پرویز حیدرزاده عضو سابق سازمان مجاهدین خلق ، با تعدادی از اعضای جداشده و خانواده های مازندرانی عضو انجمن نجات دیدار و گفتگو کرد. حیدرزاده که سابقه 35 سال حضور در مناسبات سازمان مجاهدین خلق را دارد در زمستان 1397 به صورت رسمی از مجاهدین خلق اعلام کناره گیری کرد. او دی ماه سال 1400 به ایران و نزد خانواده اش بازگشت و زندگی دوباره ای را در کنار خانواده و عزیزانش و به دور از مناسبات فرقه آغاز کرد.
حیدرزاده در جمع خانواده های چشم انتظار حاضر شد تا تجربیاتش از سه دهه حضور در تشکیلات فرقه رجوی را با آنها به اشتراک بگذارد. خانواده های حاضر در جلسه که هر کدام عزیزی در اسارت فرقه دارند، مشتاقانه صحبتهای آقای حیدرزاده را دنبال کردند و سوالات خود را مطرح کردند.
نحوه پیوستن به سازمان مجاهدین خلق، مناسبات حاکم بر تشکیلات مجاهدین خلق، شرایط زندگی در اردوگاه های فرقه ، شرایط زندگی افراد جداشده از مجاهدین خلق در آلبانی و شرایط زندگی اش بعد از جدایی و بازگشت به ایران و نحوه کمک خانواده ها به عزیزان دربندشان از موضوعاتی هستند که حیدرزاده به آنها می پردازد.
حیدرزاده تاثیر حمایت و پیگیری خانواده ها برای رهایی عزیزان شان را بسیار حایز اهمیت می داند. او در رابطه با فرار خود می گوید: این تنها تصمیم من نبود، بلکه تصمیم و حمایت خانواده بود.
حیدرزاده درباره موضع گیریهایی که سازمان به اسم اعضا و بر علیه خانواده های شان منتشر می کند میگوید این ها تحت فشار زیاد اعضا را وادار به نوشتن می کنند و اگر ننویسند و موضع گیری نکنند در نشست ها تحت فشار روحی فراوانی قرار می گیرند.
حیدرزاده که حالا بعد از سه دهه ، تجربه بیش از 6 ماه حضور در میان مردم ایران را دارد، فضای داخل کشور را کاملاً بر علیه مجاهدین خلق می داند: از نظر نسل جوان ، این ها مثل دایناسورها در حال انقراض هستند. مجاهدین خلق هیچ هواداری در ایران ندارند.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.