی اعضای اسیر در این فرقه، رجوی ها را بخاطر بلاهایی که بر سر اعضای فرقه خودشان آورده اند به پای میز محاکمه بکشانند.

نتیجه دادگاه بین المللی هر چه باشد، پیشاپیش پیروزی بزرگ در رسیدن صدای سرکوب شدگان در فرقه رجوی به گوش مجامع داخلی و بین المللی را به همه خانواده های اعضای گرفتار در فرقه، به همه جداشدگان از این فرقه جهنمی و بخصوص به آقای صمد اسکندری به عنوان نماینده شاکیان پرونده تبریک می گویم.

صالحی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا