به دنبال اقدام مجلس نمایندگان عراق برای تشکیل یک کمیته از نمایندگان کمیسیون های حقوق بشر و خارجه جهت دیدار از اردوگاه لیبرتی، بالاخره فرقه رجوی تاب نیاورد و تحت نام”شورای ملی مقاومت” اطلاعیه ای به تاریخ ۲۶ نوامبر صادر نمود که به صورتی کاملا واضح فریبکاری و دغلکاری فرقه ای خود را بر ملا ساخت و با همان ترفندهای کهنه و نخ نمای همیشگی به وارونه جلوه دادن حقایق پرداخت.

بار دیگر حضورخانوادهای زندانیان لیبرتی موجی از خشم و خشونت مزدوران رجوی را در بر داشته است. براستی چرا فرقه داعش صفت رجوی از حضورگسترده خانواده ها درمقابل کمپ لیبرتی به وحشت افتاده و توان پاسخ گویی به خانواده های زندانیان این کمپ مرگ را ندارد؟ براستی حرف این پدران و مادران و خواهران و برادران چشم انتظار در مقابل این کمپ چیست که رجوی دستور نصب پلاکارد هایی را داده تحت عنوان خانواده های وزارتی خانواده های مزدورو مزدوران لمپنی را همچون رضا مرادی وحسن مثنی را مامور کرده تا در برابر این عزم جزم خانواده ها سینه بدرند و به لجن پراکنی و بی حرمتی به خانواده ها بپردازند.

رجوی و همسر شیادش از ترس از هم پاشیده شدن تشکیلات جهنمی شان؛ارتباطات تمام اسیران لیبرتی را با دنیای بیرون و با خانواده هایشان قطع کرده است و به زعم خودشان می خواهند با قطع ارتباطات و ملاقات خانواده ها با اسیران آنها را در بی اطلاعی مطلق قرار دهند که بتوانند برده وار اسیران را استثمار فکر ی کنند و در نششست ها و جلسات شستشوی مغزی وانمود کنند که هر اسیر باید تمام عیار به رجوی اقتدا کند و تمام کس و کار او رجوی و همسر شیادش باشد.

اگر مجاهد خلقی وجود داشت، این حرف درست بود اما مسئله دراینجاست که ما دربین ذوب شدگان دررجوی، چنین شخصی را با چراغ هم نمیتوانیم پیدا کنیم.! اگر مجاهد هستید و دارای عواطف انسانی مورد ادعا، پس اینهمه نگرانی ازحضور خانواده ها برای چیست؟! دیگر اینکه دراین مدت 11 ساله، تعداد مراجعه کنندگان به کمپ های شما اسرای رجوی، خیلی بیشتر ازشما بودند وشما باذکر دوتن از نام خانواده هایی که به قهرمانان مبارزه برعلیه بردگی فرزندان خود مشهورند، سعی نکنید که موضوع را کم اهمییت جلوه دهید!

سکوت رجوی داعشی از حضور خانواده های اعضاء نگون بخت نشان دهنده ترس واقعی رجوی داعشی از خانواده ها می باشد و رجوی داعشی بهتر از هر کسی می داند اگر صدای اه و ناله مادران و پدران چشم گریان به گوش اعضاء نگون بخت برسد باعث بر انگیخته شدن احساس انسانی انها خواهد شد و در پی ان باعث فرار اعضاء ولو یک نفر و بدین خاطر رجوی داعشی حاضر نیست حتا با اطلاعیه دادن اعضاء نگون بخت در کمپ لیبرتی متوجه حضور خانواده ها در پشت دیوارهای کمپ شوند.

در این گفت و گوی رسانه فرقه به نام ایران افشاگر اذعان شد حتی اگر خانواده ای رژیمی نباشد و صادقانه اعلام کند رابطه ای با رژیم ندارد مجاهدین اجازه ملاقات را نمی دهد و با ترفند مرزبندی ما اجازه این کار را نمی دهیم. این نشانه این است نه موضوع رژیم است و نه برای جمهوری اسلامی این فرقه تهدیدی محسوب می شود بخصوص که الآن خود در داخل گروه با مشکلات زیادی روبرو هستند و رهبر این فرقه معلوم نیست از ترس جان در کجا و در کدام لانه موش خود را درگیر و جا انداخته است. این به صراحت نشان می دهد خانواده ها باطل السحر طلسم رجوی هستند. و اتهامات و ناسزاها به خانواده ها برای مهار مشکلات تشکیلاتی است که به طور ویژه سرتاسر این تشکیلات را پس از سقوط و اعدام صدام در بر گرفته است و فقط با حفظ نیرو و قربانی گرفتن از آنها انتظار دارد که با مظلوم نمایی اربابان خود را اطراف خود جمع کند و از مهلکه نابودی غیر قابل برگشت به علت تحلیل های نادرست و خط و خطوط شکست خورده بگریزد.

این را رجوی تروریست فهمیده است که از دست خانواده ها خلاصی ندارد و به همین علت اکنون بهانه دیگری رو کرده و عنوان نمود که تمام اعضای فرقه با خانواده های خود از طریق ایمیل در ارتباط هستند این اوج وقاحت رجوی ها می باشد که اینگونه سعی دارند مانع ملاقات خانواده ها شوند. اگر کسی این تشکیلات را نشناسد فکر می کند که چه گروه به روز شده ای می باشند ولی باید گفت که اینان اصلا ارتباطی با جهان بیرون ندارند و در غاری که رجوی ها برای آنان درست کردند زندگی می کنند حال هر چقدر سران فرقه می توانند در این زمینه دروغ سر هم کنند ولی استقامت و پایداری خانواده ها در نهایت باعث رهایی همه افراد در لیبرتی خواهد شد.

ارتباط بیرونی فقط مختص بالاترین مسئولین آنهم در رابطه مستقیم با سر پل های رهبری فرقه تعریف شده است و خارج از آن هیچ موضوعیتی ندارد چون ارتباط برای افراد بدنه فرقه فقط در فرمانده و مسئولین مشخص او تعریف شده است و افراد دیگر مجاز به هیچ رابطه ای با هیچ کس نیستند. ارتباط با همرزم و دوستی که در یکان یا ستادی دیگر از تشکیلات رجوی بود و حتی صحبت و ارتباط غیر کاری و بدون اجازه بین دو فرد در یک قسمت و ستاد و یکان مارک محفل داشت و توسط شخص رجوی شعبه وزارت اطلاعات نام گذاری شد که یک جرم سنگین تشکیلاتی است تا چه رسد به ارتباط با بیرون و مشخصا با پدر و مادر و خانواده که اصلا به بایگانی تاریخ سپرده شده واز مرز سرخ های تشکیلات فرقه می باشد.

اگر مردم تمامی جهان بفرض محال آنقدر دیوانه شده باشند که ازدولت عراق بخواهند که حق حاکمیت خود را برقسمتی ازسرزمین خود، ازخود ساقط نماید، هیچ تعهد الزام آور را برای این دولت بوجود نمیآورد! چرا که قرار بوده که این اسرای رجوی برای مدت کوتاهی درکمپ لیبرتی بمانند تا به کشورهای دیگر جهان انتقال یابند و دولت عراق هرگز قول پذیرش این نوع پناهنده ها که طی آن اجازه بدهد قوانین آن کشور دراین کمپ نادیده گرفته شده واداره ی امور حقوقی، قضائی و… آن بعهده ی رجوی باشد، نداده و نمیتوانسته است بدهد!

درپاسخ به انبوه سئوالات خانواده ها متاسفانه باید به این واقعیت تلخ و دردآور اذعان کرد که ما دردمان ازخودمان است.همه ما کمترین تردیدی نداریم که مقولاتی همچون حقوق بشر،رعایت حقوق شهروندی، منشور ملل، حق آزادی وبرخورداری ازحق تعیین سرنوشت ومسیرزندگی همه درراستای قطب بندی،منافع سیاسی واقتصادی کشورهای صاحب سلطه است واینچنین حقوق بشر وموضوع تروریست خوب وبد تفسیر ومعنا می گردد.

قطع ارتباط افراد لیبرتی با دنیای بیرون بویژه با خانواده ها و اجازه ندادن به آنان برای دیدار با افراد خانواده شان که بعضا حتی در عمرشان آنها را ندیده اند ترفند رجوی و دیگر سران این فرقه به منظور جلوگیری از جدایی این افراد و افشاگریهای آنها علیه رهبری فرقه و در نتیجه فروپاشی فرقۀ رجوی می باشد.

نکته دیگر این است که خواسته خانواده ها یک خواسته انسانی است و هیچ کس با هر مرام و مسلکی نمی تواند این خواسته را نادیده بگیرد. نادیده گرفتن این خواسته از سوی رجوی ها بهای سیاسی سنگینی برای آنان دارد و همانطور که شاهد بودیم حضور مستمر خانواده ها در اشرف سرانجام مقامات بین المللی را مجبور کرد تا تن به انتقال اعضا به کشور ثالث و انهدام قرارگاه بدنام اشرف بدهند. از این روست که رجوی ها تلاش کرده و می کنند با تهت و افترا فضایی ایجاد کنند که بگویند مراجعه کنندگان خانواده نیستند.