مرضیه قرصی: رهبران سازمان از خروج بچه ها از اشرف می ترسند سعی دارند نفرات را نیز از خروج از اشرف بترسانند. محیط خارج از اشرف را برای آنها ترسناک و دردناک به تصویر می کشند. مسئولین سازمان اگر به حقوق بشر احترام بگذارند باید در اشرف را باز کنند تا هر کس مایل است خارج شود اما محال است سازمان به این کار تن در دهد چون حیات و وجود سازمان بستگی به حضور نفرات در اشرف دارد بدون نفرات حاضر در اشرف سازمان متلاشی می شود در واقع سازمان نان نفرات را در اشرف میخورد.

اگر الان هم درخواست دارم که مجددا به جلوی درب قرارگاه اشرف بروم به این دلیل است که من مطمئنم برادرم در وضعیت بسیار سخت قرار دارد و از همه و دنیای بیرون ناامید می باشد. با شنیدن صدای من به این موضوع فکر می کند که انگار کسی و برادری و فامیلی را دارد که او را صدا می زند و امیدوار می شود تا راهی را خدا برای رهایی به او نشان بدهد. البته رفتنم به اشرف و مشاهدات وضعیت افراد در آنجا برای خانواده ام خیلی خوب بوده است. بعد از بازگشت در جمع خانوادگی خیلی از مسائل ذهنی آنها را بر طرف کردم در صورتی که آنها قبلا نسبت به سازمان طور دیگری فکر می کردند.

کریم غلامی: مثل من پایش شکست در اثر زمین خوردن او هم مجروح جنگی بود او هم از ناحیه نخاع اصابت کرده بود فلج شده بود پایش شکست بعد همآنجا توسط بیمارستان داخل اشرف عملش کردند و این پایش بشدت عفونت کرد و به این موضوع مثل مال من رسیدگی نشد و این عفونت پایش به خونش منتقل شد و آنقدر وضعیتش حاد شده بود که بردنش زیر عمل که زیر عمل متاسفانه فوت کرد که این موضوع را گفتید واقعا موضوع واقعا خاطره دردناکی که بود.

احتمالا این خانم (ژیلا دیهیم) دچار اختلالات شخصیتی ست و گرنه چطور ممکن است در مدت زمان مشخص دو رفتار کاملا متناقض از خود بروز داد. تشویق و تحریک به شکنجه در ملاء عام در عین حال با فرد شکنجه شده رابطه ی گرم داشتن رفتاری بیمارگونه ست؟؟؟ البته سرکوب امیال در بعد از طلاق های اجباری و پروسه ی انقلاب ایدئولوژیک طی چند سال تبعات و پیامدهای روانی، شخصیتی و عاطفی مخرب و اجتناب ناپذیری را موجب می گردد.

صدای بر هم خوردن در او را بخود آورد. پرستار رفته بود، به زحمت روی تخت نشست. قرص های شبانه را یکجا بلعید و آب لیوان را یک جرعه سر کشید. سینی غذا را از روی میز روبرو کنار زد. دفتر کنار عکس مسعود و مریم را برداشت و روی زانوان جمع شده خود گذاشت و سعی کرد بنویسد. مثل هر روز و درست در همین زمان با لحظاتی پس و پیش. روی جلد دفتر روزانه تصویر شاد و خندان برادر مسعود و جمله ای که برادر عملیات جاری را اولی تر از نمازهای یومیه تلقی کرده حک شده بود.

رجوی که خوب فهمیده است که دیگر خانواده ها مصمم اند که هر چه زودتر و تا دیر نشده فرزندان خود را از خاک سیاه و ذلت قرارگاه اشرف خارج کنند در تلاش است اولا با طرح موضوعات بی ارزشی همچون جلسه مقام های آمریکا برای خروج نام فرقه از لیست تروریستی امیدی به افراد اسیر خود در اشرف دهد و ثانیا با زمینه چینی بیشتر و بکارگیری کلماتی همچون جنگ صد برابر سعی دارد تا افراد اسیر در اشرف را در مقابل خانواده ها قرار دهد.

بر اساس اخبار شاهدین عینی از عراق و مقابل درب قلعه اشرف، فرقه مجاهدین خلق قصد دارد تا بیش از گذشته خشونت را چاشنی جنگ روانی با خانواده های متحصن در مقابل قلعه اشرف و دولت عراق کند. کانون ایران قلم هشدار می دهد که مسعود رجوی برای خروج از بن بستی که خانواده های قهرمان و دلیر اسیران قلعه اشرف با مظلومیت خود برپا کرده اند، راه را برای نجات خود و خروج از این بن بست بکارگیری خشونت و حتی درست کردن فشنگ با قطعه قطعه کردن میل گرد دانسته است.

این خروش اشرف است یا فروش اشرف که با قیمت گذاری روی بنگال و جرثقیل و…. بنا گذاشته شده است؟ پس جایگاه انسانها در فرقه رجوی کجاست؟ برای رهبری فرقه مال و اموال بیشتر ارزش دارد یا جان انسانها؟ در گذشته رهبری فرقه در پیامی گفته بود اگر دولت عراق بخواهد ما اشرف را ترک کنیم بایستی 200 میلیون دلار به ما قرامت بدهد. اگر توجه کرده باشید بعد از هر درگیری با سربازان عراقی فرقه اطلاعیه می دهد و اولین موردی که روی آن انگشت می گذارد قیمت امکانات اشرف است.

می دانم که با عشق به مردم ایران به اسارت ذهنی و جسمی فرقه در آمده ای. اگر خودت را از اسارت برهانی عشق واقعی را می یابی. از آن عشقی سخن می گویم که از عمق وجود مادر شعله می کشد. می دانم که مجبورت می کنند که باور کنی دنیایت، شرافتت، عشقت، ناموس و اعتبارت درمحدوده همین اشرف خلاصه شود. معنی واقعی این واژه ها را باید در دنیای واقعی جستجو کرد. فرقه روح و روان و کارکرد این واژه ها را از درون تهی کرده است.

در این شوی تلویزیونی به رسم همیشگی حرفهای تکراری و افراد به تعریف و تمجید مناسبات قرارگاه اشرف پرداخته و آنجا را قطب دمکراسی در جهان دانسته و مدعی شده اند که در آینده نزدیک حکومت ایران را سرنگون می کنند!!! به تجربه شوهای گذشته، افراد پس از تعریف و تمجید از رجوی جنایت کار برای توجیه عملکردهای مسئولین فرقه در رابطه با اجازه ندادن ملاقات خانواده با عزیزانشان در قرارگاه اشرف پاچه خانواده ها را چسبیده و به اصطلاح به افشاگری آنان می پردازند. این بار سران فرقه آقای اسماعیل رجایی را به تلویزیون خود آوردند تا علی رغم میل باطنی خود علیه خانواده اش به لجن پراکنی بپردازد.

رجوی دیکتاتور در آخرین مرحله حیات ننگین خود نیز نمی تواند دست از سرکوب برداشته و فقط با برپایی فضایی نظامی و ایجاد سانسور و اختناق مطلق می خواهد مانع از فرار نیروها گردد. هر چند رجوی ها با تمام توان و با استفاده از روش های سرکوبگرانه قصد ایجاد جو رعب و وحشت را در بین افراد اسیر در اشرف داشته اند اما علیرغم این تمهیدات، باز هم بعد از فرار آقای یگانه تاکنون 7 نفر از جهنم رجوی در اشرف فرار کرده اند

تعدادی از خانواده های گیلانی نیز که همان روز آمده بودند بطرف سیم توری بهداری رفته و با مهر و محبت از عزیزان خود سوال میکردند و نفرات رفت و آمد کننده به امداد پزشکی سازمان را مورد خطاب قرار داده و ضمن سلام از انها درمورد عزیزان خود سوال میکردند ولی به دستور سازمان آنها از ترس جرات نداشتند سرشان را برگردانند و ما نیز چندین بار دیدیم که نفرات اطلاعات سازمان پشت بوته ها و درختان به گوش ایستاده و ما را می پایند.