بی شک مجاهدین بازنده اصلی توافق ایران با غرب در موضوع هسته‌ای بعنوان بزرگترین چالش سیاسی – دیپلماتیک در بعد از انقلاب ۵۷ هستند که حکم ضربه آخر بر پیکره فرتوت و شکاف زی مجاهدین را دارد. ضمن اینکه تلاش مجاهدین برای سؤاستفاده از موضوعاتی مثل روز دانشجو، جریان اسیدپاشی، چهارشنبه سوری و موضوع حقوق بشر در عرصه داخلی نیز به شکست انجامید و نشان داد که این گروه تا چه حد در نزد مردم ایران منفور بوده و همیشه لعنت ابدی تاریخ و مردم را بدنبال خود دارند.

این تحلیلها و وعده هاى سر خرمن دادن رجوى به نیروها براى سرنگونى حتمى و قریب الوقوع رژیم، در هر سر فصلى، نه تنها بر خلاف آنچه بود که رجوى به خورد ما میداد، بلکه رژیم ایران و اهرمها و بازو هاى آن در منطقه به علت سیاستهاى غلط رجوى و اربابان قدرت منطقه اى و فرا منطقه اى او قدرتمندتر و فعال تر میشدند به نحوى که در عراق و سوریه و لبنان و الان در یمن، بوضوح عیان است. اما رجوى هرگز به اشتباهات و تحلیلهاى غلط اش اقرار نمیکرد و بصورت مداوم در هر سر فصلى که دستش رو میشد و عکس خواسته و تحلیلش اتفاق میافتاد و سازمان در بن بست قرار میگرفت، با راه انداختن جار و جنجال انحرافى سعى میکرد تا خودش را مطرح کند.

روزهای پس از اشغال عراق و سرنگونی رژیم صدام و نوع برخورد و نگرش پیچیده ی مقامات امریکایی در رابطه با تشکیلات رجوی، نهایت ساده انگاری رهبری و سران مجاهدین را به نمایش می گذارد. با توافق حاصل شده در لوزان سوئیس به نظر می رسد که سران فرقه مجاهدین همه ی کارت های بازی خود را در دنیای سیاست رو کرده و به بدترین شکل تحقیر شده اند آنان حتما فهمیده اند که در واقع در عرصه سیاست بین الملل و بازی بزرگان سیاست، حرفی برای گفتن ندارند و هیچکدام از سیاستمداران پرنفوذ غربی کمترین ارزش و جایگاهی برای فرقه مجاهدین قائل نیستند.

اینک با نوشتن این نامه مشحون از سوزوگداز وضمیمه عکس های خانوادگی بآن (خواهر، برادر، دامادوخودم)انتظاردارم آنرا دریافت کرده و وجدان ات ندا دهد که اقلاً یک ارتباط تلفنی با ما داشته باشی. همه فامیلان، دوستان وآشنایان سلام می رسانند وبیقراری شدیدی را برای شنیدن صدای تو ومشاهده”چهره” دوست داشتنی ات نشان می دهند.

بدون اغراق فرارسیدن نوروز به مثابه مرگی دیگر بود چرا که می دیدیم مسعود رجوی هر ساله در ایام عید وعده پیروزی و رفتن مجاهدین به کشور ایران را می داد اما در عمل می دیدم هیچ خبری نیست. خودمان می فهمیدیم داریم سر خودمان را با یکسری شعارها گول می زنیم نه تهرانی بود و نه پیروزی در چشم انداز. آنچه مسلم بود مرگی بود که داشت تدریجی اتفاق می افتاد و در شرایط مختلف تعدادی جانشان را از دست می دادند و به لحاظ فیزیکی از صحنه خارج می شدند ولی در این بین تعدادی هم بودند که با مرده هیچ فرقی نمی کردند.

اعلام نموده اید این کمپ شرایط یک زندان را دارد. بله حق با شماست اما این زندان را مسعود و مریم رجوی بنا ساخته اند و اجازه خروج افراد را نمی دهند. و از آنجا که دولت عراق در حال جنگ با گروه تروریستی داعش می باشد هیچ تضمینی برای امنیت و حفاظت از کمپ لیبرتی نباید انتظار داشته باشید. زیرا دولت عراق خود نیاز به کمک و حفاظت دارد.

سالهای زیادی است که رجوی نقش موش را در دست ایادی استکبار و صهیونیست بازی می کند و تلاش کرده که این راز را مخفی کند ولی هر لحظه دم خروس این رابطه ها از جائی بیرون می زند، از اخبار های کذب در رابطه با بحث هسته ای تا بحرانی بودن وضعیت در ایران و انگ های حمایت از تروریست و دخالت در امور کشورهای منطقه که دقیقا تریبون آنهاست. اربابان رجوی وی را مثل یک توپ جلوی پایشان اینطرف و آنطرف می زنند و البته حمایت و پشتیبانی مالی خوبی هم از وی می شود.

ژیلا دیهیم ازجمله همین عناصر وحوش است که کمترکسی ازجداشدگان ویا لیبرتی نشینان است که ازالطاف لمپن منشی و دهان دریدگی ایشان بی بهره مانده باشد. شخصا درمقاطع مختلفی خود درسطح مسول وفرمانده تحت مسولیت همین عامل سرکوب درمناسبات مافیایی بودم ولیکن میخواهم با ذکراولین خاطره ام ازایشان ببینیم ازکجا تا به کجا طی طریق کرده است وبا گذراندن مدارج عالیه! هم اکنون درمسند دست راست یا چپ مسول اول فرقه نشسته است ودرنزد اعضای نگون بخت بسیارمنزجرومنفورتشریف دارند.

به کوری چشم رجوی عید نوروز94را به همراه خانواده ام درپای سفره هفت سین زندگی بودم و بعد ازسالها اسارت درفرقه رجوی معنا ولذت واقعی جشن عید نوروز را احساس کردم که هیچگاه وقتی درفرقه رجوی اسیر بودم چنین لذتی را از جشن عید نوروز نبرده بودم. صبح روز بعد ازتحویل سال هم به همراه خانواده نزد تمامی فامیل رفتیم وبعد به دیگر شهرهای دیدنی سفر کردم،روز سیزده بدرهم به همراه خانواده ودیگر اقوام به دل طبیعت زیبای وطن رفتم تا بیشتر بوی آزادی وزندگی وجشن واقعی را احساس کنم واین هم لذت خاص خود را داشت وحسابی خوش گذشت

هموطنان فرقوی ما نمیدانند که عربستان درجای جای خاورمیانه، متحدان ایران را مورد سرکوب شدید وهمه جانبه قرار میدهد وآنگاه ازایران نمیتوان توقع داشت که کاری درحد چوب زدن کلاغ این خصم لگام گسیخته، انجام ندهد واین درصورتی است که مقامات ایران همواره طرفدار آغاز مذاکرات صلح دریمن بوده وآمادگی خود را برای هرنوع همکاری مفید، اعلام نموده است!

سلام من دختر جعفر شهریاری ندا هستم پدرم در سال 1366 برای ادای دین خود به کشورش، به خدمت مقدس سربازی رفت آن زمان من فقط یک سال ونیم داشتم من پدرم را اصلا ً ندیدم ودر این مدت خودم را با عکسهای پدرم سرگرم می کردم درهمان سال های اول بی خبری از پدرم به ما اعلام کردند که پدرم اسیر شده و در اسارتگاه های عراق بسر می برد بعد از بازگشت اسرا به وطن ما ایران و به آغوش خانواده این امید ما نیز نا امید شد بعد از مدتی به ما اعلام کردند که پدرم در دوران اسارت در اردوگاه های عراق جذب سازمان مجاهدین خلق شده درپی این خبر همه درها به روی من ومادرم بسته شده و متأسفانه هیچ دلیل قانع کننده ای که پدرم در جمع این گروه بوده یا هست وجود ندارد.

خانواده ها که از اقساء نقاط استان تشریف آورده بودند با تقدیم شیرینی و دسته گل به مهمان عزیزشان،علی اردلانی تبریک گفتند و بعد از خوش آمد گویی و تبریک ها در سالن نشست حضور یافتند، در همین راستا مسئول انجمن ابتدای نشست خانواده ها را مطلع نمود که آقای اردلانی به تازگی ازدواج نموده و از طرف خود و خانواده ها این مهم را به وی شادباش گفت و از وی درخواست نمود که قبل ازشناسایی افراد متواری و پرسش و پاسخ های جمع اشاره ای به بیوگرافی و چگونگی پیوستنش به سازمان رجوی بکند و توضیح بدهد.