عنوان فرمایشی” رئیس جمهور برگزیده مقاومت”، بیست و دوسال است که بر مریم رجوی مانده است. دوران ریاست جمهوری ای که بیست و دو سال به طول انجامد و بدون برگزاری هیچ گونه انتخابات مجدد همواره یک نفر را در صدر نگه دارد تنها در نظام های دیکتاتوری دیده می شود. این نوع زمامداری معمولاً ریاست جمهوری مادام العمر خوانده می شود نظیر آن چه در رژیم سابق عراق و رژیم فعلی کره شمالی دیده می شود.

فرقه رجوی چنان از ارتباط دوستانه بین ایران و آلمان ترسیده که با لکنت زبان مریم حرف می زنه و می ترسه پایگاههای حمایتی خودش رو توی آلمان از دست بده و مریم بمونه و یک عالمه آدم منزوی و منافق رو دستش، شوهر تشکیلاتیشم که معلوم نیست کدوم سوراخ قایم شده. واقعا” اگر حقیقت و حقوقی وجود دارد باید گفت قبل از هر کاری ارگانهای حقوق بشر شما را تعیین تکلیف کنند. جان افرادی رو گرفتید که فرزندان این مملکت بودند و حتی خیلی از خانواده ها خبر ندارند که آنها مرده اند.جالب تر از آن،اینکه مریم قجر خود را رهبر ملت ایران خوانده و در مورد رابطه دو کشور صحبت می کند و این رو باید به اون یاد آوری کرد

ایشان اصلا معلوم نیست که چه کسی اورا رییس جمهور کرد و با کدام رای و کدام مردم و کدام انتخابات ٬خودرا رییس جمهور کرد و کف و سوت و هورا براه انداختند که خواهر مریم٬رییس جمهور شد! مریم رجوی که همانند شوهر دومش مسعود٬تشنه قدرت و دیده شدن و جلب توجه است٬در این روزها سر از پا نمیشناخت و اجازه میداد که جلوی خودش٬برایش شعر بخوانند و قربان صدقه اش بروند و تصاویرش را روی شعرهای خواننده لس انجلسی بگذارند و در سالنهای قرارگاه پخش کنند! آری اینست همان خواهر مریمی که وقتی باو میگفتیم که تو خودپرست و خودخواهی٬رگ گردنش بیرون میزد و برای کسی که این حرف را میزد حکم اعدام هم میدادند.

مریم قجر در یک نمایش مسخره دیگر سعی نمود باز هم خودی نشان دهد و به اصطلاح روز نفی اعدام را گرامی بدارد در حالی که او یکی از حامیان اصلی اعدام در جهان می باشد که نمونه های زیادی در درون فرقه وجود دارد که می تواند نافی حرفهای او باشد این زن داعشی در جایی از حرف های بی مصرف خود می گوید آیا حقوق بشر فقط در کاغذ قطعنامه‌ها و میثاقهای بین‌المللی باید مورد احترام باشد؟

اگر براین باورید که مردم ایران و بطور خاص جداشده ها از فرقه شما٬ دچار بیماری آلزایمرشده اند و چیزی از شما به خاطرنمیآورند٬ سخت در اشتباهید! ما تک تک لحظات سخت و طاقت فرسایی که نه یک سال و دو سال و ده سال و بیست سال و… ٬ نزد شما داشته ا یم را هرگز فراموش نخواهیم کرد! نکته جالبی که در لابه لای سخنانتان گفته بودید این بود که در ایران فردا٬خبری از حکم اعدام نخواهد بود!”خواهر مریم” ایران فردا را شما بهتر است که لااقل فعلا بیخیال شوید٬بی زحمت فکری به حال فسیل شدگانی بکنید که در عراق و آلبانی گیر افتاده اند و هر روز و شب٬ شخصیت٬فکر٬ اعتماد به نفس٬انسانیت٬ عواطف٬عقل و شعور وهمه چیزشان را اعدام میکنید.

رجوی ها هنگامی که صدام دیکتاتور بعنوان اربابشان در قدرت بود، در تشکیلات خود در اشرف (که نمونه ای حکومتی بود که آنها مدعی آن هستند) که هیچگاه هم مجموع نفرات آن از چند هزار نفر بیشتر نشد، بارها و بارها در نشست‌های مختلف به اعضا گفته بودند «کسانی که می خواهند از فرقه جدا شوند، حکم شان اعدام است». رجوی می گفت «ما از سال 60 در حال جنگ هستیم و بنابراین هر کس از فرقه جدا شود یعنی میدان جنگ را رها کرده و حکمش اعدام است»

در کنفرانس مزبور خانم رجوی طوری با اعدام مخالفت می کند و طوری از حقوق بشر دم می زند که اگر کسی مجاهدین و تاریخچه حداقل سه دهه آنها را نشناسد و نداند گمان می کند که در این دنیای نا امن امروزی فلان جای آسمان پاره شده و کسی افتاده که ناجی مردم سراسر دنیاست، اما خوشبختانه هم مردم شریف ایران چه در داخل و چه در خارج از کشور و هم دولتمردان و سیاسیون غربی(البته با قلم گرفتن جیره و مواجب بگیران شرفی و غربی) همه و همه با این عناصر ضد بشری که کاری به غیر از دروغگوئی وفریب و شیره مالی بر سر مردم در خارج از کشور ندارند بطور کامل آشنا هستند و داد و فریادهای بی جای خانم رجوی کار به جائی نمی برد.

یا آیا، که به دلایلی قابل باورتر است، یک موضع فریبکارانه با انگیزه سیاسی چنین وحشت و ناامیدی را موجب گردیده است – همانطور که زمانی اطلاعات هسته ای ساختگی مجاهدین خلق برایشان موقعیت ساختگی خرید که با فرصت طلبی کامل بدست آمد. از ماه ژوئیه امسال، توافق هسته ای ایران به طرز غیرقابل بازگشتی چشم انداز سیاسی را تغییر داده است. سازمان مجاهدین خلق دیگر برای حمایت از تلاش های چند کارشناس تغییر رژیم متعلق به گذشته مورد نیاز نیست و خواهان ندارد.

آیا شما به آن نوع نقض حقوق بشری هم که در کمپ های شما درعراق وفرانسه برعلیه فدائیان شوهرتان انجام داده شده، اعتراض دارید؟!! واگر آری، چرا این مسئله را دراین سخنرانی مطرح نکرده وبرای اثبات صداقت تان دراین مراسم، نقد ملایمی هم ازشوهر آدم کش، زندانبان وشکنجه گر خود ذکربعمل نیآوردید؟! آیا آنچه که درکمپ لیبرتی با شکل وشمایل ممنوعیت تماس با جهان خارج برای اعضاء، گذاشتن کلاس های ایئولوژیک وتبلیغ شخصیت پرستی، ودرکنار آن اهانت به خانواده های مربوطه که با درخواست طبیعی و بسیار ساده ای بنام انجام ملاقات در پای دیوارهای لیبرتی بست مینشینند، ازجنس نقض حقوق بشر نیست!

مریم رجوی از پایبندی به حاکمیت قانون و احترام به اصل برائت سخن می گوید. اگر چنین است، پاسخ او به فتوای مسعود رجوی در مورد به مجازات رساندن مخالفین و جدا شدگان از سازمان مجاهدین چیست؟ در مورد سخنان علنی و آشکار مهدی ابریشمچی از رهبران این سازمان در تلویزیون رسمی این سازمان و تائید و تشویق او برای”بند از بند پاره کردن” مخالفین این سازمان، بویژه خطاب به آقای ایرج مصداقی چه توضیحی می دهد؟ در مورد اطلاعیه های طولانی، صدور حکم و اتهامات بی پایه و اساس بر علیه آقایان محمد رضا روحانی و کریم قصیم، اسماعیل وفا یغمائی، سعید جمالی، ایرج شکری، ایرج مصداقی، محمد جعفری (همنشین بهار)، امیر صیاحی، علی بخش آفریننده (رضا گوران) و خانم ها عاطفه اقبال و مهناز قِزللو و دیگر جداشدگان از سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاوت چه می گوید؟

فرقه رجوی داعشی با برپائی شوء مضحک مریم قجر جنایتکار روی سن فرستاد تا با سر دادن آه و ناله های جانسوز و جانکاه فرقه جنایتکار رجوی را دمکراتیک ؛ مدافع حقوق بشر جا بزند. در این شو مریم قجرداعشی طبق معمول در عالم هپروتی و خام خیالانه و البته ابلهانه به یاوه گوئی پرداخته که در عالم واقع ذره ای از این ادعاهای مریم قجر در تشکیلات فرقه رجوی جنایتکار یافت نمی شود.

حاصل آنهمه تلاش و بیخوابی باند رجوی برای درسایه قراردادن حضور پررونق آقای دکتر حسن روحانی درمقر سازمان ملل متحد، چیزی جز حضور بی رونق چند ده نفر از هواداران این جریان، سلطنت طلب ها وتعدادی مستمری بگیر اعضای مجلسین آمریکا، ثمری نداشت ومانند به شلاق بستن رودخانه ای ازطرف لشکریان کمبوجیه، چنانکه پیش بینی هم میشد، دستآوردی نداشت وبی رونق تر ازآن پیام مریم به نیابت ازمسعود رجوی بود که گزافه گویانه بود واین حضور حقیرانه، گنجایش آنهمه پرگویی ورجز خوانی را نداشت!