بررسی ابعاد فرمان ۱۰ ماده ای مریم رجوی – قسمت چهارم

با کدام شریعت زنان را به ملکیت رجوی در آوردید؟

باید از مریم رجوی دجال پرسید چرا فرمان ۱۰ ماده‌ای خودت برای ایران فردا را در حق زنان تحت اختیار خویش اجرا نمی کنی؟ چرا حقوق زنان، دختران و کودکان داخل تشکیلات را پایمال می کنی؟ با چه حکمی زنان را به ازدواج و طلاق های اجباری واداشتید؟ با کدام شریعت زنان را به ملکیت رجوی درآوردید؟

در قسمت پایانی بررسی ابعاد فرمان ۱۰ ماده ای مریم رجوی، سه ماده پایانی آن را مورد بررسی قرار می دهیم و امیدواریم که این مجموعه مطالب مورد توجه خوانندگان و خانواده های عزیز قرار گرفته باشد.

«ماده ۸ – منع بهره کشی جنسی- تجارت جنسی ممنوع است: قاچاق زنان و واداشتن آنان به تن فروشی جنایت است و عوامل آن تحت تعقیب قرار می گیرد. کسانی که مرتکب جرایم جنسی نسبت به کودکان شوند باید تحت پیگیرد قانونی قرار بگیرند. منع هرگونه بهره‌کشی جنسی از زن تحت هر عنوان و القای کلیه رسوم و قوانین و مقرراتی که بر طبق آن پدر و مادر ولی قیم یا دیگری دختر یا زنی را به عنوان ازدواج یا هر عنوان دیگر برای تمتع جنسی یا بهره کشی به دیگران واگذار کند.

ماده ۹- احکام شریعت در قوانین ایران فردا جایی نخواهد داشت. لغو کلیه مقررات کیفری داخلی که باعث به وجود آمدن تبعیض علیه زنان می باشند مورد تاکید قرار می گیرد. قوانین ننگین و موحشی نظیر سنگسار برخواهد افتاد. کلیه قوانینی که جنایت علیه زنان را به بهانه های ناموسی مجاز شناخته لغو می شود.

ماده ۱۰- تسهیلات اجتماعی: زنان باید از تامین اجتماعی بویژه در موارد بازنشستگی بیکاری بیماری دوران پیری و سایر اشکال از کارافتادگی و همچنین حق مرخصی استحقاقی در زمان بارداری و زایمان و حق برخورداری از تغذیه و خدمات رایگان در این دوران برخوردار باشند. زنان متعلق به گروه های اقلیت پناهنده و مهاجر زنان ساکن مناطق روستایی یا دور افتاده زنان بینوا زنان زندانی دختر بچه ها زنان معلول ناتوان یا کهنسال باید از حمایت های مالی و آموزشی و بهداشتی ویژه دولت برخوردار شوند.
اخراج زنان یا کاهش دستمزد آنان به خاطر بارداری یا زایمان یا سپردن مشاغل زیان آور به آنها در این دوران ممنوع است. حمایت از زنان سرپرست خانوار یک وظیفه ضروری برای دولت است.»

همانطور که در فرقه های سربسته به کرات شاهد فجایع دهشتناکی علیه زنان و دختران هستیم شایع ترین و بیشترین بی عدالتی ها درباره زنان و دختران در کشورهای غربی خصوصا آمریکا رخ می دهد. در دو سه دهه اخیر به کرات شاهد کشف باندهای قاچاق دختران و زنان از کشورهای جهان سوم به سمت کشورهای غربی هستیم. کشورهایی که بسیاری از قانون گذاران و سیاست مداران آنها به روی بی عدالتی و جنایاتی که در حق زنان کودکان و مهاجرین می شود چشم می پوشند؛ همان سیاست‌مدارانی که علیرغم دسترسی به شاهدین و قربانیان فرقه ها به دلیل اهداف و منافع تمایلی به بررسی جنایات این فرقه ندارند.

مریم قجرعضدانلو سرکرده فعلی این فرقه با ظاهر سازی، خود را حامی حقوق زنان جلوه می دهد، در ظاهر قوانینی که او را مدافع زنان نمایش دهد ساخته و پرداخته تا چهره و عملکرد واقعی اش را بپوشاند. باید از این زنک دجال پرسید پس چرا این ۱۰ ماده را برای زنان تحت اختیار خویش اجرا نمی کنید؟ چرا حقوق زنان و دختران و کودکان داخل تشکیلات را پایمال می کنید؟ با چه حکمی زنان را به ازدواج و طلاق های اجباری واداشتید؟ با کدام شریعت زنان را به ملکیت رجوی درآوردید، حرمسرا تشکیل دادید و بسیاری را عقیم کردید؟ چرا هیچ زنی از سیاه چال های رجوی اجازه خروج ندارد و درخواست جدایی و فرار مساوی با حکم مرگ است؟

رجوی ها به ۱۰۰۰ زنی که به آنان اعتماد کردند، خیانت نمودند. بسیاری از این زنان نه به خواسته خود و اغلب در بی خبری محض از فجایع درونی، به همراه همسران، برادر و یا خانواده به فرقه پیوستند. بسیاری از آنان در پی مهاجرت فریب خوردند، برخی، از دختران اعضا بودند که تحت کنترل و سرپرستی فرقه بزرگ شدند و هیچ گاه روی زندگی آزاد و سالم را ندیدند و باز هم توسط سرکردگان فرقه به درون مناسبات قاچاق شدند.

شریعت مجاهدین چیست؟ تفتیش عقاید، اعتراف گیری از تمایلات و احساسات زنان و مردان تحت عنوان نشست های غسل روزانه و هفتگی، وادارنمودن و اجبار به بیان هرآنچه در ذهن می گذرد در مقابل دیگران. خرد کردن شخصیت با بیان تمایلات وغرایض جنسی در جمع … و صدها بلای دیگری که به سر زنان و مردان می آورند جنایت علیه انسانیت نیست؟

زنان و مردان در این فرقه در میانسالی به دلیل فشارهای طاقت فرسای روحی و جسمی، له کردن شخصیت، دوری و فراق از خانواده با ابتلا به بیماری های صعب العلاجی چون سرطان، سکته های قلبی و مغزی می میرند.آنان از ترس افشای جنایات درونی خروج را ممنوع و بازرسی‌های دوره‌ای در مقرها برپا کردند در کدام کشور و قانون، کدام زندان، بیش از سه دهه اجازه ملاقات پنج دقیقه‌ای به خانواده‌ها نمی‌دهند به عوض حکم مرگ را صادر می‌کنند. در شریعت مجاهدین به زنان به چشم موجودی فساد انگیز نگاه می شود. بیش ترین جداسازی های جنسیتی در قلعه های سربسته مجاهدین وجود دارد. جداسازی جنسیتی که در سالن های غذاخوری، ایستگاه پمپ بنزین، درمانگاه، خیابان و محل کار زنان و مردان در قلعه مجاهدین اجرا می شود در کدام کشور اسلامی دیده می شود؟ حتی زنان و مردان نمی توانند به تنهایی در محل عمومی یا خیابان با هم روبرو شده و صحبت کنند.

آنان از ترس افشای جنایات درونی خروج را ممنوع و بازرسی های دوره ای در مقرها برپا کردند. در کدام کشور و قانون، کدام زندان، بیش از سه دهه اجازه ملاقات پنج دقیقه ای به خانواده ها نمی دهند و به عوض حکم مرگ را صادر می کنند. کمپی که اثری از ارتباط با دنیای بیرون، پست و تلگراف، کانال های تلویزیونی و دسترسی به پلیس و مجامع حقوقی و بین المللی در آن برای همه آزاد نیست. سرکرده فرقه حکم مرگ، زندگی، جهاد، نکاح، طلاق اجباری، عقد اجباری، قتل و عقیم کردن زنان را صادر می کند و زنان را کمتر از درخت و با مغزهای ناقص می خواند. دجال بوالهوسی که حرمسرا راه می اندازد و زنان نگون بخت را از خانواده و همسر و فرزند جدا می کند، آن گاه مریم قجر دجال ۱۰ماده در حمایت از زنان جهان می نویسد، با چه حقه بازی و ترفندی ماسک حقوق بشر به چهره زده و برای زنان ایران دل سوزی می کنید؟

سازمانی که درطول سال ها اجازه یک تماس و تلفن به نیروهای خود را نداد الان نگران حقوق بشر زنان است؟ فرقه ای که پیوسته بازرسی از اتاق های کار و کمدهای شخصی و کامپیوتر و تفتیش عقاید، افکار و رویاهای افرادش را در دستور کار دارد. سرکردگان فرقه به تبعیت از رجوی دجال، زنان زیردست خود را به ناسزا گرفته و با کوچکترین خطا به زیر مشت و لگد می گرفتند. آیا تا به حال خبرنگار، بستگان یا خانواده ای توانسته با این زنان نگون بخت، گفتگویی شخصی داشته باشد. تا کنون کسی توانسته از خارج کمپ ارتباطی تلفنی و یا نامه نگاری مستقل و بدون کنترل داشته باشد؟ آنجا حتی نامه های خانوادگی کنترل و کپی برداری می شود. آنان پس از سال ها اصرار افراد برای اجازه یافتن تماس اگر پنج دقیقه هم به فردی فرصت تماس می دادند مکالمات را ضبط و کنترل می کردند. وضعیت ظاهری حجاب و تمام زندگی تحت کنترل است. برای رفتن به درمانگاه و یک تردد کوتاه در قلعه می بایست با یک نفر همراه اقدام کنند. اجازه نمی دهند زنان حتی با همدیگر دوست شوند و بسیاری بیمار فرسوده و در صف مرگ قرار دارند.
این تشکیلاتی است که فقط به محدود نمودن و کنترل زنان می اندیشد. با وحشت نگران جدا شدن حتی یک زن از بازداشتگاه های مخوف خود است و سربه نیست کردن زنان معترض و مخالف را در دستور کار خود دارند.

مرضیه رئیس‌الساداتی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا